Υπουργικό δίδυμο για κλάματα...

Οι χειρισμοί και οι αποφάσεις για την οικονομία από τους υπουργούς Οι­κονομικών της χώρας (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος) τα τελευταία δύο χρόνια θεωρούνται «οι χειρότεροι που έχουμε δει από αξιωματούχους εν μέσω κρί­σης». 

Ο Βενιζέλος, για αδιευκρίνιστους λόγους, επιμένει να παίρνει το παιχνίδι των κρίσιμων αποφάσεων πάνω του, μην έχοντας ούτε την πείρα ούτε τους κατάλληλους συμβούλους για να διαχειριστεί την κατάσταση, στη σοβαρότε­ρη ίσως χρονική περίοδο για την ελληνική οι­κονομία.

 Και ενώ στη Γερμανία καταρτίζεται σχέδιο συνολικής πτώχευσης με κούρεμα του χρέους έως και 80%, αλλά με εξωπραγματικές αρνητικές συνέπειες, ο υπουργός Οικονομικών φαίνεται να «βλέπει» μόνο το μεγάλο κούρεμα και να υιοθετεί την πολιτική πατέντα ότι «εγώ κατάφερα να κόψω τόσο πολύ το χρέος».

Όμως η χώρα βαδίζει με μαθηματική ακρί­βεια στην καταστροφή και την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού, που – όπως έχουμε γρά­ψει επανειλημμένως – είναι το ζητούμενο των αρχιτεκτόνων που βρίσκονται πίσω από όλα αυτά.

Το παραμύθι....

Με την κάθοδο της τρόικας άρχισαν τα πα­παγαλάκια του υπουργείου Οικονομικών να διαρρέουν διάφορα περί δήθεν αξιώσεων για περικοπές 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτι­κό τομέα, νέες μειώσεις σε μισθούς και συντά­ξεις του Δημοσίου και περικοπές σε όλα σχε­δόν τα κοινωνικά επιδόματα. Και όντως αυτά θα γίνουν.

Όμως είναι σχέδιο του υπουργείου Οικονομι­κών, το οποίο εκπονήθηκε από τις 21 Οκτωβρίου και όχι τώρα. Αλλά, δυστυχώς, συνεχίζουμε να τρώμε το ίδιο παραμύθι κάθε φορά που οι τροϊκανοί έρχονται και «εκφοβίζουν». Όλα τα μέτρα τα χρεώνονται αυτοί, με τους Έλληνες διαχειριστές να κάνουν μονίμως το παγώνι, πα­ρότι όλοι είναι συνυπεύθυνοι.

Αμέσως μετά το έκτακτο συμβούλιο του Eurogroup στις 21 Οκτωβρίου, όταν επικυ­ρώθηκε η έκτη δόση του δανείου (για να ξανακλειδώσει μετά λόγω δημοψηφίσματος), το «Π» ήταν το μοναδικό μέσο που έγραψε ότι στο συμβούλιο ο Βενιζέλος δεσμεύτηκε ότι θα λά­βει νέα έκτακτα μέτρα για το 2011 για να κλεί­σει η μαύρη τρύπα των εσόδων.

Από τότε οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης και η τρόικα γνώριζαν για διαφορά που άγγιζε τα 2 δισ. ευρώ στα έσοδα. Βεβαίως τώ­ρα αποδεικνύεται ακόμη μεγαλύτερη. Όμως, για να ξεπαγώσουν τη δόση, έλαβαν τις διαβεβαιώσεις Βενιζέλου για τα νέα μέτρα. Από τότε.

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι μερικές εβδο­μάδες αργότερα αυτά που γράψαμε στο «Π» επαληθεύτηκαν με τη δημοσιοποίηση των απο­τελεσμάτων εκτελέσεως του προϋπολογισμού στο δεκάμηνο, όλα τα ΜΜΕ επέμεναν να «παίζουν» τη γραμμή Βενιζέλου, ότι «δεν θα λά­βουμε νέα μέτρα». Κι ας ήξεραν οι περισσό­τεροι ότι το υπουργείο Οικονομικών προετοι­μαζόταν πυρετωδώς για νέο τσουνάμι μέτρων. Απλώς περίμενε την κάθοδο των τροϊκανών για να τα χρεώσει.

