Οι κωλοτουμπες του Σαμαρα....Βρωμισαμε απο δαυτους!

Τούμπες στον αέρα για να κερδίσουν χρόνο

«Kαι με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» αποφά­σισε ότι πρέπει να πορευθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σα­μαράς τα τελευταία εικοσιτε­τράωρα και, κάνοντας μια τού­μπα στον αέρα, άνοιξε δειλά την πόρτα της συναίνεσης. Τι κι αν ακούστηκαν από τα πλέ­ον αρμόδια χείλη της Ν.Δ. κο­ρώνες περί δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας (!), περί του δικαιώματος της αντιπολί­τευσης να ασκεί ελεύθερα τα καθήκοντά της, περί κόκκινων γραμμών, αλλά και περί εκβι­ασμών που στη Ν.Δ. δεν περ­νούν.
Τελικά οι πιέσεις των Ευρω­παίων εταίρων φαίνεται ότι ...
είναι πολύ ισχυρές και καθ’ όλα αποτελεσματικές, ενώ ο φόβος των πρόωρων εκλογών έχει γί­νει πια κανονικός μπαμπούλας για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έτσι το αμέσως επόμενο διά­στημα όλα τα ενδεχόμενα εί­ναι ανοικτά: Μια νέα συνάντη­ση των πολιτικών αρχηγών, μια ακόμα επαφή Παπανδρέου -Σαμαρά, μέχρι και υπερψήφι­ση συγκεκριμένων άρθρων του μνημονίου από τη Ν.Δ. εφό­σον η κυβέρνηση αποφασίσει να μην ψηφιστεί επί της αρχής ολόκληρο το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, αλλά ένα προς ένα τα άρθρα.
Τι ήταν όμως αυτό που έκανε τον Σαμαρά να ρίξει νερό στο κρασί του; Γιατί από την απόλυ­τη στάση που κράτησε στο συμ­βούλιο πολιτικών αρχηγών αλ­λά και στο «Ζάππειο 2» εμφα­νίστηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του πιο διαλλακτικός εκπλήσσοντας και τους πιο δύσπιστους συνο­μιλητές του μέσα στο κόμμα;
Κατ’ αρχήν θέλει να κερδί­σει χρόνο. Θέλει στις επόμενες δημοσκοπήσεις να έχει πάρει κεφάλι έναντι του ΠΑΣΟΚ, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν εφαρμοστούν και τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Αυτή τη στιγ­μή τα δυο κόμματα εμφανίζο­νται να βρίσκονται στην ισο­παλία και οι σκληρές εξελίξεις στο πεδίο των μέτρων προφα­νώς υπέρ της Ν.Δ. θα μετρή­σουν.
Μία πρόωρη προ­σφυγή στις κάλπες αυτή τη στιγμή μάλ­λον θα δυσκόλευε τα πράγματα για τον Σαμα­ρά παρά θα του έδινε τον αέρα του νικητή. Έτσι ο πρόεδρος της  Ν.Δ. αποφάσισε μαζί με τους στε­νούς του συνεργάτες να δώσει μια ανάσα ζωής στον Γ. Παπαν­δρέου προκειμένου να επανέλ­θει σε υψηλούς αντιπολιτευ­τικούς τόνους μετά την ψήφι­ση του Μεσοπρόθεσμου Προ­γράμματος.
Ο δεύτερος και επίσης σημα­ντικός λόγος είναι ότι το Μεσο­πρόθεσμο Πρόγραμμα θα πρέ­πει να ψηφιστεί οπωσδήποτε προκειμένου η κυβέρνηση να συνεχίσει να λαμβάνει τις δό­σεις του δανείου της τρόικας. Βλέποντας με αισιοδοξία την επόμενη μέρα, ο αρχηγός της αξιωματικής   αντιπολίτευσης θεωρεί σχεδόν βέβαιο ότι θα κερδίσει τις εκλογές όποτε και εάν γίνουν, άρα θα πρέπει να έχει χρήματα στο ταμείο για να κυβερνήσει. Στη Συγγρού εκτιμούν ότι, αν καταψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, τα πράγμα­τα δεν θα είναι άσχημα μόνο για τον Παπανδρέου, αλλά και για τον Σαμαρά.
« Ατακτούλης»...
Σημαντικό ρόλο σε αυτή την απόφασή του παίζει και το ότι, εάν συνεχίσει τη στάση της άρ­νησης, τα πράγματα θα είναι ιδι­αίτερα δύσκολα γι’ αυτόν στην Ευρώπη. Διότι μπορεί σήμερα ως αντιπολίτευση να κρατά μια τέτοια θέση, αλλά στο μέλλον, εάν κληθεί να κυβερνήσει, οι Ευρωπαίοι θα του ανταποδώ­σουν με το παραπάνω αυτή του τη στάση. Θεωρείται βέβαιο ότι, σε αυτή την περίπτωση, θα θελήσουν να δώσουν ένα... «μάθημα» στον πρόεδρο της Ν.Δ., αφού τα αφεντικά της Ευ­ρώπης δεν έχουν συνηθίσει να τους αντιμιλούν και να τους αυθαδιάζουν.
