Όλα σπάστα, όλα καύτα...

 Δύο ειδήσεις, δύο όψεις του ελ­ληνικού δράματος, που οδηγεί τον ελληνικό λαό στον αφανι­σμό: 

◆ Η μία αφορά τον διοικητή της Αγρο­τικής Τράπεζας ο οποίος παραδέχτηκε ότι, τις ημέρες που παιζόταν το νομι­σματικό μέλλον της χώρας, κατέθεσε σε ξένες τράπεζες 8 εκατομμύρια ευρώ. 

◆ Η άλλη είναι η ανακοίνωση του προ­έδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γ. Πατούλη ότι «ένα εκατομμύριο Έλ­ληνες πολίτες είναι ανασφάλιστοι, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία δυνα­τότητα πρόσβασης στα δημόσια νοσοκομεία». 

Δύο ειδήσεις απόλυτα χαρακτηριστι­κές για τη σημερινή εικόνα της χώρας. 

◆ Από τη μια πλευρά η ηγετική ομάδα της χώρας, αφού διαχρονικά απομύζη­σε μέχρι τελευταία σταγόνα τον δημό­σιο πλούτο, αφού με πράξεις και πα­ραλείψεις διέλυσε κάθε παραγωγική δομή, αφού οδήγησε έναν ολόκληρο λαό στη φτώχεια και την απελπισία, τώ­ρα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, αδειάζει τις τράπεζες και τα θησαυρο­φυλάκια και ας πάνε να πνιγούν οι Έλ­ληνες... 

◆ Από την άλλη, ένας ολόκληρος λα­ός παρακολουθεί αποσβολωμένος όσα συμβαίνουν γύρω του, έχει πλέον πά­θει «μιθριδατισμό» και δεν αντιδρά με τίποτα. 

Ένα από τα πιο γνωστά πειράματα της Βιολογίας είναι το περίφημο πεί­ραμα του βάτραχου: Αν τον ρίξουμε σε κατσαρόλα με καυτό νερό, αντιδρά αυτόματα και τινάζεται έξω για να σω­θεί. Αν όμως τον βάλουμε σε κρύο νερό και αργά το ζεσταίνουμε, ο βάτραχος παραμένει απαθής μέχρι τέλους, έως ότου δηλαδή ψηθεί κανονικά... Αυτό ακριβώς το πείραμα εφαρμόζεται στην κοινωνία! 

Φανταστείτε σε πόσο βαθύ λαγού­μι θα είχε κρυφτεί ο αξιότιμος διοικη­τής, αν η ενέργειά του αυτή συνέβαινε σε μια άλλη χώρα, όπου λειτουργούν η κοινωνία, ο Τύπος και τα ΜΜΕ, η κυβέρ­νηση, η Δικαιοσύνη και όλοι οι θεσμοί... Θα μπορούσε να γλιτώσει την αποπο­μπή και τον διασυρμό;

 Οι μεγαλόσχημοι

Σήμερα, όμως, στην Ελλάδα της τρό­ικας, των δανειστών και των προθύμων πολιτικών, παρότι στις αρμόδιες αρχές το θέμα ήταν γνωστό από καιρό, αρκέστηκαν... τώρα να το στείλουν για διε­ρεύνηση στη Δικαιοσύνη, ενώ πολιτικά δεν αισθάνθηκε κανείς την ανάγκη του­λάχιστον να τον αποπέμψει.

Γι’ αυτό ακριβώς βγαίνει    αγέρωχος στα ΜΜΕ  και  δη­λώνει ότι «δικά μου είναι και τα κάνω ό,τι θέλω...», ενώ ταυτόχρονα αντιδρά (ίσως μόνο για προσωπικούς λόγους) στο ξεπούλημα της Αγρο­τικής Τράπεζας!

Ποιος τολμά να αγγίξει τους μεγαλόσχημους με τα «λευκά κολάρα» την κρίσιμη ώρα; Κανένας! Το κρα­τούσαν μυστικό, μέχρι που τον τιμώρησαν, ποιος ξέρει για ποιους αφανείς λόγους... 

Αντί, λοιπόν, το σημερι­νό σύστημα εξουσίας (συγκυβέρνηση και Σία) να πράξουν το αυ­τονόητο, στρέφονται σαν κατακτητές εναντίον του λαού. Κλείνουν σχολεία, πανεπιστήμια, παιδικούς σταθμούς (50.000 παιδιά θα βρεθούν εκτός παι­δικών σταθμών μόνο στην Αττική), κα­ταστρέφουν κάθε προνοιακή δομή, σπάνε τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Γνωρίζουν ότι ένας τσακισμένος λα­ός δύσκολα θα σηκώσει κεφάλι, είναι αδύνατον να αναπτύξει οποιαδήποτε συλλογική δράση, οδηγείται αργά αλ­λά σταθερά στην πλήρη εξαθλίωση. 

