Ο Φιντέλ Κάστρο, για τον θάνατο του Μπιν Λάντεν

Του Fidel Castro

Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, γνωρίζουν πολύ καλά πως τον Σεπτέμβριο του 2001, ο κουβανικός λαός εξέφρασε την αλληλεγγύη του στον λαό της Αμερικής, προσφέροντας όποια βοήθεια μπορούσε από πλευράς ιατρικής περίθαλψης, στα θύματα της αιματηρής επίθεσης στους δίδυμους πύργους.
Παράλληλα, ανοίξαμε τα αεροδρόμια της χώρας μας στα αμερικανικά αεροσκάφη, που εξαιτίας του χάους που προέκυψε, δεν μπορούσαν να προσγειωθούν πουθενά αλλού.
Η παραδοσιακή θέση της κουβανικής επανάστασης, που πάντα ήταν αντίθετη σε οποιαδήποτε πράξη θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πολιτών, είναι γνωστή.
Αν και στηρίξαμε με αποφασιστικότητα τον ένοπλο αγώνα εναντίον της τυραννίας του Μπατίστα, ήμασταν βάσει αρχών αντίθετοι σε οποιαδήποτε τρομοκρατική ενέργεια  θα προκαλούσε το θάνατο αθώων. Αυτή μας η στάση, που διαρκεί περισσότερα από 50 χρόνια, μας δίνει το δικαίωμα να εκφράσουμε την άποψή μας επί ενός ευαίσθητου ζητήματος.
Η γνώμη που έχω εκφράσει πολλές φορές είναι πως η διεθνής τρομοκρατία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί μέσω της χρήσης βίας ή του πολέμου.
Παρεμπιπτόντως, ο Μπιν Λάντεν ήταν επί πάρα πολλά χρόνια φίλος της Αμερικής, η οποία τον εκπαίδευσε, ενώ ήταν αντίπαλος της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού.
Ότι όμως και να του...
καταλογιστεί, η εκτέλεση ενός άοπλου, μπροστά στους συγγενείς του, είναι μια αποτρόπαια πράξη. Και προφανώς, αυτό έκανε η κυβέρνηση του πλέον ισχυρού κράτους της ανθρώπινης ιστορίας.
Στη πολύ προσεχτικά διατυπωμένη ομιλία του, ανακοινώνοντας το θάνατο του Μπιν Λάντεν, ο πρόεδρος Ομπάμα είπε: «…Γνωρίζουμε πως οι χειρότερες εικόνες είναι αυτές που ποτέ δεν θα δει ο κόσμος. Η άδεια καρέκλα στο τραπέζι. Παιδιά που αναγκάζονται να μεγαλώσουν χωρίς τη μητέρα ή τον πατέρα τους. Γονείς που δεν θα νιώσουν την αγκαλιά του παιδιού τους. Σχεδόν 3.000 πολίτες, που κάποιοι μας τους πήραν, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στις καρδιές μας…».
Αυτή η παράγραφος εκφράζει μια δραματική αλήθεια, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να μας αποτρέψει από το να θυμόμαστε τους άδικους πολέμους που η Αμερική εξαπέλυσε εναντίον του Ιράκ  και του Αφγανιστάν, τις εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν χωρίς τους γονείς τους, και τους γονείς που δεν θα νιώσουν ποτέ την αγκαλιά των παιδιών τους.
Εκατομμύρια πολίτες απομακρύνθηκαν από τα χωριά τους στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Βιετνάμ, στο Λάος, στη Καμπότζη, στη Κούβα, και σε άλλα πολλά σημεία του πλανήτη.
Ακόμη είναι χαραγμένες στο μυαλό εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, οι φοβερές εικόνες της κατεχόμενης περιοχής Guantánamo της Κούβας, όπου οι άνθρωποι εκεί αναγκάζονται επί μήνες, ή και χρόνια, να υφίστανται σκληρά βασανιστήρια. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν απαχθεί και μεταφερθεί σε μυστικές φυλακές, με την υποκριτική σύμπραξη των δήθεν πολιτισμένων κοινωνιών.
Ο Ομπάμα δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι ο Μπιν Λάντεν δολοφονήθηκε μπροστά στα παιδιά και τις συζύγους του, που τώρα κρατούνται στο Πακιστάν, μια μουσουλμανική χώρα με 200 εκατομμύρια κατοίκους, οι νόμοι της οποίας παραβιάστηκαν, η εθνική της υπόσταση ταπεινώθηκε, και οι θρησκευτικές της παραδόσεις βεβηλώθηκαν.
Δολοφονώντας κάποιον, και στη συνέχεια πετώντας τη σορό του στη θάλασσα, αποδεικνύουν φόβο και ανασφάλεια, και μετατρέπουν τον νεκρό σε ακόμη πιο επικίνδυνο άτομο.
Η αμερικανική κοινή γνώμη, μετά την αρχική ευφορία, θα καταλήξει να αποδοκιμάζει τις μεθόδους αυτές, που αντί να προστατέψουν τον  λαό των ΗΠΑ, πολλαπλασιάζουν το αίσθημα μίσους και εκδίκησης εναντίον του.
CounterPunch
 http://www.antinews.gr/2011/05/10/100071/