Σόι πάει το βασίλειο – ή μάλλον η εθνο-σωτήριος – στη χρονίως ταλαιπωρούμενη από χουντικές επιμολύνσεις Σχολή Ευελπίδων.
Ο μόλις 22 ετών επικεφαλής της Σχολής, που την περασμένη Κυριακή απαλλάχτηκε από τα διοικητικά του καθήκοντα και πρόκειται να περάσει Πειθαρχικό με το ερώτημα της αποπομπής επειδή πρωταγωνίστησε σε αντι-εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, δεν έκανε – ως φαίνεται – τίποτε περισσότερο παρά να ακολουθήσει με ενθουσιασμό τα βήματα του... μπαμπά του.
Μόλις 29 χρόνια πριν, είχε κι εκείνος τιμήσει τους Απριλιανούς, εμπλεκόμενος σε ξυλοδαρμό πρωτοετούς συναδέλφου του (επειδή ήταν κομμουνιστής) και «στολίζοντας» ασεβώς τον αείμνηστο Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, υπουργό Εξωτερικών τότε, ύστερα από ομιλία του στους Ευέλπιδες.
Σχέδιο «Βελισσάριος»
Τελικά, το να αγαπά και να τιμά κανείς το...
«πουλί» (της χούντας εννοούμε, φυσικά) είναι θέμα γονιδίων; Προφανώς όχι. Το πιθανότερο είναι να πρόκειται για διάθεση που δημιουργείται και ενισχύεται από το άμεσο περιβάλλον. Και η ΣΣΕ, ήδη από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, λόγω των χουντικών καταβολάδων που ρίζωσαν στους κόλπους της (κλώνοι της ομάδας Ιωαννίδη), αποτέλεσε ιδανικό κι ανάξιοφυτώριο - καταφύγιο «ακροϊδεατών»...
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο οποίος ήταν γνώστης των τάσεων αυτών, συνέλαβε και ενορχήστρωσε (από τη μεταπολίτευση μέχρι τα μέσα της δεύτερης τετραετίας του Αντρέα) το σχέδιο«Βελισσάριος» με σκοπό την αποσόβηση της νεκρανάστασης της εθνοσωτηρίου.
Πλούσιο είναι το υλικό που έχει προκύψει από την παρακολούθηση των εντός και εκτός στρατεύματοςσταγονιδίων στο πλαίσιο του «Βελισσάριου». Πολλές και ποικίλες οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης ανάμεσα στους «νοσταλγούς», οι οποίοι, με κάθε ευκαιρία, παρεισέφρεαν και… ωσμώνονταν με τις στρατιωτικές μικροκοινωνίες μεταδίδοντας τις ιδέες των οποίων ήταν φορείς.
Το πρόσφατο «χάπενινγκ», που τόσο μεγάλη αίσθηση προκάλεσε στο ευρύ κοινό, δεν ξάφνιασε ιδιαίτερα τους γνωρίζοντες. Ήδη, από τις 28 Οκτωβρίου 2011, όποιος είχε μάτια να δει και αυτιά να ακούσει, ήταν σε θέση να προβεί στη διάγνωση ότι μέλη του αγήματος των Ευελπίδων (που παρέλασαν κόντρα στις περί του αντιθέτου εντολές και το τεταμένο κλίμα άδοντας το «Μακεδονία ξακουστή») είχαν φρόνημα, υπέρ το δέον, εθνικό.
Κι έπειτα το ότι ο πιτσιρικάς - «σταγονίδιο» μπόρεσε, με την ανοχή των ανωτέρων, να κάνει ανενόχλητος αντιπολίτευση στη βασική εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, ολοκληρώνοντας μάλιστα το σόλο του με την εκτέλεση διασκευής του ύμνου των Απριλιανών (για την οποία κάλεσε και ομάδα σπουδαστών να του κρατήσουν το ίσο) είναι εύγλωττο ενός κλίματος που επικρατεί στη ΣΣΕ.
Χρειάστηκαν μάλιστα εννέα ολόκληρες μέρες για να ενημερωθεί ο υπουργός και να «καταστήσει σαφές ότι δεν θα γίνεται ανεκτή οποιαδήποτε συμπεριφορά παρέκκλισης από τις αρχές της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ελευθερίας. Αρχές, επί των οποίων είναι θεμελιωμένη η Ελληνική Δημοκρατία και Κοινωνία».
Υπό άλλες συνθήκες το θέμα μπορεί να είχε περάσει εντελώς στα ψιλά. Σήμερα, όμως, η ανάδρομη Δημοκρατία μας, λιγότερο αυταπόδεικτη από ποτέ, έχει ανάγκη τις μεγαλοστομίες και τις εντυπωσιακές κινήσεις για να υπερασπιστεί το όνομά της. Η γνωστοποίηση του θέματος και οι παραδειγματικοί χειρισμοί Αβραμόπουλου μοιάζουν με τις αγαθοεργίες των αμαρτωλών. Έρχονται να συνηγορήσουν για τη σωτηρία της ψυχής του ιδιότυπου πολιτεύματος, που, εν ονόματι της υψηλής του στοχοθεσίας, έχει καταστήσειπροαιρετικές ακόμα και τις εκλογές...
