ΚΚΕ: Χωρίς αληθινή πίστη στο εργατικό κίνημα...

Αλ. Παπαρήγα: «Ακόμα και αν φουσκώσει το ποτάμι των αγώνων, θα έλθει η κόπωση»

Οπως είπε η γενική γραμματέας του κόμματος στη Θεσσαλονίκη από το βήμα της ΔΕΘ, όπου παραχώρησε συνέντευξη, οι κάλπες του Νοεμβρίου έχουν «γενική πολιτική σημασία» και είναι «ισοδύναμες με τις βουλευτικές».

Την άποψη αυτή τη στήριξε στην εκτίμηση ότι βαθαίνει η κρίση στην ελληνική οικονομία και ότι «είμαστε μπροστά σε μια νέα κλιμάκωση της ...
αντιλαϊκής επίθεσης». Παρόλη όμως τη σπουδαιότητα της κατάστασης και τους κινδύνους που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι, η Αλέκα Παπαρήγα επέμεινε για μία ακόμη φορά να ορθώνει αναχώματα στα αριστερά του ΚΚΕ, ιεραρχώντας ως υψηλότερο στόχο της περιόδου τη θετική κομματική καταγραφή στις κάλπες.

Η διαχωριστική γραμμή που βάζει ο Περισσός έχει το χαρακτήρα διλήμματος: «Ή με το κεφάλαιο ή με το λαό», αλλιώς, «με την εξουσία των μονοπωλίων ή με την εργατική λαϊκή εξουσία». Πάντως στη μεριά του λαού και της εργατικής εξουσίας, το ΚΚΕ τοποθετεί αποκλειστικά τον εαυτό του, ορίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο και την υποτυπώδη μετωπική του πολιτική. Η συμμαχία που προωθεί, σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, είναι αποκλειστικά κοινωνική, όχι πολιτική, και μάλιστα για την επιτυχία της τίθεται ως προϋπόθεση η υιοθέτηση όλου του πλαισίου της λαϊκής εξουσίας. «Χωρίς λαϊκή οργάνωση και εναλλακτική πρόταση εξουσίας που καταργεί τα μονοπώλια, δεν γίνεται τίποτα», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα στην εισηγητική της ομιλία στη Θεσσαλονίκη. Και συμπλήρωσε, σχολιάζοντας τον ορίζοντα δυνατοτήτων των κοινωνικών και εργατικών αγώνων: «Ακόμα και αν φουσκώσει το ποτάμι των αγώνων, θα έλθει η κόπωση, θα πέσει στις παγίδες της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης». Ουσιαστικά το ΚΚΕ δεν έχει πολιτική γραμμή ανατροπής της επίθεσης και της κυβέρνησης, παραπέμποντας σε μια «λαϊκή εξουσία» χωρίς επανάσταση, ενώ έτσι σκορπίζει την απογοήτευση για τη δυνατότητα νικών και κατακτήσεων του εργατικού κινήματος.

Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ ακυρώνει τη δυνατότητα του εργατικού κινήματος να διαπαιδαγωγείται πολιτικά για την επανάσταση και την εργατική εξουσία μέσω των αγώνων για μια αντικαπιταλιστική ανατροπή. Εδώ όμως ξεκινούν οι αντιφάσεις: Πρώτη, ότι δείκτης πολιτικής ωριμότητας του κινήματος και συμφωνίας της εργατικής τάξης με το ΚΚΕ και το στρατηγικό του στόχο, θεωρείται η επιτυχία στις τοπικές εκλογές. «Οι απεργοί θα έχουν δίπλα τους τον περιφερειάρχη», τόνισε σχετικά! Δεύτερη αντίφαση αποτελεί το γεγονός ότι το κάλεσμα του ΚΚΕ για ψήφο απευθύνεται επανειλημμένα και σε όσους δεν συμφωνούν σε όλα μαζί του, σε όσους δεν είναι κομμουνιστές. «Είμαστε αποκούμπι. Ξέρει ο λαός», τόνισε χαρακτηριστικά η Αλ. Παπαρήγα στη συνέντευξή της.

Παρόλο που το κόμμα του Περισσού ζητά τη στήριξη ανθρώπων που δεν έχουν στρατηγική συμφωνία μαζί του, αποκλείει κατηγορηματικά κάθε πολιτική συνεργασία ακόμα και μεταξύ φορέων που βρίσκονται σε συγγενικό χώρο. Σε ερώτηση του Πριν για την αλλαγή μετωπικής πολιτικής σε σχέση με το 2006, όταν το ΚΚΕ είχε συνεργαστεί με άλλες δυνάμεις, η Αλ. Παπαρήγα απάντησε ότι «σήμερα είναι πιο αυστηροί οι όροι για συνεργασία», ενώ πρόσθεσε πως «ούτε πλατύναμε, ούτε στενέψαμε. Είμαστε οι ίδιοι με το 2006». Παράλληλα, η γενική γραμματέας επιτέθηκε στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, λέγοντας ότι τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνουν «δίχτυ ασφαλείας για το σύστημα» και για το ΔΗΚΚΙ, με το οποίο είχε συνεργαστεί στις προηγούμενες εκλογές, ότι «προτίμησε κάποια εξασφάλιση στο ΣΥΡΙΖΑ». Την επιλογή αυτή η Αλ. Παπαρήγα την αντιπαρέβαλε στη δυστοκία που χαρακτήρισε την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων δυνάμεων, μειώνοντας τις όποιες ενωτικές προσπάθειες που καταβάλλονται.

Έχοντας αποκλείσει τις πολιτικές δυνάμεις, το κάλεσμα του ΚΚΕ για ενότητα εξαντλείται στις κοινωνικές. Κι εκεί όμως, δεν απευθύνεται στους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, σε εργατικές συλλογικότητες ή ανεξάρτητα ταξικά σωματεία. Η πρόσκληση είναι στην πραγματικότητα κάλεσμα για «μισή» κομματική ένταξη μέσα από τις γραμμές των μαζικών φορέων που στηρίζει το ΚΚΕ. Ποιο είναι το «ενωτικό, συμμαχικό επιτελείο αγώνα», που ζήτησε η Αλ. Παπαρήγα; «Το μετωπικό σχήμα που διαμορφώθηκε ανάμεσα στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ». Σύμφωνα με τη γενική γραμματέα, το σχήμα αυτό «δεν είναι κομματικό υποκατάστατο» όμως έχει «και πολιτικά αιτήματα και στόχους, όπως η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων».

Κ.Μαρκου...Πριν