Το νου σας…όσοι θέλετε μα και όσοι δεν θέλετε να κυβερνήσετε γιατί τελικά, όλα εδώ πληρώνονται!!!!

 

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Ευάγγελος Γκ., ετών 32, πατέρας δύο παιδιών, άνεργος. Θύμα του μνημονίου και των περικοπών στα νοσοκομεία. Όταν οι μίζες σε ημέτερους και τα φακελάκια πάνε σύννεφο, τα χρήματα πρέπει να βρεθούν από τη μείωση των δαπανών για τη σίτιση των ασθενών.

Παναγιώτης Μ., ετών 40, πατέρας ενός παιδιού, εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα με σημαντικές μειώσεις αποδοχών , με τη σύζυγό του όμως να έχει μείνει άνεργη εδώ και πέντε μήνες. Είχε βγάλει την άδεια οικοδομής για να χτίσει ένα σπίτι με το δάνειο που θα έπαιρνε από τον ΟΕΚ ο οποίος καταργήθηκε. Μένει μετέωρος και κινδυνεύει να χάσει τα 10.000 περίπου, που έδωσε για την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Έμμεσο θύμα του μνημονίου και των περικοπών στις «υπερβολικές» κοινωνικές δαπάνες.

Χαρά Κ., ετών 43, αδιόριστη εκπαιδευτικός, «ανύπαρκτη» κατά την πρώην υπουργό παιδείας, μητέρα ενός παιδιού, άνεργη. Ο σύζυγός της δημόσιος υπάλληλος , διορισμένος με ΑΣΕΠ (για να μην τρέξει κανένας Πάγκαλος και τον χαρακτηρίσει), με 800 ευρώ το μήνα αλλά το στεγαστικό τους δάνειο να στέκεται «στο ύψος του». Θύμα του μνημονίου και των περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις για να συνεχιστεί η κερδοφορία των τραπεζών.

Χρήστος Κ., ετών 43, νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, πατέρας τεσσάρων παιδιών με 900 ευρώ το μήνα, μαζί με το οικογενειακό επίδομα και το επίδομα παραμεθόριας περιοχής, με ένα ..

στεγαστικό δάνειο που φτάνει το μισό μηνιάτικο, ο οποίος αναγκάζεται να παίρνει «δανεικά και αγύριστα» από τους συνταξιούχους γονείς του για να μπορέσει να επιβιώσει. Θύμα του μνημονίου και των απαιτήσεων των δανειστών.

Πόπη Μ., ετών 32, μόνιμη εκπαιδευτικός, αρραβωνιασμένη εδώ και τέσσερα χρόνια, περιμένει να κάνει οικογένεια και να ανοίξει σπιτικό. Θύμα του μνημονίου και της μηδενικής πρόνοιας για νέους που τώρα ξεκινάνε τη ζωή τους.

Χρήστος Κ., ετών 57, οικοδόμος, άνεργος εδώ και 10 μήνες. Περίμενε να βγει στη σύνταξη όμως δεν κατάφερε να συμπληρώσει τα απαιτούμενα ένσημα. Θύμα της ισοπέδωσης κάθε οικοδομικής δραστηριότητας λόγω της οικονομικής κρίσης.

Νίκος Λ., ετών 47, εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα, ο οποίος έχει να πληρωθεί από τον ΟΠΑΔ για τις φυσικοθεραπείες ειδικής αγωγής του παιδιού του, από τον Φεβρουάριο του 2011. Αναγκάστηκε να μειώσει στο ελάχιστο τις απαραίτητες θεραπείες του παιδιού του με όποιες συνέπειες συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Το παιδί του θύμα του μνημονίου και της πολιτικής Λοβέρδου που δεν ντρέπεται να πανηγυρίζει ακόμα και σήμερα πως μείωσε τις δαπάνες για ιατρική φροντίδα και θεραπείες. Έτσι τις μείωσε! Με το να μην πληρώνουν τα λεηλατημένα ταμεία αυτά που οφείλουν στους ασφαλισμένους τους.

