Με την λογική «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι», δεν κάνει κανείς χρήματα αλλά φασουλάδα. Ατάκα του Αυλωνίτη;
Η φτωχομπινέδικη μπακαλίστικη πολιτική, όταν εφαρμόζεται από μια κυβέρνηση κι έναν υπουργό των οικονομικών, όπως ο Βενιζέλος, για το συμμάζεμα των οικονομικών μιας χώρας, είναι το λιγότερο σιχαμερή και χυδαία.
Είτε αληθεύει η είδηση, ότι θα φορολογήσει τα καυσόξυλα, είτε όχι – διότι εφάρμοσε ήδη ανάλογες τακτικές – αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι κάθεται το παιδοβούβαλο αυτό και κυνηγάει τους ανθρώπους της χώρας, για να τους ξεζουμίσει και το τελευταίο γραμμάριο λίπους, που έχει απομείνει στο καχεκτικό τους σώμα.
Και όλ’ αυτά διότι είναι ανίκανοι, αυτός και η κυβέρνηση ολόκληρη, να βάλουν στο χέρι όλους αυτούς οι οποίοι φοροδιαφεύγουν, και αυτούς που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα, αφού είναι απέναντί τους υποχρεωμένοι πατόκορφα.
Αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να ζεστάνουν το σπιτικό τους με ξύλα κι έσπευσε (ο καπνός αυτός από κάποιο τζάκι βγαίνει) ο μπακαλόγατος να ετοιμάσει χαράτσι στην καμινάδα τους. Ως ευσεβής χριστιανός και βυζαντινολάτρης κάτι ήξερε για το θέμα αυτό από την ιστορία:
ΚΑΠΝΙΚΟΝ ΤΕΛΕΣΜΑ. Φόρος επί Βυζαντίου. Ήταν φόρος επί εκάστης καπνοδόχου. Οι εισπράκτορες αυτού του φόρου λέγονταν καπνικάραι (ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (1930), του Υποστράτηγου Ν. Καλομενόπουλου).
Σαν την κατίνα την κοτσομπόλα, λοιπόν, κοτζάμ υπουργός θηρίο άνθρωπος, με περιουσία της τάξεως των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, παρακολουθεί τις απεγνωσμένες προσπάθειες των ανήμπορων ανθρώπων, οι οποίοι πασχίζουν για την επιβίωσή τους, για να τους φορολογήσει οποιονδήποτε, από τους τρόπους με τους οποίους πασχίζουν για να βολευτούν.
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΩΣΩ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΙΔΟΒΟΥΒΑΛΟΣ ΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΜΕΝ ΑΛΛΑ...
ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΩΣΕΙ.Είτε αληθεύει η είδηση, ότι θα φορολογήσει τα καυσόξυλα, είτε όχι – διότι εφάρμοσε ήδη ανάλογες τακτικές – αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι κάθεται το παιδοβούβαλο αυτό και κυνηγάει τους ανθρώπους της χώρας, για να τους ξεζουμίσει και το τελευταίο γραμμάριο λίπους, που έχει απομείνει στο καχεκτικό τους σώμα.
Και όλ’ αυτά διότι είναι ανίκανοι, αυτός και η κυβέρνηση ολόκληρη, να βάλουν στο χέρι όλους αυτούς οι οποίοι φοροδιαφεύγουν, και αυτούς που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα, αφού είναι απέναντί τους υποχρεωμένοι πατόκορφα.
Αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να ζεστάνουν το σπιτικό τους με ξύλα κι έσπευσε (ο καπνός αυτός από κάποιο τζάκι βγαίνει) ο μπακαλόγατος να ετοιμάσει χαράτσι στην καμινάδα τους. Ως ευσεβής χριστιανός και βυζαντινολάτρης κάτι ήξερε για το θέμα αυτό από την ιστορία:
ΚΑΠΝΙΚΟΝ ΤΕΛΕΣΜΑ. Φόρος επί Βυζαντίου. Ήταν φόρος επί εκάστης καπνοδόχου. Οι εισπράκτορες αυτού του φόρου λέγονταν καπνικάραι (ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (1930), του Υποστράτηγου Ν. Καλομενόπουλου).
Σαν την κατίνα την κοτσομπόλα, λοιπόν, κοτζάμ υπουργός θηρίο άνθρωπος, με περιουσία της τάξεως των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, παρακολουθεί τις απεγνωσμένες προσπάθειες των ανήμπορων ανθρώπων, οι οποίοι πασχίζουν για την επιβίωσή τους, για να τους φορολογήσει οποιονδήποτε, από τους τρόπους με τους οποίους πασχίζουν για να βολευτούν.
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΩΣΩ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΙΔΟΒΟΥΒΑΛΟΣ ΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΜΕΝ ΑΛΛΑ...
Βυζάντιο. Η ένδοξη φορολογική του πολιτική
Αντιγράφω από την ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (1930), του Υποστράτηγου Ν. Καλομενόπουλου:
Ο φόρος λέγονταν τέλεσμα και τέλος και συντέλεια [σ.αντιγράφοντος, οποία ειρωνεία αφού επέφερε την συντέλεια των φορολογουμένων] και δημόσιον και δόσιμον, οι δε φορολογούμενοι τελεσταί και συντελεσταί. Το φορολογικό σύστημα ήταν λίαν πολυσχιδές…
ΦΟΡΟΙ ΓΕΩΡΓΙΚΟΙ
Α) εδαφικόν τέλεσμα Δεν βάρυναν τα άτομα (ιδιοκτήτες ή καλλιεργητές) αλλά τα κτήματα.
