Η ΕΕ φαίνεται να εξετάζει την χορήγηση νέου δανείου 57 με 59 δις ευρώ προς την Ελλάδα αυξάνοντας έτσι τον συνολικό δανεισμό στα 170 δις ευρώ περίπου. Θα πρόκειται για ένα μνημόνιο Β το οποίο
προφανώς και θα ζητά πιο επώδυνα μέτρα ενώ η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης θα καταστήσει περισσότερο όμηρο την ελληνική κυβέρνηση και την Ελλάδα γενικότερα.
Το πλεονέκτημα της λύσης αυτής είναι ότι η Ελλάδα διασφαλίζει κεφάλαια καθώς είναι αδύνατο να βγει στις αγορές να δανεισθεί σε μακροπρόθεσμες διάρκειες.
Το μειονέκτημα της πρότασης αυτής είναι ότι δανείζοντας επιπλέον την Ελλάδα η ΕΕ ενώ ήδη έχει χορηγήσει 110 δις ευρώ χωρίς να έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας το μόνο που κερδίζει είναι χρόνο.
Η λύση του δανεισμού μονοδιάστατα είναι 100% λάθος.
Αν τώρα η Ελλάδα δανειστεί επιπλέον κεφάλαια και στο μεσοδιάστημα προχωρήσει σε τομές και αποκρατικοποιήσεις που κριθούν αποτελεσματικές έχει καλώς αλλά η πιθανότητα αυτή είναι περιορισμένη.
Η Ελλάδα με την λύση του επιπρόσθετου δανεισμού κερδίζει μόνο χρόνο.
Για την αγορά η λύση αυτή είναι έως αρνητική. Υπερδιογκώνεται το δημόσιο χρέος της Ελλάδος και δεν λύνεται άρα θα αυξηθεί η αβεβαιότητα. Για τους επενδυτές το ρίσκο θα αυξηθεί περαιτέρω όπως και για τους φορολογούμενους πολίτες της Ευρώπης που θα δανείσουν την Ελλάδα.
Λύση δεύτερη ....
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποφασίζει να δανείσει την Ελλάδα ώστε να επαναγοράσει μέρος του χρέους της.
Θα μπορούσε να δοθεί ένα δάνειο 100 δις ευρώ με βάση το οποίο η Ελλάδα θα επαναγόραζε μέρος του χρέους κερδίζοντας τουλάχιστον 25 με 30 δις ευρώ.
Το χρέος είναι 340 δις ευρώ. Το μέσο κόστος στις 75 μονάδες βάσης που σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος θα αγοράσει τα 100 ευρώ ονομαστικής αξίας ομόλογα στα 75 ευρώ.
Η λύση αυτή θεωρητικά είναι καλή πάσχει σε 2 τομείς νευραλγικούς.
Α)Ποιος θα πουλήσει τα ελληνικά ομόλογα με κεφαλαιακή απώλεια και Β)Αν υπάρξει τέτοιο πρόγραμμα ποιο θα είναι το συμφέρον των κατόχων των ομολόγων, να ανεβάσουν τις τιμές ώστε να πωλήσουν στο ελληνικό κράτος τα ομόλογα που θα επαναγοράσει υψηλότερα μετριάζοντας το δυνητικό όφελος.
Το παράδειγμα της Πορτογαλίας δείχνει ότι οι επενδυτές δεν είναι διατεθειμένοι να απολέσουν μέρος του κεφαλαίου τους.
Η λύση αυτή επίσης πάσχει και σε μια άλλη παράμετρο είναι αποτελεσματική όταν η χώρα μπορεί να δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης και η Ελλάδα δεν μπορεί τουλάχιστον έως το 2012.
Λύση τρίτη
Η ΕΚΤ αγοράζει μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους και εν συνεχεία με διμερή συμφωνία η Ελλάδα επαναγοράζει τα ομόλογα της Ελλάδος που απέκτησε η ΕΚΤ. Η λύση αυτή πάσχει στο ότι η ΕΚΤ είναι κεφαλαιακά ανεπαρκής και έτσι εξηγείται γιατί μετά από τις 42 παρεμβάσεις της στα ομόλογα σταμάτησε. Κατέχει 68 δις ευρωπαϊκού χρέους εκ των οποίων τα 48 δις ευρώ είναι Ελληνικό. Το γεγονός ότι σταμάτησε εδώ και εβδομάδες τις παρεμβάσεις αποδεικνύει ότι η ΕΚΤ πέραν από ανεπαρκής κεφαλαιακά ανησυχεί και για ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης χρέους.
