Εννιά χρόνια καταστροφής....

3.196 ημέρες στο Ιράκ!

Οι Αμερικανοί έφυγαν τελικά από το Ιράκ ύστερα από περίπου εννέα χρόνια, αλλά φρόντισαν η αποχώρησή τους να μην έχει πανηγυρικό χαρακτήρα – και δικαιολογημένα!

 Οι Ηνωμένες Πολιτείες έγραψαν μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες τους στη διάρκεια της εισβολής και κατοχής στο Ιράκ.

 Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής μετά το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ...

Όταν, τον Μάρτιο του 2003, ο πρόεδρος Μπους δικαιολογούσε την επέμβαση στο Ιράκ λέγοντας πως δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι το καθεστώς διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής και ότι συνεργάζεται με την τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα, λίγοι πίστευαν ότι θα αποδεικνύονταν τα μεγαλύτερα ψέματα στη σύγχρονη ιστορία της Αμερικής.

Το καθεστώς του Σαντάμ δεν είχε όπλα μαζικής καταστροφής και η Κάιντα βρήκε την ευκαιρία να εδραιωθεί στη χώρα αυτή... μετά την εισβολή και το χάος που έφεραν οι Αμερικανοί. 

Θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξεχαστεί το Ιράκ από τους Αμερικανούς, όπως άλλωστε και το Βιετνάμ.

 Τα βασανιστήρια στην περιβόητη φυλακή Άμπου Γράιμπ ή οι σφαγές στη Φαλούτζα και αλλού θα μείνουν στην Ιστορία!

Ο Σαντάμ Χουσέιν συνελήφθη και εκτελέστηκε τέτοιες μέρες, τον Δεκέμβριο του 2006, αλλά το Ιράκ δεν απέκτησε ποτέ ξανά την ενότητά του.

 Σήμερα, το βόρειο τμήμα του είναι σχεδόν ανεξάρτητο με την κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση, ενώ στη Βαγδάτη σφάζονται κυριολεκτικά σιίτες και σουνίτες για τον τρόπο με τον οποίο θα μοιραστούν την εξουσία, τα πετρέλαια και τις συμμαχίες του νέου καθεστώτος.

Στα όρια της διάλυσης

Το σημερινό Ιράκ είναι ουσιαστικά κατατεμαχισμένο ανάμεσα σε διαφορετικές εθνότητες και θρησκευτικές τάσεις, ενώ αποτελεί εύφορο έδαφος όχι μόνο για τη διείσδυση και επιρροή του Ιράν, αλλά και για τα παιχνίδια της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας...

Μέσα σε τριάντα χρόνια, το Ιράκ έζησε:

♦ έναν οκτάχρονο παρατεταμένο πόλεμο με το Ιράν,

♦ την πρώτη εισβολή των Αμερικανών μετά την κατάληψη του Κουβέιτ από τον Σαντάμ,

♦ ένα οδυνηρό διεθνές εμπάργκο που κράτησε δώδεκα χρόνια

♦ και μια εισβολή και κατοχή που μόλις τερματίστηκε, χωρίς να αφήσει καμία ευοίωνη προοπτική.

Σύμφωνα με αμερικανικές εκτιμήσεις, τα θύματα ανάμεσα στον ιρακινό πληθυσμό ξεπερνούν τα 115.000, ενώ πάνω από 10.000 είναι οι νεκροί στρατιωτικοί και αστυνομικοί.

Οι Αμερικανοί έχασαν 4.500 άνδρες και άλλους 1.000 οι άλλες συμμαχικές δυνάμεις, ενώ οι τραυματίες ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες και – το σημαντικότερο – αυτοί που υποφέρουν ψυχικά ξεπερνούν τις εκατοντάδες χιλιάδες.

Ο πόλεμος στοίχισε στους Αμερικανούς 750 δισ. δολάρια, δηλαδή περίπου 250 εκατ. δολάρια την ημέρα.

Χειρότερος απολογισμός για μια αμερικανική επέμβαση δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Εκείνο που καθιστά τα πράγματα ακόμη πιο τραγικά είναι ότι το Ιράκ σήμερα βρίσκεται στα όρια της διάλυσης και της αβεβαιότητας. Οι Αμερικανοί το μόνο που κατάλαβαν ήταν ότι ο πληθυσμός ανήκει σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: σουνίτες, σιίτες και Κούρδους. Ποτέ δεν ξεπέρασαν τη σχηματική προσέγγιση με βάση αυτές τις τρεις εθνοθρησκευτικές κατηγορίες και ποτέ δεν εργάστηκαν για να εκτονωθούν οι αντιθέσεις ανάμεσά τους και να υπάρξει ένα ενιαίο πολιτικό σχήμα που να λειτουργήσει με στοιχειώδεις δημοκρατικούς κανόνες...

Η σημερινή κυβέρνηση του Νούρι Αλ Μάλικι μπόρεσε να κυριαρχήσει γιατί είχε την αμέριστη υποστήριξη του σιιτικού κλήρου, αλλά και της Τεχεράνης. Τώρα, λίγες μόλις ημέρες μετά την αποχώρηση των Αμερικανών, ο Μάλικι κατηγορεί τον αντιπρόεδρο Τάρεκ Ελ Χασέμι ως συνωμότη και διατάζει τη σύλληψή του. Και ο αντιπρόεδρος, που είναι σουνίτης, καταφεύγει στα εδάφη των Κούρδων για να σωθεί κατηγορώντας τον πρωθυπουργό ότι θέλει να απαλλαγεί από όλους τους αντιπάλους του.

Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν παρεμβαίνει τηλεφωνικώς και εκλιπαρεί τις τρεις πλευρές να τα βρουν μέσω του διαλόγου και όχι των όπλων. Ο Ομπάμα επιμένει ότι η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων είναι οριστική και ότι οι ΗΠΑ έδωσαν στους Ιρακινούς μια ευκαιρία. Το τι θα την κάνουν εξαρτάται μόνο από αυτούς...

Αν η ιρακινή κυβέρνηση καταρρεύσει, οι Αμερικανοί δεν θα μείνουν στην Ιστορία γιατί αποχώρησαν τελικά από το Ιράκ, αλλά για το... χάλι στο οποίο το εγκατέλειψαν. Οι ΗΠΑ διατηρούν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στις γύρω περιοχές, αλλά είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να επέμβουν ξανά στο Ιράκ...

Εννιά χρόνια καταστροφής

Οποιοσδήποτε παρακολουθεί όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη αυτή χώρα, αναρωτιέται: Επί σχεδόν εννέα ολόκληρα χρόνια οι Αμερικανοί δεν έμαθαν, άραγε, τίποτε από την περιοχή και τη χώρα; Δεν μπόρεσαν ούτε καν να αφήσουν στη θέση τους ένα βιώσιμο σχήμα που θα εξασφάλιζε τη στοιχειώδη εθνική ενότητα και κυριαρχία μιας χώρας με παράδοση και πολιτισμό αιώνων

http://topontiki.gr/article/27462