Χαλαρωστε,μην λαϊκιζετε και μην ισοπεδωνετε τα παντα.Η δαιμονοποίηση κάθε μνείας σε ο,τιδήποτε εθνικό ,καταντά κουραστική.Η μηδενιστική θεώρηση της ζωής μας πιστεύω ότι αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες της υλικής και ηθικής μας πτώσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην κρίνετε από ένα συγκεκριμένο περιστατικό,που δεν ξέρουμε και κατά πόσο αληθές είναι έτσι όπως παρουσιάζεται,μια ολόκληρη κατηγορία ανθρώπων,που κατά κοινή ομολογία αποτελεί το υγιέστερο συντεταγμένο κομάτι της ελληνικης κοινωνίας.Και επιτέλους ρε παιδιά αλλάξτε τη ρημάδα τη ξυλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν όλοι όσοιν θέλουν να κάνουν εντύπωση,σταγονίδια και...μπλέ.ευχαριστω για τη φιλοξενία.
Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
ΑπάντησηΔιαγραφήκόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: "σώπα".
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: "εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!"
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ... σώπα!"
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Κι αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα"
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε "σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε:
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοί,
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ' την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμησεις. Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψιθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λεει:
Mίλα!
----------
Αζίζ Νεσίν (1916-1995)
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Μεχμέτ Νουσρέτ Νεσίν (Αζίζ ήταν το όνομα του πατέρα του).
Γεννήθηκε στη Χάλκη της Κωνσταντινούπολης στις 20 Δεκεμβρίου του 1915. Παιδί μιας φτωχής μικροαστικής οικογένειας, έμεινε ορφανός σε πολύ μικρή ηλικία. Αποφοίτησε από το Στρατιωτικό Λύκειο Kuleli (1935), τη Στρατιωτική Ακαδημία (1937) και τη Στρατιωτική Σχολή Φυσικομαθηματικών Σπουδών (1939). Φοίτησε, επίσης, για δύο χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών.
To παρακάτω σχόλιο το δημοσίευσα στον "Ινφογνώμονα" σαν απάντηση σε κείμενο του θείου του ευέλπιδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα άλλο Λωζάνη κι άλλο Κοζάνη.
Άλλο πράγμα η δημοκρατία σαν φιλοσοφικοπολιτικό σύστημα κι άλλο οι εγκύκλιες επιδόσεις των γόνων της οικογένειας, συγκρίνει ό ατυχής επιστολογράφος ανόμια πράγματα.
Και για την ιστορική και αντικειμενική αλήθεια από το 1936 η φασιστική δεξιά των άκρων θεωρούσε φέουδο της τις Ε.Δ λες και δεν υπήρχαν αξιωματικοί με διαφορετικά φρονήματα. "αυτοί ήταν οι πατριώτες και οι άλλοι τα μιάσματα" έτσι φτάσαμε στον εμφύλιο- στον ΙΔΕΑ-στο στρατηγέ ιδού ο στρατός σας-στο καθεστώς Παπάγου-στον ΑΣΠΙΔΑ -στις εκλογές βίας και νοθείας -στο λαομίσητο παλάτι του "σας ανήκω και μου ανήκετε"-στην 21 Απρίλη -στην απώλεια της κύπρου,γιατί πραιτωριανοί της δεξιάς θέλαν πάντα νάχουν στο στράτευμα το πάνω χέρι ως να ήταν τσιφλίκι τους με το αζημίωτο( μεταθέσεις- προαγωγές φαβοριτισμοί τα δικά μας παιδιά) Περάσαμε από τις Ε.Δ. και δεν μας είναι άγνωστο το στρεσογενές και ψυχθοφόρο αίσθημα της "ελλάδας των ελλήνων χριστιανών" όταν οι γ@μημένες νοοτροπίες ανθρωπίσκων κατέτρωγαν ανθρώπους με αριστεία και νου, απλά γιατί δεν ανήκαν στην φασιστική ακραία δεξιά.
Πιά σκοπιμότητα οδήγησε ένα νεαρό εύελπι "ΘΕΟ" κατά τις βλακώδεις θεωρίες των εθίμων της ΣΣΕ να επιβάλει απόψεις πάνω από το σύνταγμα και το νόμο που ορκίστηκε;;;
Καιρός είναι οι Ε.Δ επιτέλους μέσα στον 21 αιώνα να είναι το στήριγμα του λαού και όχι των μειψηφιών μέσα σε ένα περιβάλλον ανθρωπιστικής δημοκρατίας, που χωράει και αντέχει όλες τις νοοτροπίες -απόψεις και ιδεολογίες.
30 Νοεμβρίου 2011 2:52 μ.μ.