ο καλύτερος -από μας τους δημοσιογράφους- έχει σκοτώσει τη μάνα του! ! !

ΠΩΣ λέμε: «λιβινγκρούμ, ντρεσρούμ, πλεϊρούμ, δωμάτιο υπηρεσίας»· καμιά σχέση!

Η «υπηρεσία» ουδεμίαν σχέσιν έχει με την υπηρέτρια. Λαϊκιστί, όπως οι εκπρόσωποι-αντιπρόσωποί μας αναφέρονται και σαν «υπηρέτες του λαού», έτσι μόνο ένας δημόσιος (μη) λειτουργός (τουτέστιν γραφειοκράτης) μπορεί να αναφερθεί σαν «υπηρεσία».
«ΔΗΜΟΣΙΑ υπηρεσία»: το διαχρονικά πιο σύντομο ανέκδοτο. Αν «ο καλύτερος -από μας τους δημοσιογράφους- έχει σκοτώσει τη μάνα του», ο καλύτερος δημόσιος υπηρέτης είναι εκείνος που «τα ψιλοπιάνει», τουτέστιν «του ακουμπάς» ένα γρηγορόσημο (που 'λεγε κι ο Σημίτης) και γίνεται η δουλειά σου.
ΒΕΒΑΙΩΣ και υπάρχει και ο «δεν τα πιάνει»! Ο οποίος όμως...
και δεν αντέχει για πολύ εκεί μέσα που του 'λαχε να μπλέξει. Κάποια στιγμή θα παραιτηθεί καταγγέλλων σε ώτα μη ακουόντων ή θα τον στείλουνε στο ψυχιατρείο τον άνθρωπο. Φαντάσου, που λες, έναν έντιμο, λογικό, ξύπνιο και προκομμένο νέο που προσλαμβάνεται στη δημόσια ...υπηρεσία. Αν δεν μπει «στο κόλπο» και δεν προσκυνήσει τις έχιδνες και τους κουμανταδόρους, θα τονε φάνε λάχανο ετούτον (που θα 'λεγε κι ο βοσκός Χάρρυ Κλυνν.
Ο «δεν τα πιάνω» για να μην τρελαθεί δύο επιλογές έχει: να παραιτηθεί απ' την... «υπηρεσία» ή να, φτου, κολλάει χαρτόσημα και να βάζει μια ζωή ολόκληρη σφραγίδες, αφανής και ασήμαντος σ' ένα παραχωμένο ανήλιο γραφείο στον ημιώροφο ν' αφήνει ...καμπούρα. Εκεί, στο ανήλιο σφραγιδογραφείο του ημιώροφου με το διάβα των ετών και των δεκαετιών ο καμπούρης - «δεν τα πιάνω»- γίνεται όλο και πιο ιδιόρρυθμος, γεροπαράξενος, συμφοριασμένος, κακίστρω...
Ο... «γρηγορόσημος» βρίσκει πάντα τρόπο να γίνει η δουλειά σου. Ενώ σου λέει κάτι άσχετο για τον φάκελο που υπέβαλες (στην πολεοδομία, το ΙΚΑ, την εφορία, το υπουργείο, γενικά τη δημόσια «υπηρεσία»), (σαν να) σου κλείνει το μάτι. Στην αρχή νομίζεις ότι έχει «τικ». Αν σε κιαλάρει ότι δεν μπήκες στο νόημα, περνάει στο παρασύνθημα: «Εχουμε και οικογένεια»...
«ΚΙ ΕΓΩ έχω οικογένεια!», απαντάς ο ανυποψίαστος, «έχω και δύο παιδάκια -να(!), δες τα, τα 'χω φωτό στο κινητό μαζί με τη σύζυγο». Είσαι τόσο μαλάκας ο ανυποψίαστος, που δεν υπάρχει περίπτωση στον αιώνα τον άπαντα να πάρεις την άδεια (την έγκριση, το δίπλωμα, τα πάντα όλα απ' τον γρηγορόσημο). Οταν κάθε λίγο και λιγάκι σου λέει στο ξεκάρφωτο: «Ε, έχουμε και οικογένεια», είναι το συνθηματικό για το φακελάκι - το μπαγιόκο. Εχει έρθει η ώρα «να του τα στάξεις».
ΑΝ σε κόψει για εντελώς ανυποψίαστο, ο εντελώς γρηγορόσημος περνάει στο δεύτερο παρασύνθημα: «Ε, χτίζω κι ένα σπιτάκι». Αμα του πεις «κι εγώ χτίζω ένα, να σου δείξω στο κινητό τη φωτό», περνάει στο τρίτο και τελευταίο: «Σπουδάζω κόρη στην Πάτρα», ή «παντρεύω κορίτσι στη Μάνη». Αν και σ' αυτό -κάνεις πως- δεν καταλαβαίνεις, θα σου φέρει τόσα γραφειοκρατικά εμπόδια και τόσες καθυστερήσεις ή... «υπηρεσία» που θα βλαστημήσεις την ώρα και τη στιγμή που δεν κατάλαβες.
ΧΙΛΙΕΣ φορές καλύτερα να πέσεις πάνω στον «τα ψιλοπιάνω» -τον γρηγοροσιμούλη μας, παρά στον «δεν τα πιάνω» τον καμπούρη τον κομπλεξάκια. Ο οποίος, αφού φρίκαρε απ' τον υπερδεκαετή πόλεμο που του κάνανε οι δημόσιοι συμμορίτες, και βρέθηκε εξορία στο ανήλιο γραφείο του ημιώροφου, έχει κακιώσει πλέον τόσο πολύ που βρίσκει τα πιο απίθανα προσχήματα και κωλύματα, για να μη γίνει το οτιδήποτε στην ...«υπηρεσία».
ΜΠΑΙΝΕΙ εμπόδιο στα πάντα ο έντιμος καμπούρης του ημιώροφου. Παίζει πόκα με τα νεύρα σου. Αν βρει δε έναν άλλον «καμπούρη» να τον «σπρώξει»... υπηρεσιακά και να γίνει προϊστάμενος-διευθυντής, «την ήπιες»! Είναι μετρ της γραφειοκρατίας, της καθυστέρησης. Του πλήρους νομιμοφανούς παραλογισμού. Αυτός μόνο, ο μέγας, ο τρανός, για να εκδικηθεί όλους εσάς-εμάς για την καμπούρα που του προσθέσαμε, έχει την ικανότητα και τη μαεστρία να καταργήσει το κάθε αυτονόητο κι αυτό τον κάνει πολύ σπουδαίο...                                              Ελευθεροτυπια...Ανδρεας  Ρουμελιωτης