o εξυπνος μιλαει παντα τελευταιος

>
> Ένας, πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ
> πήγαιναν για γεύμα, όταν βρίσκουν στο δρόμο
> ένα παλιό λυχνάρι. Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι.
> Το τζίνι λέει: «Θα δώσω στον καθένα σας
> από μια επιθυμία». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος»
> πετάγεται ο διοικητικός. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες,
> να οδηγώ ένα speed-boat χωρίς να έχω καμία έννοια.»
> Πουφ, και εξαφανίστηκε. « Εγώ τώρα, εγώ τώρα»
> πετάγεται ο πωλητής. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη,
> ξαπλωμένος σε μια παραλία με την προσωπική μασσέρ μου,
> μια ατέλειωτη προμήθεια από Πίνα Κολάδας και
> τον έρωτα της ζωής μου». Πουφ, πάει κι αυτός.
> «Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στ ον Μάνατζερ.
> Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω
> στο γραφείο μετά το γεύμα».
> Ηθικό Δίδαγμα:
> Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο