Το λάδι Μαρόκου 16 ευρώ στα γαλλικα ραφια...Το ελληνικο ??? ΠΑΠΑΛΑ !!!

Το λάδι Μαρόκου 16 ευρώ!

Δείτε πώς οι αγροτοπατέρες κατέστρεψαν το δικό μας προϊόν - Στο αυτόφωρο σήμερα ο Βακόντιος γιατί δεν πλήρωσε το δώρο

Την ώρα που οι ελληνικές επιχειρήσεις αδυνατούν να πουλήσουν όσο – όσο ακόμα και χύμα το ελαιόλαδο στους Ιταλούς εμπόρους (εκεί φθάσαμε!), οι Παλαιστίνιοι και οι Μαροκινοί έχουν τοποθετήσει προσεγμένες συσκευασίες των λαδιών τους στα πολυκαταστήματα της Γαλλίας, σε τιμές 15-16 ευρώ ανά λίτρο!

Οι Έλληνες ομογενείς που κατάγονται από ελαιοπαραγωγικά χωριά της Κρήτης και ακούνε τους γονείς τους να αγωνιούν πώς θα πουλήσουν ακόμα και σε εξευτελιστικές τιμές το ελαιόλαδο τους, εκφράζουν την πικρία και την απορία τους, γιατί να απουσιάζει το κρητικό προϊόν από τις ξένες αγορές, ενώ η Παλαιστίνη, με τα τρομακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, έχει καταφέρει να τοποθετήσει το λάδι της στα γαλλικά σούπερ - μάρκετ.

Βιολογικό λάδι Παλαιστίνης-Μαρόκου με 16 ευρώ το λίτρο!

Εκείνοι κέρδισαν το στοίχημα και μπήκαν στα γαλλικά σούπερ μάρκετ

Την ώρα που οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί δεν μπορούν καν να πουλήσουν το ελαιόλαδο τους έστω και σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, οι επιχειρήσεις όχι μόνο της Ισπανίας και της Ιταλίας, αλλά του Μαρόκου και της Παλαιστίνης έχουν τοποθετήσει το λάδι τους στα ράφια της Δυτικής Ευρώπης. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ένα λίτρο ελαιόλαδου από...

την Παλαιστίνη (υπάρχει ελαιοκαλλιέργεια στα κατεχόμενα) πωλείται στην αγορά της Γαλλίας στη διόλου ευκαταφρόνητη τιμή των 15 ευρώ ανά λίτρο.

 Και είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο τα τρομακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο παλαιστινιακός λαός!!

Στα ράφια των γαλλικών σούπερ μάρκετ έχουν τοποθετηθεί όμως και συσκευασίες βιολογικού λαδιού από το Μαρόκο στην τιμή των 16 ευρώ ανά λίτρο! Έλληνες που ζουν στη Γαλλία αλλά κατάγονται από ελαιοπαραγωγικά χωριά της Κρήτης εκφράζουν την πικρία τους βλέποντας τις τιμές στα ράφια των ξένων πολυκαταστημάτων. 

Τις σχετικές φωτογραφίες μας έστειλε η κάτοικος Νορμανδίας, κρητικής καταγωγής Αριστέα Μαραγκάκη – Delacroix, εκφράζοντας την πικρία και την απορία της γιατί το κρητικό λάδι να μην έχει τη θέση που του αξίζει στις διεθνείς αγορές.

Υψηλοί στόχοι από τις επιχειρήσεις του Μαρόκου

Σε περίοπτη θέση δεσπόζει στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας το μαροκινό βιολογικό λάδι. Οι συσκευασίες είναι αρκετά προσεγμένες, του μισού λίτρου και αναγράφουν τιμή 7,99 ευρώ. 

Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, το Μαρόκο επιδιώκει διπλασιασμό της παραγωγής ελιάς μέχρι το 2015 και των εξαγωγών του σε ελιές έως το 2018. Η χώρα παράγει 60.000 τόνους επιτραπέζιων ελιών και 120.000 τόνους ελαιόλαδου ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου, ενώ η ελαιοπαραγωγή είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της μαροκινής οικονομίας όπου απασχολείται προσωπικό 400.000 ατόμων. Ανάμεσα στις κυριότερες ποικιλίες είναι όπως και στην Κρήτη η κορωνέικη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει το Μαρόκο στην αγορά της Κίνας. Από τον Απρίλιο του 2010 μία μαροκινή επιχείρηση διανέμει τα προϊόντα της σε περισσότερα από 25 ξενοδοχεία πέντε αστέρων, ενώ το 2011 σχεδιάζει να εισχωρήσει στην αγορά του Πεκίνου και του Χονγκ Κονγκ.

Η Παλαιστίνη «υπολογίζει» στο λάδι

Στην τιμή των 7,5 ευρώ πωλούνται οι συσκευασίες μισού λίτρου παλαιστινιακού ελαιόλαδου συμβατικής γεωργίας στην αγορά της Γαλλίας. Οι συσκευασίες είναι προσεγμένες και η τοποθέτηση του προϊόντος έχει γίνει σε θέση που εύκολα είναι θεατή από τους καταναλωτές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου η Παλαιστίνη αναμένει φέτος παραγωγή ελαιόλαδου γύρω στους 12.000 τόνους. Κι όπως αναφέρει σε παλαιότερο δημοσίευμα του το περιοδικό Ελιά & Ελαιόλαδο «η ισραηλινή κατοχή στη Δυτική Όχθη και ο αποκλεισμός της Γάζας βλάπτουν σοβαρά την παραγωγή ελαιολάδου στην Παλαιστίνη». Η ελαιοπαραγωγή στην Παλαιστίνη, σύμφωνα με το ίδιο περιοδικό «συμβάλλει κατά 100 εκατομμύρια δολάρια και πλέον ετησίως σε μερικές από τις μη προνομιούχες οικογένειες Παλαιστινίων».

Οι ελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου

Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιόλαδου η αναμενόμενη παραγωγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 2.180.500 τόνοι. Οι παραγωγικές χώρες και οι ποσότητες που θα παράγουν είναι: Ισπανία 1.347.400, Ιταλία 440.000, Ελλάδα 310.000, Πορτογαλία 71.800, Κύπρος 5.600, Γαλλία, 5.200 και Σλοβενία 700. 

Για τις μη ευρωπαϊκές χώρες εκτιμάται η Συρία θα παράγει 200.000 τόνους, η Τουρκία 180.000, η Τυνησία 180.000, το Μαρόκο 120.000, η Αλγερία 54.500, η Παλαιστίνη 12.000, η Ιορδανία 22.000, η Αυστραλία 19.000, η Αργεντινή 15.000 και η Λιβύη 15.000 τόνους.

Στην Ελλάδα τι;

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (τα οποία κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει η «Π») τα τελευταία χρόνια έχουν δαπανηθεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στη χώρα μας σε προγράμματα για την προβολή και την προώθηση του ελαιόλαδου αλλά και για την ποιοτική αναβάθμιση του μέσω του προγράμματος για τις Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (ΟΕΦ). Επισήμως τα χρήματα αυτά δίδονται σε ελαιουργικές επιχειρήσεις, επαγγελματικές οργανώσεις, εταιρείες συμβούλων και διαφημιστικές εταιρείες. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Πολύ απλά οι παραγωγοί να μην μπορούν να διαθέσουν το προϊόν τους, έστω και σε τιμές ίσες με αυτές στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 (1,80 ευρώ = 613 παλιές δραχμές).

Ελαιοπαραγωγός: «Θα πληρώσω σε λάδι το χαράτσι»

Ελαιόλαδο, αντί για χρήματα, σκέφτεται να καταθέσει στη ΔΕΗ για την πληρωμή του ειδικού τέλους, ελαιοπαραγωγός ο οποίος επικοινώνησε χθες με την «Π».
Όπως είπε, «εγώ δεν έχω χρήματα να πληρώσω το χαράτσι που ήρθε με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Θα πάω λοιπόν το λάδι που δεν μπορώ να πουλήσω, αξίας ίσης με την πρώτη δόση. Για να δούμε θα το…κρατήσουν;;».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «όταν οι πολιτικοί υπέγραφαν το περίφημο μνημόνιο που έβαλε στο γύψο την ελληνική οικονομία, θα έπρεπε να σκεφτούν πως οι πολίτες θα έχουν κάποια έσοδα για να ανταποκριθούν στην πληρωμή των χαρατσιών.
Θα έπρεπε δηλαδή να υπογράψουν εμπορικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τη Γερμανία. Έτσι θα μπορούσαμε να πουλάμε το λάδι μας για να πληρώνουμε τους φόρους. Τώρα που δεν μπορούμε, να πάμε τα προϊόντα μας, δηλαδή λάδι, σταφύλια, κρασί, τυριά και ό,τι έχουμε».

ΠΑΤΡΙΣ (ΚΡΗΤΗ)