Διάλογοι με έναν Ηγέτη

Τις τελευταίες μέρες έχει δημιουργηθεί σάλος, με το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη, ο οποίος φέρνει για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας τους διαλόγους, που είχε με τον Κώστα Καραμανλή, την εποχή που εκείνος ήταν πρωθυπουργός. ...Η Ελληνοφρένεια σήμερα αποκαλύπτει ένα χαρακτηριστικό διάλογο του πρώην πρωθυπουργού με τον δημοσιογράφο, που αποδεικνύει για άλλη μια φορά την επίπονη εργασία και το πάθος του κ. Καραμανλή να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον. Διάλογος (Λίγο πριν το Βέτο στο Βουκουρέστη κατά της Π.Γ.Δ.Μ.) Δημοσιογράφος: Κύριε πρόεδρε φαίνεστε κουρασμένος. Συμβαίνει κάτι; Καραμανλής: ‘Ασε ρε συ Μανώλη δεν κοιμήθηκα χθες καθόλου Δ: Γιατί τι έγινε; Κ: Η Νατάσσα είχε εφημερία στο Λαϊκο και η νταντά των διδύμων έφυγε γιατί λέει αρρώστησε μία θεία της και έπρεπε να πάει να την φροντίσει. Δ: Ε και τι έγινε; Κ: Κάποια στιγμή η Αλίκη άρχισε να κλαίει. Τι έγινε αγάπη μου την ρωτούσα; Δεν μου απαντούσε εκείνη. Με τα πολλά άρχισα να αισθάνομαι μια πολύ γνωστή μυρωδιά. Ήταν αυτό που μυρίζω όταν τρώω τα 2 κλεφτοκοτόπουλα και 3 κιλά παϊδάκια με μπόλικη πάπρικα στον “Κελεπούρη” (γνωστή χασαποταβέρνα της Ανατολικής Αττικής). Δ: Και τι κάνατε κύριε πρόεδρε; Κ: Τι να κάνω; Το παιδί τα είχε κάνει πάνω του, άρχισα να φωνάζω την οικονόμο να έρθει να την αλλάξει, αλλά έλειπε και αυτή. Είχε πάει στην ετοιμοθάνατη γιαγιά της. Με τα πολλά αποφάσισα να την αλλάξω εγώ. Τι στο διάλο ρε συ ολόκληρη χώρα κυβερνάμε, εκεί θα κωλώσουμε;  Δ: Όντως κύριε πρόεδρε δίκιο έχετε. Τι είναι για σας να αλλάξετε ένα μωρό Κ: Ασε ρε Μανώλη. Η Αλίκη είχε κάνει ευκοίλια, σαν μπίρα ήταν χωρίς τον αφρό.  Την πάω που λες στο μπάνιο την αλλάζω πάνα όλα κομπλέ. Είμαι πολύ μεγάλος λέω από μέσα μου. Στο μεταξύ βέβαια χτυπάει και ο φρουρός το κουδούνι. Είχαν έρθει οι τρεις πίτσες που είχα παραγγείλει. Μία πεπερόνι hot, και δύο σουπερ σπέσιαλ, έτσι για την λιγούρα καταλαβαίνεις. Δ: Πάντα με μέτρο κ. Πρόεδρε. Μου αρέσει που προσέχεται την διατροφή σας, καλά κάνατε και πήρατε μόνο τρεις εξάλλου ήταν και βράδυ. Τι έγινε μετά; Κ: Έφαγα τις πίτσες, που λες, έβαλα τα παιδιά για ύπνο και έκατσα να δω τον Γαυρο στο Champions League. 3 έφαγαν τη Λίβερπουλ οι ξεφτίλες, τέτοια χαρά είχα να νιώσω από το γκολ του Βαζέχα στο Αγιαξ. Πάω λοιπόν να πέσω για ύπνο μέσα στη καλή χαρά. Με πήρε και αυτή η δρακουλιάρα η Ντόρα, να μου πει για το Σκοπιανό και αν θα βάλω βέτο στο Βουκουρέστι, αλλά έτρωγα μία νουγκατίνα και δεν μπόρεσα να της μιλήσω. Και αρχίζει πάλι η Αλίκη να κλαίει. Πάω στο δωμάτιο και τι να δω; Η Αλίκη μου κατακόκκινη και ο Αλέκος έβγαζε μπουρμπουλήθρες από το στόμα. Δ: Κ. πρόεδρε είστε μοναδικός. Πως τα καταφέρεται όλα τόσο τέλεια. Κ: Ρε καταλαβαίνεις τι σου λέω;  Δ: Κύριε πρόεδρε τα λέτε τόσο τέλεια που φυσικά σας καταλαβαίνω Κ: Με τα πολλά πήρα τη Νατάσσα και πήγαμε τα παιδιά στο Λαϊκό. Και τι αποδείχθηκε ρε αν έχεις το θεό σου; Η Αλίκη είχε συγκαεί στο ποπουδάκι της, της βρήκαν Αριέλ, μάλλον θα μπέρδεψα το ταλκ με το απορρυπαντικό σκόνη. Και ο Αλέκος είχε πιει το μαλακτικό, πιθανότατα όταν χτύπησε το κουδούνι και πήγα να πάρω την πίτσα. Άσε και έμεινα όλη νύχτα ξάγρυπνος σε μια καρέκλα. Δ: Μπράβο σας κ. Πρόεδρε παρόλο που η μητέρα τους έλειπε, εσείς καταφέρατε να κρατήσετε τα παιδιά καθαρά και μοσχομυρωδάτα. Κ: Και τώρα ήρθα πτώμα στο γραφείο, δεν έπαιξα playstation και είμαι να σκάσω. Πρέπει να δω και τον Αλογοσκούφη στην κυβερνητική. Δ: Είστε άνθρωπος του καθήκοντος τελικά, θα κυβερνήσετε τη χώρα για πολλά χρόνια.