Η τρίτη λύση εμφανίζει πολλά κενά…
Λύση τέταρτη
Η Ελλάδα λαμβάνει το πράσινο φως να επιμηκύνει το νέο χρέος των 110 δις ευρώ μειώνοντας το επιτόκιο στο 3,5% με 4%.
Η λύση αυτή θα εξετασθεί και στις 16 Μαΐου. Κάθε επιμήκυνση είναι θετική και επιτρέπει στην Ελλάδα να μεταθέσει χρονικά τις αποπληρωμένες μεγάλων εκδόσεων και εν προκειμένω δόσεων.
Ενέχει ρίσκο για τον φορολογούμενο στην περίπτωση αθέτησης πληρωμών.
Λύση πέμπτη
Η Ελλάδα προχωράει σε ολική επιμήκυνση του παλαιού χρέους με την εθελοντική συμμετοχή των πιστωτών των τραπεζών και γενικώς των κατόχων ομολόγων.
Σε μια τέτοια περίπτωση επιμηκύνεται ο χρόνος λήξης των ομολόγων για 10 χρόνια με επιτόκιο 3,5%.
Η επιμήκυνση σημαίνει ότι για τα 3 επόμενα χρόνια π.χ. η Ελλάδα αντί να αποπληρώσει 120 δις ευρώ που είναι οι λήξεις ομολόγων παλαιού χρέους θα μετατεθούν για το 2022 κ.ο.κ.
Η μείωση του επιτοκίου επίσης θα μειώσει τα τοκοχρεολύσια αλλά προφανώς θα επιδράσει αρνητικά στις τράπεζες.
Βέβαια οι τράπεζες έχουν έγκαιρα τοποθετήσει τα ελληνικά ομόλογα στα HTM στα χαρτοφυλάκια που διακρατούνται έως την λήξη άρα υπάρχει ευελιξία.
Οι τράπεζες από μια επιμήκυνση με μείωση κουπονιών θα επηρεαστούν και σε κεφάλαιο και σε έσοδα αλλά θα είναι διαχειρίσημο το πρόβλημα που θα ανακύψει.
Λύση έκτη
Μερική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους μόνο για τα ομόλογα λήξης 2012 έως 2015. Με την διαδικασία αυτή περιορίζει η Ελλάδα την διαδικασία εθελοντικής αναδιάρθρωσης έχοντας να κάνει με λιγότερους ομολογιούχους. Η αναδιάρθρωση θα είναι επιμήκυνση των ομολόγων π.χ. για 10 χρόνια και με επιτόκιο 3,5%. Η λύση αυτή επιδρά στις τράπεζες και στους ομολογιούχους καθώς θα υποχρεωθούν να δεσμεύσουν τα κεφάλαια τους για ίσα χρόνια όση και η επιμήκυνση και ταυτόχρονα θα υπάρξουν σημαντικές επιδράσεις και στην ρευστότητα των τραπεζών. Ωστόσο ανακύπτουν σοβαρά νομικά εμπόδια ενώ εμπλέκονται και τα CDS το ασφάλιστρο έναντι κινδύνου χώρας.
Λύση έβδομη
Η Ελλάδα αποφασίζει να προχωρήσει σε haircut στα ομόλογα δηλαδή αναδιάρθρωση μέσω απομείωσης από 30% έως 50%.
Η λύση αυτή για την Ελλάδα στατικά έχει και τα μεγαλύτερα οφέλη.
Αντί να χρωστάει 340 δις ευρώ θα χρωστάει 170 δις ευρώ αν π.χ. είναι 50% το haircut.
Βραχυπρόθεσμα και στατικά η λύση αυτή είναι η πιο επωφελής.
Δυναμικά θα θέσει για χρόνια την Ελλάδα εκτός αγορών.
Για τους ομολογιούχους η λύση αυτή είναι η πλέον καταστροφική. Haircut σημαίνει απώλεια επενδεδυμένου κεφαλαίου.
Haircut 50% σημαίνει ότι σε ένα ομόλογο αν είχαν επενδυθεί 100 χιλ ευρώ θα επιστραφούν 50 χιλ ευρώ.
Αν το haircut είναι 30% θα επιστραφούν στις 100 χιλ οι 70 χιλ ευρώ.