Απόστολος Δ., ετών 25, τελειόφοιτος πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ Πολυτεχνείου, ο οποίος ετοιμάζεται να φύγει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά. Θύμα της επιλογής του κεφαλαίου να συνεχίσει να κερδίζει ισοπεδώνοντας ζωές και όνειρα.

Οι παραπάνω είναι πολίτες επώνυμοι, όχι αριθμοί στους λογιστικούς υπολογισμούς ούτε χρηματικά υπόλοιπα που περισσεύουν και πρέπει να κοπούν για να εμφανίσουν κάποιοι άλλοι χρηματικά πλεονάσματα.

Οι παραπάνω είναι τμήμα των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που κατέβηκαν στους δρόμους τα τελευταία τρία χρόνια διαδηλώνοντας ενάντια στην πολιτική και στους πολιτικούς του μνημονίου.

Δεν φορούσαν κουκούλες, αν και τους το πρότειναν, δεν χαιρέτησαν ναζιστικά, αν και τους παρακίνησαν να το κάνουν, δεν δίστασαν να εισπνεύσουν από τους τόνους χημικών με τα οποία τους ψέκαζαν οι δυνάμεις καταστολής, δεν πίστεψαν στο παραμύθι του Πάγκαλου ότι «μαζί τα φάγανε» και δεν τρόμαξαν με τις απειλές ντόπιων και ξένων «υπηρετών της ενημέρωσης» πως πρέπει να συναινέσουν στη σφαγή τους για να αποφύγουν τη σφαγή με το ζόρι.

Το μόνο που ζήτησαν και εξακολουθούν να το ζητάνε είναι να τους αφήσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Να τους αφήσουν να κάνουν οικογένειες, όσοι δεν έχουν, να μεγαλώσουν με ηρεμία τα παιδιά τους, όσοι έχουν, να σπουδάσουν αυτό με το οποίο θα ήθελαν να ασχοληθούν, να πηγαίνουν στη δουλειά τους χωρίς αυτόν τον κόμπο στο στήθος που δεν λέει να φύγει εδώ και τρία χρόνια, να μπορούν, όσοι χρειάζονται, να παίρνουν τα φάρμακά τους και να έχουν το γιατρό τους, και πηγαίνοντας, τα παιδιά τους στα σχολεία, να βρίσκουν καθηγητές και βιβλία.

Αυτό που θέλουν είναι να σταματήσει ετούτη η κατρακύλα. 

Ξέρουν πως δεν πρέπει να πάνε στα σπίτια τους ό,τι και αν τους υπόσχονται για κατάργηση ή καταγγελία του μνημονίου την επόμενη μέρα των εκλογών.

 Γνωρίζουν πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν οι ίδιοι αναθέσουν σε άλλους την σωτηρία τους.

Έχουν επίγνωση πως αυτοί ήταν που έδιωξαν τον ΓΑΠ πριν την ώρα του, που έστειλαν τη ΝΔ στο 18%, που δεν άφησαν τον ΛαΟΣ να μπει στη Βουλή και οδήγησαν το ΠαΣοΚ ένα βήμα πριν τη διάλυση.

Αυτοί θα είναι πάλι που θα τιμωρήσουν πολιτικά ακόμη πιο σκληρά, όποιον ξανατολμήσει να παίξει με τις τελευταίες τους ελπίδες και να κάνει άλλα από αυτά που θέλει ή που μπορεί.

Ας προσέξουν λοιπόν όλοι όσοι πιστεύουν πως θα μπορέσουν να εξαπατήσουν τον κόσμο τάζοντας άλλα προεκλογικά και κάνοντας άλλα μετεκλογικά.

Πλέον τα αντανακλαστικά των ανθρώπων είναι τόσο αναπτυγμένα που μπορούν να μυρίζονται το ψέμα και να ξεχωρίζουν την υποκρισία.

Μα το κυριότερο είναι πως η υπομονή του κόσμου στέρεψε και του απέμειναν πια ελάχιστα για να χάσει αφού πρόλαβαν και του τα άρπαξαν τα τελευταία τρία χρόνια.

Το νου σας, όσοι θέλετε μα και όσοι δεν θέλετε να κυβερνήσετε γιατί τελικά, όλα εδώ πληρώνονται.

από δω