ΛΕΠΡΑ
Η λέπρα, αποτελεί χρόνια λοίμωξη η οποία οφείλεται στο mycobacterium leprae.
Για να νοσήσει κάποιος από λέπρα, απαιτείται παρατεταμένη επαφή με μολυσμένα άτομα, κύρια κατά την παιδική ηλικία. Η επίπτωση της νόσου είναι σημαντική σε περιοχές του αναπτυσσόμενου κόσμου, ενώ σε χώρες με προηγμένο υγειονομικό επίπεδο, παρατηρείται ...
σποραδικά, κυρίως σε άτομα που έχουν ζήσει επί μακρόν σε ενδημικές περιοχές.
σποραδικά, κυρίως σε άτομα που έχουν ζήσει επί μακρόν σε ενδημικές περιοχές.
Ο χάρτης με τις ενδημικές περιοχές, που ανανεώνεται περιοδικά βάσει των τρεχουσών εξελίξεων, είναι στο http://www.who.int/lep/situation/prevalence/en/index.html.
Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν πάνω από είκοσι χρόνια μετά, λόγω του παρατεταμένου χρόνου επώασης. Λόγω των δεδομένων αυτών, οι μετανάστες από περιοχές όπου ενδημεί η νόσος πρέπει να είναι σε αυξημένη επιφυλακή.
Η έναρξη της νόσου είναι ύπουλη.
Αναπτύσσονται συγκεκριμένα προοδευτικώς βλάβες στο δέρμα, στα νεύρα, στη μύτη, στο φάρυγγα, τον λάρυγγα, τους οφθαλμούς και τους όρχεις.
Οι δερματικές βλάβες, μπορεί να έχουν τη μορφή ωχρών, ανώδυνων βλατίδων διαμέτρου ολίγων εκατοστών, ερυθηματωδών δερματικών οζιδίων ή διάχυτης δερματικής βλάβης. Συμπτώματα όπως πόνος, μούδιασμα, κάψιμο, ατονία, λεμφαδενοπάθεια εμφανίζονται. Η νόσος σταδιακώς επεκτείνεται από έξω προς τα μέσα, με αποτέλεσμα την προσβολή των νεύρων, παρακείμενων και υποκείμενων ιστών και την εμφάνιση παραμορφώσεων με διάβρωση. Σε μη θεραπευθείσες περιπτώσεις, η παραμόρφωση μπορεί να οδηγήσει σε έλκη, απώλεια οστού, τοπική αναισθησία, αναπηρία (π.χ. απώλεια δακτύλων). Στις επιπλοκές συγκαταλέγονται ηπατική, νεφρική ανεπάρκεια, τύφλωση.
Η διάγνωση γίνεται με βιοψία δερματικών βλαβών και ανίχνευση του βακίλου.
Διακρίνουμε δύο διακριτούς τύπους της νόσου :
1. Την λεπρωματώδη μορφή που παρατηρείται σε άτομα με διαταραχή της κυτταρικής ανοσίας και έχει κακοήθη πορεία, οζώδεις δερματικές βλάβες, βραδεία συμμετρική προσβολή νεύρων, άφθονους βακίλους στην δερματική βιοψία, αρνητικό test λεπρομίνης.
2. Την φυματιώδη μορφή που παρατηρείται σε άτομα με φυσιολογική κυτταρική ανοσία, έχει καλοηθέστερη εξέλιξη, βλατιδώδεις δερματικές βλάβες, ασύμμετρη προσβολή νεύρων απότομης έναρξης και λίγους δερματικούς βακίλους, θετικό test λεπρομίνης.
Υπάρχουν ενδιάμεσες μορφές της νόσου.
Είναι σημαντική η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία, διότι η έγκαιρη θεραπεία σταματά την εξέλιξη και τη μετάδοση της νόσου. Δεν αποκαθιστά ωστόσο την αναπηρία από καταστροφή των νεύρων και των ιστών, όταν έχει αναπτυχθεί πριν την εφαρμογή της ενδεικνυόμενης θεραπείας.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην λέπρα περιλαμβάνουν τα dapsone, rifampin, clofazimine, ofloxacin, minocycline, prednisone, thalidomide. Χορηγείται συνδυασμός φαρμάκων επί αρκετούς μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.