Λύση όγδοη
Για την Ελλάδα η λύση της εξόδου από το ευρώ και η επάνοδος στην δραχμή που έχει προταθεί από ορισμένους κύκλους θα ήταν καταστροφική απόφαση. Η έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε σε κατάρρευση την οικονομία, θα προκαλούσε μεγάλη εσωτερική υποτίμηση και τεράστιες απώλειες στην κοινωνία. Ο Έλληνας θα γινόταν φτωχότερος.
http://www.faretra.gr/
Το μειονέκτημα της πρότασης αυτής είναι ότι δανείζοντας επιπλέον την Ελλάδα η ΕΕ ενώ ήδη έχει χορηγήσει 110 δις ευρώ χωρίς να έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας το μόνο που κερδίζει είναι χρόνο.
Η λύση του δανεισμού μονοδιάστατα είναι 100% λάθος.
Αν τώρα η Ελλάδα δανειστεί επιπλέον κεφάλαια και στο μεσοδιάστημα προχωρήσει σε τομές και αποκρατικοποιήσεις που κριθούν αποτελεσματικές έχει καλώς αλλά η πιθανότητα αυτή είναι περιορισμένη.
Η Ελλάδα με την λύση του επιπρόσθετου δανεισμού κερδίζει μόνο χρόνο.
Για την αγορά η λύση αυτή είναι έως αρνητική. Υπερδιογκώνεται το δημόσιο χρέος της Ελλάδος και δεν λύνεται άρα θα αυξηθεί η αβεβαιότητα. Για τους επενδυτές το ρίσκο θα αυξηθεί περαιτέρω όπως και για τους φορολογούμενους πολίτες της Ευρώπης που θα δανείσουν την Ελλάδα.
Λύση δεύτερη ....
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποφασίζει να δανείσει την Ελλάδα ώστε να επαναγοράσει μέρος του χρέους της.
Θα μπορούσε να δοθεί ένα δάνειο 100 δις ευρώ με βάση το οποίο η Ελλάδα θα επαναγόραζε μέρος του χρέους κερδίζοντας τουλάχιστον 25 με 30 δις ευρώ.
Το χρέος είναι 340 δις ευρώ. Το μέσο κόστος στις 75 μονάδες βάσης που σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος θα αγοράσει τα 100 ευρώ ονομαστικής αξίας ομόλογα στα 75 ευρώ.
Η λύση αυτή θεωρητικά είναι καλή πάσχει σε 2 τομείς νευραλγικούς.
Α)Ποιος θα πουλήσει τα ελληνικά ομόλογα με κεφαλαιακή απώλεια και Β)Αν υπάρξει τέτοιο πρόγραμμα ποιο θα είναι το συμφέρον των κατόχων των ομολόγων, να ανεβάσουν τις τιμές ώστε να πωλήσουν στο ελληνικό κράτος τα ομόλογα που θα επαναγοράσει υψηλότερα μετριάζοντας το δυνητικό όφελος.
Το παράδειγμα της Πορτογαλίας δείχνει ότι οι επενδυτές δεν είναι διατεθειμένοι να απολέσουν μέρος του κεφαλαίου τους.
Η λύση αυτή επίσης πάσχει και σε μια άλλη παράμετρο είναι αποτελεσματική όταν η χώρα μπορεί να δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης και η Ελλάδα δεν μπορεί τουλάχιστον έως το 2012.
Λύση τρίτη
Η ΕΚΤ αγοράζει μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους και εν συνεχεία με διμερή συμφωνία η Ελλάδα επαναγοράζει τα ομόλογα της Ελλάδος που απέκτησε η ΕΚΤ. Η λύση αυτή πάσχει στο ότι η ΕΚΤ είναι κεφαλαιακά ανεπαρκής και έτσι εξηγείται γιατί μετά από τις 42 παρεμβάσεις της στα ομόλογα σταμάτησε. Κατέχει 68 δις ευρωπαϊκού χρέους εκ των οποίων τα 48 δις ευρώ είναι Ελληνικό. Το γεγονός ότι σταμάτησε εδώ και εβδομάδες τις παρεμβάσεις αποδεικνύει ότι η ΕΚΤ πέραν από ανεπαρκής κεφαλαιακά ανησυχεί και για ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης χρέους.
Η τρίτη λύση εμφανίζει πολλά κενά…
Λύση τέταρτη
Η Ελλάδα λαμβάνει το πράσινο φως να επιμηκύνει το νέο χρέος των 110 δις ευρώ μειώνοντας το επιτόκιο στο 3,5% με 4%.