Θα έλεγε κανείς ότι σήμερα ο Σαμαράς θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως ένα «άτα­κτο παιδί» της Ευρώπης. Η ανα­φορά μάλιστα που έκανε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του για τις πιέσεις που δέχεται από την Ευρώπη είναι χαρακτηριστική: «Σε ό, τι αφορά τις επιφυλά­ξεις των εταίρων μας» είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. «τιμούμε τις υποχρεώσεις της χώρας (...) δεν πρόκειται να χάσουν τα χρήματά τους και πάντως όχι εξαιτίας μας. Η δημοκρατία προϋποθέτει ότι υπάρχουν διαφορετικές επι­λογές. Όταν καταργείς τις επι­λογές, όταν υποχρεώνεις όλους να βαδίσουν τον ίδιο “μονόδρο­μο”, τότε ακυρώνεις τη δημο­κρατία. Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να προσυπογράψω την αυτοκα­τάργηση της αντιπολίτευσης και της δημοκρατίας. Τέτοια τελεσί­γραφα, αν υπάρξουν, απορρί­πτονται από τώρα».
Οι αντιρρησίες
Ένας ακόμα λόγος που, του­λάχιστον στα λόγια, ο πρόεδρος της Ν.Δ. εμφανίστηκε να συναι­νεί σε κάποια πράγματα, είναι φυσικά τα εσωτερικά προβλή­ματα στο κόμμα του από τη μέ­χρι σήμερα θέση του. Οι εκφρα­στές του λεγόμενου «μεσαίου χώρου» όλο το τελευταίο διά­στημα έδειχναν με κάθε τρόπο την ενόχλησή τους από αυτή τη θέση.
Ένας από τους πιο σοβαρούς εκφραστές αυτής της άποψης είναι ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος με κάθε ευκαιρία εξέ­φραζε τη θέση του περί «εθνι­κής συνεννόησης».
Η φράση του Σαμαρά «Θέ­λετε να νομοθετήσουμε μαζί; Πολύ ευχαρίστως, αρκεί να το πει και κάποιος στους δικούς σας υπουργούς, που είναι στα κάγκελα για τις αποκρατικοποι­ήσεις, τον επαναπατρισμό κε­φαλαίων, τις συμβάσεις εκχώ­ρησης λιμανιών και αεροδρο­μίων» φαίνεται ότι ικανοποίησε ιδιαίτερα τους βουλευτές που αντιδρούν στο κατηγορηματικό «όχι στη συναίνεση», οι οποίοι μετά το τέλος της ομιλίας του προέδρου τους έσπευσαν να τον συγχαρούν.
Όσο για τον Αβραμόπουλο, αυτός προσφέρθηκε να συνο­δεύσει τον πρόεδρό του στην τριήμερη περιοδεία στην Κρή­τη προκειμένου να διασκεδά­σει τις εντυπώσεις που τον ήθε­λαν να διαφωνεί εντόνως, ενώ θα βρεθεί για πολλές ώρες δίπλα στον Σαμαρά ώστε να του εξηγήσει τη δική του θέση.
Να μην τις χρεωθούν...
Ένας τελευταίος, αλλά εξί­σου σημαντικός λόγος είναι και το ότι ο Σαμαράς δεν θέλει να χρεωθεί στην κοινή γνώμη τις πρόωρες εκλογές. Διότι, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπή­σεις, οι Έλληνες είναι εναντίον του μνημονίου, αλλά δεν θέ­λουν τις πρόωρες εκλογές. Στε­νοί συνεργάτες του προέδρου της Ν.Δ. έλεγαν ότι όλες οι δη­μοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Έλληνες πο­λίτες είναι πλέον πεισμένοι ότι στις επόμενες εκλο­γές – όποτε και εάν γίνουν αυτές –  κανέ­να από τα δύο μεγάλα κόμμα­τα δεν θα καταφέρει να έχει αυτοδυ­ναμία και άρα θα πάμε σε κυβερνή­σεις συνεργασίας ή τεχνοκρα­τών – με ό,τι αυτό σημαίνει.
Ένα μεγάλο ποσοστό των Ελ­λήνων θεωρεί ότι θα φτάσουμε σε ακυβερνησία και τότε οι παρεμβάσεις των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ θα είναι πολύ πιο έντο­νες και ακραίες.
Και κάτι τελευταίο: Ήδη δη­μοσιεύονται ρεπορτάζ για απο­δοχή, εκ μέρους της τρόικας, των ενστάσεων στο ζήτημα της αύξησης του ΦΠΑ στα εί­δη πρώτης ανάγκης. Συνεπώς μια κίνηση «καλής θέλησης» εκ μέρους κυβέρνησης και τρό­ικας στα θέματα της φορολογί­ας, η οποία θα μπορούσε ενδε­χομένως να επεκταθεί και σε κάποια άλλα - δευτερεύοντα - σημεία, ίσως λειτουργήσει με τρόπο που να ανοίγει επισή­μως τον δρόμο στην περίφημη «συναίνεση».
Όπως κι αν το δούμε, αφού τα έσοδα είναι ήδη τιναγμένα στον αέρα χωρίς σοβαρό πε­ριθώριο διόρθωσης, μια - δυο ακόμη «παραχωρήσεις» δεν κοστίζουν απολύτως τίποτε μπροστά στην επίτευξη του με­γάλου στόχου κυβέρνησης και τρόικας: να πουληθεί η εθνική περιουσία και μάλιστα με δια­δικασίες ελεγχόμενες από την ίδια την τρόικα. Αυτό είναι το κλειδί και χάριν αυτού ποιος κοιτάζει τον ΦΠΑ.
Μην απορήσετε λοιπόν αν σύντομα δείτε τη συναίνεση να... εδραιώνεται. Άλλωστε Παπανδρέου και Σαμαράς στο όνομά της ορκίζονται...

http://www.topontiki.gr

---

---