έχουν μπει χοντρες περικοπές δαπανών σε υγεία και παιδεία, όπου γίνεται της αγίας συγχώνευσης.

Παιδεία υπό συγχώνευση

Από το Μαρικάκι
Με ή χωρίς τον «σοσιαλιστή» Στρος Καν ...στο πλευρό μας η εξόντωση συνεχίζεται, εξάλλου για όσο καιρό θα τραβιέται λόγω της περιπετειούλας του, ο επικεφαλής του ΔΝΤ έχει αφήσει παρακαταθήκη μια τεχνογνωσία ...να! με το συμπάθιο.
Στις ...φερόμενες ως διαπραγματεύσεις (εδώ πέφτει γέλιο) μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα η Μνημόνιο 2 ή όπως αλλιώς λέγεται, έχουν μπει περικοπές δαπανών σε υγεία και παιδεία, όπου γίνεται της αγίας συγχώνευσης. Ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και στα νοσοκομεία. Τώρα, το μαχαίρι μπαίνει σιγά σιγά και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αρχής γενομένης από τα ΤΕΙ. Είκοσι τέσσερα τμήματα ΤΕΙ πανελλαδικώς, πάνε για κλείσιμο αφού όπως ανακοινώθηκε φέτος δεν θα δεχτούν εισακτέους και ως εκ τούτου δεν μπαίνουν καν στο μηχανογραφικό. Τα τμήματα που κόβονται σύμφωνα με το υπουργείο είναι...
περιφερειακά τμήματα χαμηλής ζήτησης, με μικρό αριθμό ενεργών σπουδαστών. Κι αν γι’ αυτά τα τμήματα - τα οποία στην κυριολεξία φυτεύτηκαν χωρίς σχεδιασμό τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προκειμένου να απορροφηθούν κονδύλια και να στηριχθούν οι τοπικές οικονομίες -  δεν θα στεναχωρηθούν παρά οι διοικήσεις και οι σπουδαστές τους, το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν το σχέδιο προχωρήσει. Γιατί σύμφωνα με διαρροές και σενάρια ήδη είναι στα σκαριά σκέψεις για κλείσιμο κια πανεπιστημιακών τμημάτων καθώς και για συγχωνεύσεις ολόκληρων περιφερειακών πανεπιστημίων με τα κεντρικά πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα δε με τα ρεπορτάζ  η τρόικα πιέζει για ταχύτητα στη διαδικασί α και βέβαια για απελευθέρωση ενός ακόμη, κατά την αντίληψή τους, «κρατικού μονοπωλίου»  ώστε να μπουν επιτέλους στην αγορά της τριτοβάθμιας οι ιδιώτες που μέχρι σήμερα ασφυκτιούν στα παρακατιανά κολέγια.
Η διάλυση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης στο μεταξύ επιταχύνεται και με την αποψίλωσή της από ανθρώπινο δυναμικό καθώς, ενώ πολλές σχολές έχουν ήδη πρόβλημα με την πρόσληψη μελών ΔΕΠ να καθυστερεί και τις διαδικασίες εξέλιξης και κρίσης να έχουν παγώσει, αναμένεται ότι ο κανόνας των προσλήψεων στο δημόσιο θα ανέβει στο 1 προς 10, και ταυτόχρονα φημολογείται ότι οι συμβασιούχοι θα πέσουν στο μισό. Λιγότεροι καθηγητές θα σημάνουν  συγχώνευση ... αμφιθεάτρων καθώς ένας καθηγητής θα αναλογεί σε πολύ περισσότερους φοιτητές απ’ ό,τι σήμερα. Με ό,τι προεκτάσεις έχει αυτό και στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Και να μην ξεχνάμε πως όποιο πανεπιστήμιο δεν κλείσει θα τεθεί υπό εσωτερικό «εξορθολογισμό» τον οποίο θα αναλάβουν οι διορισμένοι από το υπουργείο μάνατζερ, όπως προβλέπεται στο σχέδιο που έχει κατατεθεί για τη διαβούλευση και με το νομοσχέδιο να οδεύει – με πολύμηνη καθυστέρηση - στη Βουλή καλοκαιριάτικο προκειμένου να ελλατωθεί η περίοδος αντιδράσεων.
Για να έχουν λοιπόν πεδίο δραστηριοποίησης και κερδοφορίας οι ιδιώτες, ημεδαποί και αλλοδαποί, ο τόπος πρέπει να στερηθεί οποιαδήποτε προοπτική συνεκτικού σχεδίου ανάπτυξης και υψηλού επιπέδου επιστημονικού προσωπικού, που με τα χιλιάδες στραβά της έδωσαν μέχρι σήμερα τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, ειδικά πριν αρχίσουν ατύπως να εμπορευματοποιούνται και να οικειοποιούνται τις λογικές της αγοράς. Η αγορά στην ανώτατη εκπαίδευση θα σημάνει ότι ανάλογα με τις τάσεις της θα αναδεικνύονται εφήμερα αντικείμενα που θα σβήνουν μόλις κάνουν τον κύκλο τους, όπως συμβαίνει και με πολλά από τα πανεπιστημιακαι τεχνολογικά τμήματα που τώρα πάνε για κλείσιμο. Η κοινωνία όμως για να προοδεύει χρειάζεται τις βασικές επιστήμες ανεξαρτήτως απότον αν αυτές μεταφράζονται σε άμεσα κέρδη για την αγορά...