τι θελει να πει ο ποιητης? για ποιο τρωκτικο μιλαει?

Αυτό είναι ένα μοναδικό στο είδος βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες απο τις εκδόσεις "ΑΛΚΩΝ", που μιλά για τα τρωκτικά,.... θα μπείτε στον κόσμο των τρωκτικών, θα μάθετε απίστευτα πράγματα... στο τέλος δέ το βιβλίο καταλήγει... με το παρακάτω κείμενο.. και ποίημα.. το αναγνωστικό επιδόρπιο... φοβερό.. (συγγραφείς ΖΗΣΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ τηλ.6936880540 και ΑΡΓΥΡΗΣ ΟΛΟΚΤΣΙΔΗΣ) διαβάστε το..




Ως αναγνωστικό επιδόρπιο
Κλείνουμε την περιήγησή μας στον παράξενο και ενδιαφέροντα κόσμο των τρωκτικών με ένα ποίημα. Υπάρχουν αρκετοί που ισχυρίζονται ότι τα τρωκτικά, ιδιαίτερα οι αρουραίοι, έχουν πολλά κοινά με τους ανθρώπους, αναφορικά με τη βιολογία και τον τρόπο ζωής τους. Κάποιους ανθρώπους, μάλιστα, των οποίων η συμπεριφορά Θυμίζει τη συμπεριφορά των θηλα¬στικών αυτών, έχει επικρατήσει να τους ονομάζουν <πρωκτικά».
Το παρακάτω ποίημα έχει σκοπό να τραβήξει μερικές σατυρικές πινελιές επάνω στον καμβά, στον οποίο απεικονίζονται τα τεκταινόμενα στις αν¬θρώπινες κοινωνίες, και ιδιαίτερα στην ελληνική.






Τα τρωκτικά


Στο ζωικό βασίλειο πολλά είναι τα ζώα
άλλα είναι παμπόνηρα κι άλλα είναι αθώα.
Άλλα τρώνε αφρόκρεμες κι άλλα τρώνε σαπίλες

άλλα ζούνε σ' υπόγεια κι άλλα ζούνε σε βίλες.


M' απ' όλα πιο αχόρταγα τα τρωκτικά μασάνε

όπου δούνε φαγώσιμο απάνω του ορμάνε.

Έχουν νύχια για σκάιμιμο, έχουνε και κοπτήρες

έχουν γλώσσα για γλείιριμο, έχουν και μασητήρες.



Σκάβουν, δαγκώνουν, γλείφουνε, κόβουνε, ροκανίζουν

τρύπες ανοίγουνε παντού κι όλα τα αφανίζουν.

Τρώνε χαβιάρι κι αστακό, τρώνε και μαρμελάδα

τρώνε σπίτια κι οικόπεδα, τρώνε και την Ελλάδα.



Τρυπώνουνε σε εκκλησιές, τρυπώνουν σε υπουργεία

τρυπώνουνε σε τράπεζες και σε νοσοκομεία.

Ούτε τους νόμους σέβονται, τους κάνουνε κουρέλια

κι ενίοτε τους γράφουνε ανάμεσα στα σκέλια.



Διότι εκεί, στ' απόκρυφα, κάτω απ' την ουρά τους

φυλάσσουνε, τα τρωκτικά, τα όσια και ιερά τους.

Εκεί είναι η δόξα τους, εκεί και η τιμή τους

εκεί 'ναι η ταυτότητα, εκεί και τ' ΑΦΜ τους.


Στα οχήματά τους, τα Κομψά, οι κυβισμοί χιλιάδες

βολτάρουν και με κότερα σε Ιόνιο και Κυκλάδες.

Χαίρουνε υπολήιμεως παντού, σ' όλη τη χώρα
και έχουν κι ελικόπτερο για την... «κακιά την ώρα».



Βγαίνουν στην τηλεόραση σεμνά και με ευθύνη

μιλάνε για ισότητα και για δικαιοσύνη.
Με θέρμη υπερασπίζονται των ταπεινών τα δίκια

κι αποτελούνε πρότυπο για τα μικρά ποντίκια.


Κι εγώ, που 'μαι μικρούλικο ποντίκι, το καημένο

έχω ένα όνειρο, βαθειά, μες την ψυχή κρυμμένο.

Ένα μεγάλο τρωκτικό κάποια μέρα να γίνω

Και στων κορόιδων την υγείά να τρώω και να πίνω.

Αργύρης Ολοκτσίδης

ΚΡΑΧΤΗΣ
http://kraxtis-gr.blogspot.com/