Πηδουσε ο . . . Νιτσε ?

απο το...http://www.theinsider.gr/

Ένα είδος άντρα που πολλές γυναίκες απεχθάνονται, είναι ο διανοούμενος.  Ο κουλτουριάρης, όπως τον αποκαλούν οι Ακαδημαϊκοί.

Κατά την άποψη περπατημένων γυναικών, η κουλτούρα είναι βαριά, όπως η φούστα του τσολιά.

Οι ερωτικές γυναίκες δεν μπορούν τους κουλτουριάρηδες. Τους διανοούμενους, όπως τους αποκαλούν οι μοδίστρες. Και έχουν δίκιο.  Γιατί ανακατεύεις τον έρωτα με την κουλτούρα; Μουσκεύει το βρακί με κόλλυβα;

Θες να είσαι κουλτουριάρης ρε φίλε; Με γεια σου, με χαρά σου. Αλλά στο σωστό μέρος. Στη γκαλερί, στη διάλεξη, στο σόι σου, άντε και στο φούρνο της γειτονιάς σου. Όχι στη γκόμενα όμως. Οι γυναίκες θέλουμε άλλα.

Έτσι και γνωρίσεις άντρα που ανήκει στην πολυμαθή τάξη των κουλτουριάρηδων, στο πρώτο ραντεβού αρχίζεις να κολλάς Hanzaplast στο αυτό σου για να περάσει η ώρα.

Νομίζει  ότι θα σε φτιάξει για κρεβάτι, επειδή έχει ...

διαβάσει τα άπαντα του Νίτσε.

Το χειρότερο είναι να σε καλέσει σπίτι του. Το οποίο έχει σκουλήκια, πιθανότατα για να συμβολίζουν τις χιλιάδες σκέψεις του, διακόσμηση τύπου «το λαμπατέρ της μάνας μου, ο παλιός καναπές της θειάς μου» ή στην καλύτερη φάση, ένα στρώμα στο πάτωμα και για καθιστικό 2 πολυθρόνες σκηνοθέτη.  Απαραίτητος ένας τοίχος με βιβλία, άλλος ένας με σιντιά και αμέτρητα περιοδικά τέχνης σε στοίβες στο πάτωμα, να σε χτυπάει η μούχλα στη μύτη, να ξερνάς το υποσυνείδητο σου.  Τα παράθυρα μονίμως κλειστά, πας να ανοίξεις να αναπνεύσεις και η πετούγια δεν ανοίγει γιατί ξέχασε πώς γίνεται.

Ναι, τα παράθυρα τους έχουν πάντα και μόνο πετούγιες.

Ακόμα χειρότερο όλων, η μουσική που θα βάλει. Τόσα σιντιά κι όλα μόνο για σουβέρ. Αν σταθείς τυχερή θα σιντιάσει jazz. Ναι, αλλά τι jazz; Από αυτή που από τη μια μουσική φράση στην άλλη, μεσολαβεί το πέρασμα ενός τρένου και μισού πλοίου.  Σε μεγάλη γκαντεμιά, θα σου βάλει την όπερα «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν» και θα θέλεις να τον αρχίσεις στη σφαλιάρα, όχι να του δείξεις  τον κώλο σου.

Το ουίσκι που θα σερβίρει θα είναι καλούτσικο, αλλά πιθανότατα χωρίς παγάκια γιατί ξέχασε να φτιάξει, τα φιστίκια θα πικρίζουν μπαγιάτικα και πιθανότατα θα τριγυρίζει στα πόδια σας μια γάτα σκελετωμένη από την αφαγία και μισότυφλη από τα κλειστά πατζούρια.

Αυτός θα μιλάει και θα μιλάει και θα μιλάει, οι Νιμπελούγκεν θα προσπαθούν να χέσουν στην υψηλότερη οκτάβα κι εσύ θα πίνεις ζεστό ουίσκι σαν Ιρλανδός ναύτης.

Για λίγη ώρα κάνεις πως ακούς, απαντάς με "ναι/αλήθεια;/συμφωνώ/" αλλά μετά το εικοσάλεπτο σηκώνεσαι, ψάχνεις στα άδεια ντουλάπια καμιά κονσέρβα για τη γάτα, αν δε βρεις κατεβαίνεις στο ψιλικατζίδικο παίρνεις μια ντουζίνα, ανεβαίνεις πάνω την ταίζεις και ξανακάθεσαι στη θέση σου, την ώρα ακριβώς που ο "ξέρω κι από βέσπα" πιάνει το θέμα "το χάος και η συνέπεια στην τάξη του".

Επειδή είσαι ευγενική, δεν σηκώνεσαι να φύγεις. Έχεις και την περιέργεια να δεις πού θα το πάει. Αφού θέλει γκόμενα ο μαλάκας, θέλει γκόμενα λέμε, τι θα κάνει τώρα που τη βρήκε; Πρέπει να το μάθεις αυτό.

Μετά από κάνα δίωρο, θυμάται ξαφνικά κι αυτός ότι ήθελε γκόμενα. Αλλάζει γρήγορα το σιντί, βάζει Bustan και με τα λίγα, σε οδηγεί στο στρώμα.

Και ξαναδιαπιστώνεις: δεν πηδούν καλά οι κουλτουριάρηδες. Έχουν καταπιέσει τη σεξουαλικότητα τους για λόγους πνευματικής υπεροχής έναντι του σαρκίου, ή απλώς, δεν γαμούν καλά, επειδή δεν γαμούν συχνά;

Το χειροχειρότερο όμως είναι μετά, που πας στο μπάνιο του. Μαζεύεις τόσες τρίχες, που κάνεις δώρο εμφύτευση μαλλιών σε 50 φαλακρούς. Βρε μωρό μου, τα μουστάκια του Νίτσε φυλάς;

Αγόρια, συνέλθετε.

Γνωρίζω γιατρέσσα που ο καλύτερος εραστής της ήταν ένας τύπος που δεν έχανε παράσταση του Σεφερλή. Η γυναίκα για να φτιαχτεί, πρέπει να χαλαρώσει. Βάλτε λίγο Ψάλτη στην ατμόσφαιρα, λίγη φαιδρότητα, λίγη ανεμελιά.

Πώς εσείς μας θέλετε και λίγο κότες;

Εμείς σας θέλουμε και λίγο ανήξερους.