Η λύση αυτή θα εξετασθεί και στις 16 Μαΐου. Κάθε επιμήκυνση είναι θετική και επιτρέπει στην Ελλάδα να μεταθέσει χρονικά τις αποπληρωμένες μεγάλων εκδόσεων και εν προκειμένω δόσεων.
Ενέχει ρίσκο για τον φορολογούμενο στην περίπτωση αθέτησης πληρωμών.
Λύση πέμπτη
Η Ελλάδα προχωράει σε ολική επιμήκυνση του παλαιού χρέους με την εθελοντική συμμετοχή των πιστωτών των τραπεζών και γενικώς των κατόχων ομολόγων.
Σε μια τέτοια περίπτωση επιμηκύνεται ο χρόνος λήξης των ομολόγων για 10 χρόνια με επιτόκιο 3,5%.
Η επιμήκυνση σημαίνει ότι για τα 3 επόμενα χρόνια π.χ. η Ελλάδα αντί να αποπληρώσει 120 δις ευρώ που είναι οι λήξεις ομολόγων παλαιού χρέους θα μετατεθούν για το 2022 κ.ο.κ.
Η μείωση του επιτοκίου επίσης θα μειώσει τα τοκοχρεολύσια αλλά προφανώς θα επιδράσει αρνητικά στις τράπεζες.
Βέβαια οι τράπεζες έχουν έγκαιρα τοποθετήσει τα ελληνικά ομόλογα στα HTM στα χαρτοφυλάκια που διακρατούνται έως την λήξη άρα υπάρχει ευελιξία.
Οι τράπεζες από μια επιμήκυνση με μείωση κουπονιών θα επηρεαστούν και σε κεφάλαιο και σε έσοδα αλλά θα είναι διαχειρίσημο το πρόβλημα που θα ανακύψει.
Λύση έκτη
Μερική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους μόνο για τα ομόλογα λήξης 2012 έως 2015. Με την διαδικασία αυτή περιορίζει η Ελλάδα την διαδικασία εθελοντικής αναδιάρθρωσης έχοντας να κάνει με λιγότερους ομολογιούχους. Η αναδιάρθρωση θα είναι επιμήκυνση των ομολόγων π.χ. για 10 χρόνια και με επιτόκιο 3,5%. Η λύση αυτή επιδρά στις τράπεζες και στους ομολογιούχους καθώς θα υποχρεωθούν να δεσμεύσουν τα κεφάλαια τους για ίσα χρόνια όση και η επιμήκυνση και ταυτόχρονα θα υπάρξουν σημαντικές επιδράσεις και στην ρευστότητα των τραπεζών. Ωστόσο ανακύπτουν σοβαρά νομικά εμπόδια ενώ εμπλέκονται και τα CDS το ασφάλιστρο έναντι κινδύνου χώρας.
Λύση έβδομη
Η Ελλάδα αποφασίζει να προχωρήσει σε haircut στα ομόλογα δηλαδή αναδιάρθρωση μέσω απομείωσης από 30% έως 50%.
Η λύση αυτή για την Ελλάδα στατικά έχει και τα μεγαλύτερα οφέλη.
Αντί να χρωστάει 340 δις ευρώ θα χρωστάει 170 δις ευρώ αν π.χ. είναι 50% το haircut.
Βραχυπρόθεσμα και στατικά η λύση αυτή είναι η πιο επωφελής.
Δυναμικά θα θέσει για χρόνια την Ελλάδα εκτός αγορών.
Για τους ομολογιούχους η λύση αυτή είναι η πλέον καταστροφική. Haircut σημαίνει απώλεια επενδεδυμένου κεφαλαίου.
Haircut 50% σημαίνει ότι σε ένα ομόλογο αν είχαν επενδυθεί 100 χιλ ευρώ θα επιστραφούν 50 χιλ ευρώ.
Αν το haircut είναι 30% θα επιστραφούν στις 100 χιλ οι 70 χιλ ευρώ.
Λύση όγδοη
Για την Ελλάδα η λύση της εξόδου από το ευρώ και η επάνοδος στην δραχμή που έχει προταθεί από ορισμένους κύκλους θα ήταν καταστροφική απόφαση. Η έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε σε κατάρρευση την οικονομία, θα προκαλούσε μεγάλη εσωτερική υποτίμηση και τεράστιες απώλειες στην κοινωνία. Ο Έλληνας θα γινόταν φτωχότερος.
http://www.faretra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.