"Μεγάλοι Συγγραφείς γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου".
"Με τι ασχολείσθε;" ρώτησαν τον κ. Κ.
Κι ο κ. Κ απάντησε: είμαι πολύ απασχολημένος: προετοιμάζω το επόμενο λάθος μου!
~ Μπέρτολτ Μπρεχτ
******************
Ήταν κάποτε δυο άνθρωποι
Δυο χρονών δέρνονταν με τα χέρια.
Δώδεκα χρονών δέρνονταν με ραβδιά και πετούσαν πέτρες.
Είκοσι δυο χρονών..
χτυπιόντουσαν με ντουφέκια.
Σαράντα δυο χρονών έριχναν βόμβες.
Εξήντα δυο χρονών έπαθαν μόλυνση.
Ογδόντα δυο χρονών πέθαναν. Θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλον.
Όταν μετά από εκατό χρονιά ένα σκουλήκι πέρασε, τρώγοντας από τα δυο μνήματα, καθόλου δεν αντιλήφτηκε ότι εδω είχαν ταφεί δυο διαφορετικοί άνθρωποι.
Ήταν η ίδια γη. Παντού η ίδια γη.
~ Βόλφγκανγκ Μπορχερτ
*************
Ένας καθωσπρέπει κύριος πλησίασε μια χήρα, που θρηνούσε μπροστά στο μνήμα του άντρα της, για να τη φλερτάρει και τη διαβεβαίωσε, με κάθε σεβασμό, πως εδώ και πολύν καιρό έτρεφε γι αυτήν τα πιο τρυφερά αισθήματα.
"Αλήτη!" ούρλιαξε η γυναίκα, "¨χάσου από δω! Είναι ώρα για να μου πουλήσεις έρωτες;".
"Σας διαβεβαιώ, κυρία μου, δε σκόπευα να σας αποκαλύψω τα αισθήματά μου," εξήγησε ο κύριος ταπεινά, "η ομορφιά σας όμως κατανίκησε τη συστολή μου".
"Τότε ελάτε να με δείτε όταν πάψω να κλαίω" απάντησε η χήρα.
~ Αμβρόσιος Μπηρς
**********************
Aπό το βιβλίο "Μεγάλοι Συγγραφείς γράφουν τις πιο μικρές ιστορίες του κόσμου".
Πηγή: hopedies.pblogs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.