Είμεθα έθνος «παπαδερόν»...

Παπά – Απαπά!

Αν ανοίξετε τον τηλεφωνικό κατάλογο, θα διαπιστώσετε πως οι μισοί σχεδόν Έλληνες κατάγονται από παπάδες – και έχουν το πρώτο συνθετικό «παπά» στο όνομά τους.
 Έτσι είναι φυσικό να μας κυβερνούν Παπαδήμοι και Παπανδρέου, τα οικονομικά μας να τα φροντίζουν Παπαντωνίου και Παπακωνσταντίνου και την σκληρή αντιπολίτευση να την κάνει η Παπαρήγα. Οι παλιοί θυμούνται τον πρώτο μας «σοσιαλιστή» Παπαναστασίου και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο.

• Αντίδοτο στην οικογένεια των Παπα- (πολύ μικρότερο όμως) είναι οι Καρά-. Με πρώτους, βέβαια, τους Καραμανλήδες (θείο και ανεψιό) και σημερινό εκπρόσωπο τον Καρατζαφέρη. Καρά στα τούρκικα σημαίνει μαύρο – πράγμα που στον σημερινό εκπρόσωπο ταιριάζει τέλεια.

• Αλλά οι Παπά- κυριαρχούν. Ο εθνικός μας ιστορικός λέγεται Παπαρρηγόπουλος, ο μεγαλύτερος πεζογράφος μας Παπαδιαμάντης, κι ο καλύτερός μας φιλόσοφος... Παπανούτσος. Μόνο στην Αθήνα τριακόσιοι δρόμοι είναι αφιερωμένοι σε απογόνους παπάδων.

• Κι ύστερα υπάρχουν μερικοί «προοδευτικοί» που ζητάνε χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας! Μα, όταν οι μισοί πολίτες του κράτους είναι παπαδοπαίδια, εγγόνια και δισέγγονα, πώς να τα ξεχωρίσεις; Αυτά μπορεί να συμβαίνουν στους Καθολικούς, όπου οι κληρικοί δεν έχουν απογόνους. (Τουλάχιστον επίσημους).

• Είμεθα έθνος «παπαδερόν».
•  Γι’ αυτό και το Ελληνικό Σύνταγμα δεν αντλεί την ισχύ του από τον λαό (όπως όλα τα άλλα), αλλά από την Αγία, Ομοούσια και Αδιαίρετη Τριάδα. Γι’ αυτό και όλα (Βουλή, Κυβέρνηση, Πρόεδρος Δημοκρατίας) ξεκινάνε με τελετή ορκωμοσίας στο Ευαγγέλιο, πλαισιωμένη από πολλά χρυσοποίκιλτα άμφια.  Ακόμα και τα σχολεία, οι επιχειρήσεις, τα μαγαζιά, τα σπίτια, τα αυτοκίνητα, με αγιασμό αρχίζουν τη ζωή τους.

• Και τώρα που όλοι αυτοί οι Παπα-τάδε και Παπα-δείνα μας έφεραν σε αυτό το χάλι, ίσως η μόνη λύση θα είναι, αντί να χωρίσουμε το Κράτος από την Εκκλησία, να τα ενώσουμε εντελώς.
•  Δηλαδή να πάρει το Κράτος την περιουσία της Εκκλησίας (αντί να την πάρει το Κατάρ) και να εξοφλήσει τα χρέη του. Έτσι κι αλλιώς, πληρώνει τους ιερωμένους (ήταν και οι μόνοι που γλίτωσαν τις περικοπές!).
•  Κι ό,τι περισσέψει να το μοιράσει στους φτωχούς. (Έτσι δεν θα έκανε ο Χριστός;). Τι τα θέλουν οι παπάδες τα πλούτη; Ένας σίγουρος μισθός φτάνει και περισσεύει…

N.Δήμου

http://athriskos.gr/?p=5870