απορώ πως γίνεται και στις δημοσκοπήσεις σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες πολίτες δείχνει την διάθεση του να τους εμπιστευτεί ξανά.

• του τσαντηριου το καγκελο...

Μείζον πολιτικό θέμα αποτέλεσε το απόσπασμα που μετέδωσε ο Λαζόπουλος στο οποίο ο πρωθυπουργός της χώρας Ντομινίκ Στρος Καν έλεγε ότι ο υπάλληλος του Γιωργάκης επεξεργαζόταν μαζί του, υπογείως, την προσφυγή στο ΔΝΤ. Αυτό βέβαια είχε ειπωθεί ξανά τον Φεβρουάριο. Αλλά τότε το ξεπεράσαμε λιγάκι εύκολα. Ενώ τώρα το θέμα έφτασε και στην βουλή. Τι μεσολάβησε και η ίδια πληροφορία έχει διαφορετική δυναμική ανάλογα με την χρονική στιγμή; Ας φτιάξει ο καθένας με το μυαλό του ένα σενάριο και ας μην περιμένει μόνο τα έτοιμα σενάρια που του πασάρουν κάθε φορά. Σίγουρα αυτό το σενάριο θα έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία.
Ας κάνουμε λοιπόν μια ανακεφαλαίωση για το τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Το 2008 ο Κινέζος, τέως πρωθυπουργός και άψογος μάγειρας του χρέους, από το βήμα της βουλής είχε πει ότι η Ελλάδα οδηγείται στο ΔΝΤ. Όπως έδειξε η ιστορία ο κινέζος κάτι γνώριζε για να το πει αυτό και δεν ήταν μια κινδυνολογία ή μια απλά αντιπολιτευτική κορώνα ενάντια στο έργο θωράκισης της οικονομίας που επιτελούσε ο Κωστάκης ο κουρασμένος. Το 2009 όλη η Ευρώπη και το ΔΝΤ συζητούσαν για το τι θα γίνει με την Ελλάδα και προετοίμαζαν το έδαφος για να δανειστούμε από το αμερικάνικο φιλάνθρωπο ταμείο. Το γεγονός αυτής της προετοιμασίας και της συζήτησης το ήξερε φυσικά και ο Κωστάκης ο κουρασμένος. Αλλά ως ο ηγέτης που σκέφτεται πρώτα το καλό της χώρας και μετά το ...
δικό του ή του κόμματος του είπε ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι καθώς είχε μπροστά του εκλογές. Ο Γιωργάκης πάλι ήξερε τι γινόταν. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ερήμην των ενδιαφερομένων. Και προφανώς όταν έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν» συμπλήρωνε από μέσα του «στο ταμείο του ΔΝΤ». Με δυο λόγια, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με τις πολιτικές τους οδήγησαν την χώρα στον γκρεμό και οι τελευταίοι ηγέτες τους ενώ γνώριζαν αυτό το γεγονός το απέκρυψαν και δεν έκαναν καμιά μα καμιά κίνηση μπας και αποφύγουμε τα χειρότερα.
Μετά από όλα αυτά απορώ πως γίνεται και στις δημοσκοπήσεις σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες πολίτες δείχνει την διάθεση του να τους εμπιστευτεί ξανά. Η δικαιολογία “αυτούς έχουμε- τι να κάνουμε”, είναι αστεία. Αν ανάμεσα σε 10 ανθρώπους που θέλεις να κάνουν κουμάντο στο σπίτι σου έχεις δύο που τους έχεις δοκιμάσει και στο έχουν ρημάξει το σπίτι δεν θα τους εμπιστευτείς ξανά. Στην έσχατη θα πάρεις τον πρώτο τυχόντα από τον δρόμο και θα κάνεις τον σταυρό σου. Αλλά έστω στατιστικά έχεις μια πιθανότητα να μην στο ρημάξει και στο κατακλέψει το σπίτι, Ενώ με τους άλλους δύο αυτή η πιθανότητα έχει ήδη εξαντληθεί στο πέρασμα του χρόνου. Θα έπρεπε λογικά όλοι οι πολιτικοί που ήταν μέλη κυβερνήσεων (υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές) να σβηστούν από το πολιτικό χάρτη. Και αν αυτό είναι ισοπεδωτικό να πούμε ότι ακολουθούμε την δική τους λογική. Και αυτοί πήραν ένα μαχαίρι και οριζόντια έκοψαν μισθούς, συντάξεις και τις ελπίδες μας για το αύριο.
Από εκεί και πέρα, δεν θα κουράζομαι να το λέω, θα πρέπει να γίνει ένας έλεγχος με αρχή από τους πολιτικούς, αλλά που θα αφορά το σύνολο των πολιτών, και σε όποιον τα περιουσιακά στοιχεία (κινητά, ακίνητα, μετρητά κλπ) δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές δηλώσεις να γίνεται κατάσχεση και να έχουν και τις ανάλογες ποινικές κυρώσεις.

Μικρός Φωκίων