Δύο χρόνια φαγούρα

Όμως ακόμη και οι «έξω» τραβάνε τα μαλ­λιά τους για τους χειρισμούς του υπουργείου, «που εξακολουθεί να λαμβάνει τις ίδιες απο­τυχημένες συνταγές».

Δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι, ενώ η πραγματική οικονομία στενάζει, το χρήμα δεν υπάρχει στην αγορά και ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο, η κυβέρνηση επιτείνει τηνασφυξία κρατώντας στα ταμεία 2,7 δισ. ευρώ επενδύσεων για να συγκρατήσει το έλλειμμα!

Η καταστροφική δημιουργική λογιστική του Παπακωνσταντίνου συνεχίζεται σε όλο της το μεγαλείο εις βάρος των Ελλήνων, μόνο και μό­νο για να δείξει πλασματικά αποτελέσματα το έργο του Βενιζέλου!

Εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνηση Παπανδρέ­ου, που είχε κάνει σημαία την ανάπτυξη και δη την... πράσινη τοιαύτη, έπραττε ακριβώς το αντίθετο: έκοβε τις κρατικές δαπάνες για τις επενδύσεις, που είναι η εύκολη λύση για να μειωθούν οι αριθμοί και να δείχνει το έλλειμμα χαμηλότερα. Όμως αυτό το τρικ είναι πρόσκαι­ρο και βεβαίως ξεφουσκώνει τρεις μήνες μετά. Γι’ αυτόν τον – απλό – λόγο το έλλειμμα πάντα ανέβαινε, τα φορολογικά μέτρα γίνονταν σκλη­ρότερα και η ανάπτυξη δεν ερχόταν ποτέ.

Έτσι η ύφεση βαθαίνει, η ασφυξία στην αγο­ρά εντείνεται και η ίδια η κρίση φέρει πρόσθετο πλήγμα στο (ήδη ακυρωμένο) μνημόνιο. Όμως άκουσε κανείς; Η απάντηση είναι «όχι». Διότι λεφτά υπήρχαν έστω και μέσω του ΕΣΠΑ. Λεφτά που λιμνάζουν και που δεν εκταμιεύο­νται με διάφορες δικαιολογίες εκ μέρους του Χρυσοχοΐδη.

Ο ίδιος ο Βενιζέλος, ερωτώμενος από δημο­σιογράφους πώς είναι δυνατόν να άλλαξε το τροπάρι μέσα σε μερικές μέρες και το «όχι νέα μέτρα» έγινε «νέα σκληρά μέτρα», παραδέ­χθηκε ότι αυτά ήταν προαπαιτούμενα για την έκτη δόση! Κοινώς μας... επιβεβαίωσε χωρίς να το καταλάβει.

Θύελλα μέτρων

Και επειδή δεν υπάρχει χώρος για νέους έκτακτους φόρους, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μας σερβίρει νέεςπερικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, και βεβαίως σαρωτι­κές απολύσεις στο Δημόσιο, που θα φθάσουν τις 180.000 μέχρι το 2015.

Με το πρόσχημα ότι το ζητά η τρόικα, το υπουργείο Οικονομικών και τα συναρμόδια υπουργεία ετοιμάζουν αναλυτικό σχέδιο για το πογκρόμ, το οποίο θα παρουσιάσουν στους τροϊκανούς μετά τα Χριστούγεννα. Αρμόδιες κυβερνητικές πηγές ανέφεραν στο «Π» ότι κα­ταρτίζεται αναλυτικό σχέδιο απολύσεων - συ­νταξιοδοτήσεων για αποχώρηση 173.000 δη­μοσίων υπαλλήλων έως το 2015.

Σημειώνουν επίσης ότι η δέσμευση υπάρχει ήδη στο μνημόνιο, βάσει του οποίου θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 50% οι συμβά­σεις ορισμένου χρόνου, πρέπει να ακολουθή­σει νέο κύμα εφέδρων το 2012 και συνολικά η απασχόληση του Δημοσίου να μειωθεί από 775.994 άτομα το 2010 (εκτός του ευρύτερου δημόσιου) σε 602.472 άτομα το 2015.

Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, η τρόικα, βλέ­ποντας ότι το σχέδιο της εφεδρείας απέτυχε παταγωδώς, πιέζει για ξεκάθαρες και άμεσες απολύσεις.

Την ίδια στιγμή, και ενώ πριν από μερικούς μήνες άπαντες σε κυβέρνηση και τρόικα έλε­γαν ότι δεν έχουν δικαιοδοσία να «κόβουν» εντολές για τον ιδιωτικό τομέα, φαίνεται πως οι επιχειρηματίες κατάφεραν να περάσουν τη γραμμή που έρχεται οσονούπω: κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, αύξηση των ωρών εργασίας και μείωση των πραγματικών αποδο­χών σε συνδυασμό με άρση οποιουδήποτε ερ­γασιακού δικαιώματος.

Στον αέρα το PSI

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. την περασμένη εβδομάδα να καταργήσει το PSI δημιούργησε, σε πρώτη ανάγνωση, κά­ποιες προϋποθέσεις για να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους ιδιώ­τες πιστωτές. Όμως οι πρώτες επαφές έδει­ξαν ακριβώς το αντίθετο. Γιατί άραγε;

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Νταλάρα, που εκπροσωπεί τους τραπεζίτες, επιμέ­νει τα νέα ομόλογα που θα εκδώσει το ελ­ληνικό Δημόσιο να είναι πλήρως εγγυημένα από τον προσωρινό μηχανισμό EFSF ή να εί­ναι πρώτης εξασφάλισης. Αυτό που θέλουν δηλαδή οι τραπεζίτες είναι, σε περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας, οι ομολογιούχοι να έχουν αντίστοιχη αντιμετώπιση σε περίπτω­ση μελλοντικής χρεοκοπίας με τα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα από τους θεσμικούς της εταίρους Ε.Ε. και ΔΝΤ.

Διαφορετικά ζητούν επιτόκιο 8% γνωρί­ζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν θα μπορέ­σει να δεχθεί επιτόκιο πάνω από το 4,5%.

Αλλαγή στάσης

Υπενθυμίζεται ότι η αρχική ελληνική πρόταση προέβλεπε κούρεμα της ονομα­στικής αξίας των ομολόγων κατά 50% και για το υπόλοιπο 50% να δοθούν ομόλογα ονομαστικής αξίας 35% και μετρητά ύψους 15%. Και τα μετρητά να δοθούν από τα 30 δισ. ευρώ που προβλέπεται να λάβει η Ελ­λάδα από τον EFSF για τη χρηματοδότηση του PSI.

Τώρα η Αθήνα φαίνεται να υποχωρεί και να συζητάει αλλαγή στάσης στο θέμα των εγγυήσεων, αποδεχόμενη τα 30 δισ. ευρώ να χρησιμοποιηθούν για εγγυήσεις μόνο εφόσον το επιτόκιο των νέων ομολόγων είναι χαμηλό. Σε διαφορετική περίπτω­ση η μαθηματική εξίσωση δεν βγαίνει: ακόμη κι αν η χώρα εμφανίσει πρωτο­γενή πλεονάσματα 4,5% από το 2013 και έπειτα, το χρέος δεν θα διαμορφω­θεί στο 120% του ΑΕΠ το 2020.

Ήδη το ΔΝΤ στην έκθεση αξι­ολόγησης για  την Ελλάδα εκτιμά ότι, για να πετύχει, το PSI και το κούρεματου 50%, η συμμετοχή των ιδιωτών πρέπει να είναι στο 100% και το επιτόκιο στο 4%! Από εδώ δι­αφαίνεται ξεκάθαρα ότι όλοι οι «παίκτες» προετοιμάζονται  για μια συνολική χρεοκοπία της Ελλάδας. Όλοι εκτός από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, που αναλώνονται σε πολιτικά παιχνίδια εξουσίας. Και να πούμε ότι το υπουργείο Οικονομικών δεν είναι ενήμερο για το Σχέδιο Γ της χρεοκοπίας; Μα είναι...

πηγη