Πέφτει χοντρό κράξιμο στην ΣΤΑΗ, από την ΣΕΜΙΝΑ


Έλλη, γνωριζόμαστε ακριβώς 30 χρόνια. Πολύ καλά.
Ανεβήκαμε ταυτόχρονα τα σκαλιά της εισόδου στην ΕΡΤ, παρέα με την Γιάννα Παπαδάκου, την Συλβάνα Ράπτη, τον Κώστα Τσιβιλίκα, την Αθηνά Ραπίτου κ.α., θυμάσαι;
Τότε που η κραταιά Φωτεινή Πιπιλή, μας χαρακτήριζε ''τυχάρπαστους πρασινοφρουρούς, που ήρθαν να καταστρέψουν την ΕΡΤ'' (της).
Εκείνον τον πρώτο αμήχανο χειμώνα του '81, μαθαίναμε τα βασικά της τηλεόρασης. Εσύ ''τα πήρες'' πιο γρήγορα από εμένα, μπήκες αμέσως στο νόημα αυτής της δουλειάς, εγώ ακόμη μαθαίνω και εκπλήσσομαι.
Ξενυχτήσαμε ατέλειωτες ώρες σε γραφεία και στούντιο του 1ου ορόφου, παρέα με διαφορετικές αγωνίες και φιλοδοξίες η κάθε μια, αλλά με ολόιδιες βάτες. Συνυπήρξαμε σε ''κλαδικές'' .......και αποστολές, (με εντελώς διαφορετικές παρέες), αποκτήσαμε σχεδόν μαζί παιδιά, (έναν χρόνο μόνο μεγαλύτερος ο Μάρκος απ την Κίρκη), ζήσαμε παρέα με όλα εκείνα τα ιερά τέρατα της εποχής.
Πριν ένα χρόνο που κουβεντιάζαμε στο σπίτι σου, αισθάνθηκα πως ήταν η πρώτη φορά που μιλούσαμε τόσο αληθινά για όλα. Πίστεψα πως όλη εκείνη η καλή σου διάθεση, ήταν αποτέλεσμα της τηλεοπτικής αποτοξίνωσης. Πίστεψα ότι δεν σου λείπει πια η ''παλιά μας αγάπη'', ότι πας γι άλλα, ότι ερωτεύτηκες και εσύ το ίντερνετ, έτσι νόμισα και μ' άρεσε.
Τελικά σου έλειπε η τηλεόραση, ρε 'συ Έλλη... Και επέλεξες να επιστρέψεις, στη χειρότερη στιγμή της. Επιστρέφεις να ''υπηρετήσεις'' τη χειρότερη κυβέρνηση, από την εποχή της μεταπολίτευσης, την πιο αντιλαϊκή, την πιο επικίνδυνη. ''Θά 'μαι απέναντι στην εξουσία'' είπες σε συνέντευξή σου. Άσε ρε 'συ Έλλη, (γνωρίζεις ότι στη δουλειά του ΕΡΤικού δελτίου, δεν παίζει και πολύ το ''απέναντι'') μην τα λες εσύ αυτά, γιατί δεν ξέρω αν ο οδηγός του αυτοκινήτου σου μερίμνησε να το βάψει άσπρο, για να μην κάνουν κοντράστ τα γιαούρτια. Εκτιμώ τη δουλειά σου -και το ξέρεις- δεν εκτιμώ όμως καθόλου το ότι επέλεξες να πας τώρα, στο σημείο εκείνο, που καταλήγει ο καταραμένος ''ομφάλιος λώρος'' με την Προεδρία. (λέω την ατάκα όπως τη λέγαμε τότε, για να τη θυμηθείς. Όμως τότε, μπορεί και να 'χαμε άλλοθι, κάποιοι από μας είχαμε παραμυθιαστεί, πιστεύαμε αυτά που λέγαμε).
Όσο για (τι ευρηματικότητα Θεέ μου!) τις ειδήσεις που επιστρέφουν, επιστρέφουν πού ακριβώς; Εκεί, που δεν πήγαν ποτέ, χωρίς τους κηδεμόνες τους;
Έλλη, για να τελειώνω... Με ενοχλεί που η προπαγάνδα αυτής της απαράδεκτης κυβέρνησης, θα έχει το πρόσωπό σου. Τέλος.
ΥΓ.1 Εγώ προτιμώ αυτό, το παλιό σου πρόσωπο, έστω και δίπλα στον κ. Χούντα. Πάντως όχι μέσα στη χούντα.

Kimonbel