Υπολογίζονταν κατά ζυγοκέφαλα. Το κάθε ζυγοκέφαλο κατά είδος ήταν :
Αμπέλια= 10 στρέμματα
Αρόσιμη γη= 40 στρέμματα
Πεδινές περιφέρειες= 80 στρέμματα
Ορεινές= 120 στρέμματα
Ελαιώνες= 225 δένδρα
Ορεινά= 450 δένδρα
Το κατά ζυγοκεφαλήν τέλεσμα καταβάλλονταν σε χρήμα και σε είδη (τρόφιμα, φορβή, ιματισμός), και εισπράττονταν σε τρείς δόσεις (Σεπτέμβριο, Ιανουάριο και Μάιο).
Β) εννόμιον ή νόμιστρον (επί των ποιμνίων)
Γ) μελισσονόμιον
Δ) χοιροδεκατία
Ε) φόρος για την συντήρηση του κλήρου
ΣΤ) φόροι εναπογράφων (εργαζόμενοι αγρότες). Τους κατέβαλαν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων κτημάτων. Για μικρές ιδιοκτησίες καταβάλλονταν από τους ίδιους. Όποιος δεν κατέβαλλε αυτόν τον φόρο, ακόμα και λόγω παρατεταμένης αφορίας, εχθρικών επιδρομών ή θεομηνιών, έχανε δια παντός το κτήμα του, το οποίο μπορούσε να πάρει κάποιος, με την προϋποθεση να καταβάλει τους απλήρωτους φόρους! Ενίοτε η κατάσταση του κτήματος και οι βαρύνοντες αυτό φόροι ήταν τοιούτοι, ώστε οι εναπόγραφοι το εγκατέλειπαν λάθρα και έφευγαν προς αγνώστους κατευθύνσεις.
ΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ
Τον κατέβαλλαν όλοι ανεξαιρέτως οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας, αστοί και αγρότες, άνδρες και γυναίκες, άρχοντες και κληρικοί, πλούσιοι και φτωχοί.
Εξαιρούνταν: δούλοι, συγκλητικοί, στρατιωτικοί, οι κάτω των 25 άρρενες, οι άγαμοι, οι μονάζουσες και οι ζωγράφοι.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ
Κάθε πολίτης υποχρεούνταν να χορηγεί, ανάλογα με το εισόδημά του, έναν ή περισσότερους στρατεύσιμους με την δαπάνη της στρατειάς του. Οι μικροεισοδηματίες χορηγούσαν, πολλοί μαζί, ένα στρατεύσιμο.
ΚΑΠΝΙΚΟΝ ΤΕΛΕΣΜΑ
Ήταν φόρος επί των οικοδομών, δηλαδή φόρος επί εκάστης καπνοδόχου. Οι εισπράκτορες αυτού του φόρου λέγονταν καπνικάραι.
ΑΕΡΙΚΟΝ ΤΕΛΕΣΜΑ
Δεν υπάρχουν περί αυτού σαφείς πληροφορίες. Ο Παύλος Καλλιγάς δέχεται ότι αερικόν και καπνικόν ήταν ένα και το αυτό τέλεσμα.
ΑΛΑΤΟΤΕΛΟΣ
Φόρος επί του άλατος
ΕΔΑΦΟΝΟΜΙΟΝ
Φόρος μεταβιβάσεως ακινήτου.
ΧΡΥΣΑΡΓΥΡΟΝ
Άγνωστο από ποιους και σε ποιες περιστάσεις επιβάλλονταν
ΦΟΡΟΣ ΠΑΡΘΕΝΟΦΘΟΡΙΑΣ
Για την τέλεση γάμου.
ΤΕΛΩΝΙΚΑ ΤΕΛΗ
Επί της εισαγωγής και εξαγωγής
Αλλά και πολλοί άλλοι καταβάλλονταν, για τους οποίους ελάχιστα έως καθόλου γνωρίζουμε. Ήταν δε αυτοί οι λιμενικοί, οι επί της βιομηχανίας, των κληρονομιών, της ανακαλύψεως θησαυρών, των λατομείων, και πολλοί άλλοι (μηνιατικού, αβιωτικίου, ξυλελαίου, ξενοτελούς, οδοστρών, γεφυρών, παροικιατών, κηρίου και μέλητος, κοπής και μεταφοράς ξυλείας κλπ τακτικοί και έκτακτοι).
Πλην τούτων, πάντες ο πολίτες των χωριών και των πόλεων, ήταν υποχρεωμένοι στην παροχή μητάτου, δηλαδή στέγης και τροφής δωρεάν σε όλους τους διαβατικούς υπαλλήλους του κράτους, στρατιωτικούς και πολιτικούς.
Ενίοτε επιβάλλονταν επαύξηση των τακτικών φόρων προς αντιμετώπιση εκτάκτων δαπανών. Άλλοτε δε επιβάλλονταν και έκτακτοι φόροι
ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΣΕ:
Εκκλησίες, μοναστήρια, προς τους νεοφώτιστους και για τρία έτη από της βαπτίσεως,
Σταύρος Βασδέκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.