Άντε και υπογράψαμε το δεύτερο μνημόνιο, τι θα αλλάξει αφού το μείγμα της πολιτικής δεν είναι εφαρμόσιμο;

Χαλαράαααα…

Γράφει η Κουκίδα
Ποιος θα το έλεγε ότι αυτός ο πρωθυπουργός θα χαρακτηρίζεται από μια ανεξήγητη χαλαρότητα, χειρότερη από αυτήν του προηγούμενου. Το καράβι βουλιάζει, ακόμα και ο Προβόπουλος το είπε ξεκάθαρα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι «δεν πείθουμε κανένα», εντός και εκτός της χώρας χτυπούν τα καμπανάκια, οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να μας απομονώνουν, οι - λιγοστοί- φίλοι έχουν αρχίσει να απομακρύνονται και το ΔΝΤ καιροφυλακτεί με χαμόγελα ικανοποίησης. Η κυβέρνηση είναι στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, η χώρα έχει μια τελευταία ευκαιρία (κατά τον Λοβέρδο) αλλά ο πρωθυπουργός είναι απόμακρος και απ΄ ό,τι καταλαβαίνουμε δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τι ακριβώς βιώνουμε. Αν και έχει απόλυτη ενημέρωση. Ο πρωθυπουργός ψάχνει τον Κακοφωνίξ της Ευρώπης, βλέπει ανεμόμυλους στο πρόσωπο των Γερμανών, των οίκων αξιολόγησης, των δημοσιογράφων, των αγορών, των σκοτεινών κύκλων που χτυπούν την χώρα αν και τα πάει περίφημα....
Δεν είναι καιρός να αντιληφθεί ότι όλα ξεκινούν από εδώ; Δεν είναι καιρός να αντιληφθεί ότι το οικονομικό επιτελείο του έχει φέρει βαρύτατες ευθύνες που «δεν μας πιστεύει κανένας»; Δεν είναι καιρός να καταλάβει ότι η απουσία του πυροδοτεί συνεχώς τα σενάρια για εκλογές, ανασχηματισμούς και όλα τα οποία αποσταθεροποιούν τη χώρα; Δεν είναι καιρός να βγει και να πει ποιο είναι το σχέδιο του; Τι εννοεί ότι «θα συνεχίσω με αυτούς που θέλουν να πάει μπροστά το σχέδιο»; Δηλαδή θέλει να συνεχίσει την υπάρχουσα γραμμή; Αυτή που ρίχνει τη χώρα σε ανυπόφορη κρίση και την απομονώνει από τον υπόλοιπο κόσμο που βρίσκεται σε φάση ανάκαμψης;  Αυτό θέλει να συνεχίσει να κάνει, αλλά χωρίς να τολμά να αντιδράσει κανένας; Πότε θα αντιληφθεί ότι χρειάζονται άμεσες αλλαγές εδώ και τώρα; Σε πρόσωπα και νοοτροπίες που ξεκινούν από τους ίδιους τους βουλευτές και τα πολιτικά κόμματα; Η κυβέρνηση λειτουργεί και διοικεί την χώρα με όπλο τον φόβο. Έχουν σπείρει τον φόβο παντού. Όμως οι απειλές και οι φόβοι δεν πιάνουν στους έξω. Δεν μπορώ να γνωρίζω ακριβώς τι στο καλό είπε ο Παπακωνσταντίνου στην μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου. Αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι μετά από αυτήν, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, ακόμα και ο ίδιος ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, που ήταν υπέρ νέων διευκολύνσεων για την χώρα μας, άρχισαν να σκληραίνουν την στάση τους και να συμπλέουν με τη Γερμανία. Τι συνέβη; Μήπως δεν έχουμε ικανούς διαπραγματευτές; Άντε και υπογράψαμε το δεύτερο μνημόνιο, τι θα αλλάξει αφού το μείγμα της πολιτικής δεν είναι εφαρμόσιμο; Δεν μπορεί η τρόικα ή η κάθε τρόικα να εξειδικεύει τα μέτρα για την Ελλάδα. Δεν γνωρίζει τα του οίκου μας. Αυτό ήταν η δουλειά της κυβέρνησης. Και τα έκανε θάλασσα.
ΥΓ : Άντε πάλι οι υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης και μια άλλη που έρχεται. Άντε πάλι οι κατηγορίες του ΓΑΠ ότι μας χτυπούν. Δεν χρειάζεται κύριοι κανένα μαύρο σενάριο για να μας χτυπήσουν. Μόνο οι μεταφράσεις από τα δελτία τύπου του υπουργείου οικονομικών για την κατάσταση της οικονομίας χρειάζεται.