Η τρελή αγάπη του ορθόδοξου κλήρου για τον Ρήγα Φεραίο...

Η σύλληψή του και ο τραγικός θάνατός του, στα 1798, εμπόδισαν το Ρήγα να αναπτύξει ολόκληρο το κολοσσιαίο έργο του, όπως το είχε συλλάβει μέσα στην οργανωτική εξόρμηση του μαζί με τους οπαδούς του. 

Αλλά και όσο πρόφτασε να πραγματώσει, έσπειρε βαθιά το σπόρο του και ξεσήκωσε ολόκληρη τη Βαλκανική. Για αυτό και ο συντηρητισμός τον είχε επικηρύξει σαν τον υπ’ αριθμόν 1 εχθρό του.

Πριν από τον θάνατό του ακόμα, το Πατριαρχείο είχε επιβάλει...

λογοκρισία στα βιβλία του. « Ίνα μη εκ των δολίως εν αυτοίς γραφομένων προξενείται λύμη και κοινή βλάβη και κατά άμφω ζημία ψυχική και σωματική. Επομένως – συνεχίζει το πατριαρχικό έγγραφο – δέον να ζητήσωμεν παρά εκάστου βιβλιοπώλου καθαράν καταγραφήν των όσων βιβλίων έχει εκκλησιαστικών και ρωμαϊκών και τα οποία έχει του κάθε είδους και την επωνυμίαν των συγγραφέων αυτών και χωρίς να ελλείπει ουδέ εν. Και ενός εκάστου βιβλίου την εξέτασιν να ποιήσετε. Όσα δε έστιν αντιβαίνοντα εις τα των αμωμήτων ημών δόγματα κατά της επικρατούσης κραταιάς ταύτης βασιλείας  ( όσα δηλαδή χτυπούσαν τους Τούρκους ! ) να αποδοκιμασθώσι και να σημανθώσιν εν καιρώ εν καταστίχω οπόσα και οποία είναι ».

---

Αλλά και μετά το θάνατό του ο σκοταδισμός κυνηγάει τον Ρήγα και μέσα στον τάφο του. Ο Γρηγόριος ο Ε’ ζητάει από τους δεσποτάδες να κατάσχουν το πολίτευμά του από τα χέρια του λαού. « Δια της παρούσης ημετέρας πατριαρχικής επιστολής δηλοποιούμεν τη αρχιερωσύνη σου ότι συνέπεσεν εις χείρας ημών εν σύνταγμα εις μιαν κόλλαν χαρτί μεγάλην ολόκληρον, εις απλήν φράσιν ρωμαϊκήν επιγραφομένην νέα πολιτική διοίκησις και ανεμνήσθημεν του ποιμαντορικού χρέους. Και δια τούτο γράφομεν τη αρχιερωσύνη σου να επαγρυπνήσεις εις όλα τα μέρη της επαρχίας σου με ακριβείς έρευνας και εξετάσεις να συνάξεις άπαντα τα διασπειρόμενα και να τα εξαποστείλεις εις ημάς εν τάχει Να μην παραπέσει τοιούτον σύνταγμα ότι πλήρες υπάρχει σαθρότητος εκ των δολερών αυτού εννοιών τοις δόγμασιν της ορθοδόξου ημών πίστεως εναντιούμενον ».

---

Η στάση αυτή των αρχιερέων φανάτισε και αρκετούς καλόγερους. Ένας αγιορείτης, ο Κύριλλος Λαυρειώτης, γράφει την ίδια εποχή: « Ο διεφθαρμένος την φρέναν Ρήγας και οι περί αυτόν, ακαίρως και οι περί αυτόν, ακαίρως και αφθόνως σπουδάσαντες και προ γε τούτων άλλοι συχνοί επιχειρήσαντες μεν μηδέν μέγα ή μικρόν κατορθώσαντες, αλλά προς τω κακώς δραμείν και σφας παρέδωσαν θανάτω ασχήμονι τους ομογενείς πιστούς μεγάλοις πειρασμοίς και ζημίαις εμβάλοντες ». Και συνεχίζει: « Μερικώς μεν επί των καθ’ έκαστα, ως επί του παράφρονος Ρήγα, ως εκδούς εγκύκλια γράμματα διεγερτικά κατά των νυν τυράννων κακώς ως κακός το ζην απεστέρηται, θοίνη προσήκουσα τοις εν τω ποταμώ Ίστρω ιχθύσι γενόμενος μετά των αυτού συνωμοτών και ύλη της αιωνίου κολάσεως, ος ούτε Χριστιανός ουθε Εβραίος αλλά διάβολος ην ανθρώπου μορφήν ενδεικνύμενος»!

 πηγη