Το πιο ισχυρό πλήγμα όμως δέχονται οι πολίτες με την κατάρρευση του ΕΣΥ. Όσες ατέλειες και αδυναμίες και αν εμφάνιζε, όσα προβλήματα και αν είχε στα 30 χρόνια λειτουργίας του, όλοι αναγνωρίζουν ότι και «εθνικό» ήταν και «σύστημα» προσπαθούσε να στη­θεί. Ο πολίτης, και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας, είχε δίπλα του αγροτικό γιατρό, κέντρο υγείας, μικρότερο ή μεγαλύτερο νοσοκομείο, ένιωθε ασφαλής στα θέματα υγείας. Σήμερα το ΕΣΥ καταρρέει! 

Αδειάζουν τα νοσοκομεία 

Οι νέοι γιατροί, ο ανθός της χώρας, εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα για τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης και της Αμερικής. Η Ελλάδα έχει πληρώσει εκατομμύρια για την εκπαίδευση των γιατρών και σήμερα τους «προσφέρει» έτοιμους στον πλούσιο Βορρά. Το ίδιο έχει συμβεί με το ιατρικό προσωπικό της Αφρικής, με αποτέλεσμα να απο­δεκατιστεί η ήπειρος από επιδημίες . 

Σήμερα τα νοσοκομεία δεν έχουν υλι­κά και φάρμακα για να αντιμετωπίσουν ούτε τα πιο απλά περιστατικά. Λείπουν γάζες, οινόπνευμα, θερμόμετρα, σε λί­γο οι νεφροπαθείς θα πεταχτούν στον δρόμο επειδή δεν υπάρχουν φίλτρα αι­μοκάθαρσης και τελικά θα αντιμετωπί­σουμε έως και επιδημίες! 

Τα νοσοκομεία δέχονται το τελειω­τικό χτύπημα. Η πολιτική ηγεσία της χώρας, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη», ετοιμάζεται να κλείσει 50-60 νοσοκομεία της ελληνικής υπαίθρου διότι... κοστίζουν ακριβά! Το σύνθημα έχει δοθεί: Κόψ­τε φάρμακα, εξετά­σεις, κρεβάτια, κλι­νικές, κέντρα υγεί­ας, νοσοκομεία. Όλα σπάσ’ τα, όλα κάφ’ τα... 

Το    αποτέλεσμα    εί­ναι γνωστό και μετρήσι­μο. Στην Αργεντινή, όπου εφαρμόστηκε ανάλογη πο­λιτική τη δεκαετία 1991-2001, είχαμε τα εξής αποτελέσματα: 

♦ Το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμα­κευτικής περίθαλψης. ♦ Η θνησιμότητα αυξήθη­κε 5% ετησίως. ♦ Οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους αυξήθηκαν 40% λόγω κατάθλιψης. 

♦  Το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε 6 έως 7 χρόνια. 

♦  Θέρισαν τον πληθυσμό η φυματίω­ση, οι καρδιακές ασθένειες και τα ψυ­χικά νοσήματα. 

Χαμένα όνειρα 

Τι επιδιώκουν άραγε στην Ελλάδα σήμερα όλοι εκείνοι που κοστολογούν με τρόπο χυδαίο την υγεία του ελληνι­κού λαού και θεωρούν ότι δεν αξίζει ούτε ένα ευρώ; Η διάλυση της δημό­σιας υγείας έχει δρομολογηθεί... προς χάριν των δανειστών. Αλίμονο στον ελ­ληνικό λαό, που ονειρεύτηκε και πίστε­ψε ότι μπορεί να έχει μια καλύτερη δη­μόσια υγεία. Αλίμονο σε όσους πίστε­ψαν στο όραμα του ΕΣΥ. 

Αλίμονο, τελικά, σε όλους εκείνους που δούλεψαν για να στηθεί αυτό το σύστημα υγείας, με τις στρεβλώσεις του και τα λάθη. Αλίμονο σε όσους έδωσαν με ανιδιοτέλεια και εντιμότητα τη μάχη για να στηθεί και να λειτουργήσει: Τους μετρημένους στα δάχτυλα των χεριών πολιτικούς, τους χιλιάδες γιατρούς που δούλεψαν πάντα με ελ­λείψεις αλλά με εντιμότητα και αυτα­πάρνηση, χωρίς να υποκύψουν στην Κίρκη της διαφθοράς. Τους χιλιάδες εργαζόμενους στη δημόσια υγεία που έδιναν τη μάχη μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Όλους αυτούς οι οποίοι αγω­νίστηκαν για να κρατήσουν όρθιο ένα σύστημα που συνεχώς και από πολλές πλευρές κάποιοι το υπονόμευαν - και κάποιοι πλούτιζαν... 

Το δράμα πλησιάζει στην κορύφωσή του. Φθάνει η ώρα του θανάτου της δημόσιας υγείας. Και είναι απορίας άξιο πώς οι αυτοαποκαλούμενες σοσιαλιστικές ή αριστερές δυνάμεις της συγκυβέρνησης Σαμαρά βάζουν την υπο­γραφή τους για να σκορπίσουν στους τέσσερις ανέμους τη δημόσια υγεία - και μαζί την τέφρα της... 

Η δημόσια υγεία αλλά και η ελληνι­κή κοινωνία υφίστανται το πείραμα του βατράχου και οδηγούνται σταδιακά και ελεγχόμενα σε αργό θάνατο...

http://topontiki.gr/article/39249