Ουδείς αμφιβάλλει πως η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Ακόμη και ως υποθετικό, το ανωτέρω ερώτημα, φαντάζει ουτοπικό, χωρίς ωστόσο να είναι. Η θαλάσσια ισχύς (σε γενικές γραμμές) είναι η σύνθεση του Εμπορικού και του Πολεμικού Ναυτικού συν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που βρίσκονται προς εκμετάλλευση εντός της ΑΟΖ. Η λύση στο ερώτημα αποτελεί μια εξίσωση με τρεις «αγνώστους»: α) Αν μπορεί η χώρα να εκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της ΑΟΖ, β) αν μπορεί να συνδέσει την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας με την σωστή εκμετάλλευση ολόκληρου του «φακέλου» που συγκροτούν οι πολυσχιδείς δραστηριότητες της Εμπορικής Ναυτιλίας (ανεξαρτήτως σημαίας) και γ) αν μπορεί το Πολεμικό Ναυτικό να συμβάλλει στην υποστήριξη των δύο προηγουμένων «αγνώστων» προστατεύοντας τους χώρους εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων και τις θαλάσσιες γραμμές μεταφοράς αυτών, καθώς επίσης και εκείνων των συμμαχικών-φιλικών χωρών που διέρχονται μέσω της ελληνικής ΑΟΖ.
Είναι σαφές ότι η λύση της εξίσωσης απαιτεί τόλμη και επιθετική διαπραγμάτευση, αρετές που μάλλον ...φαίνεται ότι έχουν σβηστεί από το πολιτικο-διπλωματικό υποσυνείδητο των σημερινών χειριστών. Αρχικά θα πρέπει να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα στα οποία να δοθεί αντίστοιχα εξουσία, που θα τους επιτρέψει να χειριστούν λεπτά ζητήματα με προσδιορισμένο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια να συνδυαστούν οι δράσεις σε οικονομικό, πολιτικό-διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, προκειμένου να υπάρξει συντονισμός (εκ των άνω) προς επίτευξη των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος. Η ειλικρίνεια των απόψεων και ο ρεαλισμός των στοχεύσεων θα επιτρέψει σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς να συνεργαστούν στο πλαίσιο ενός κοινού εθνικού στόχου, υπερνικώντας αγκυλώσεις και «κατεστημένες» πρακτικές. Τότε και οι διεθνείς δρώντες θα αντιληφθούν ότι «κάτι έχει πλέον αλλάξει στο σάπιο βασίλειο» με αποτέλεσμα την αλλαγή του επιπέδου και των δυνατοτήτων διαπραγμάτευσης ακόμη περισσότερο υπέρ των εθνικών συμφερόντων.
Εν συντομία αρκεί να αποδείξουμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε – στο προαναφερόμενο πλαίσιο – βάσει σχεδιασμού που θα στηρίζεται σε πραγματικές στοχεύσεις και στη συνέχεια να απευθυνθούμε στον γεωπολιτικό μας περίγυρο, που θα μας παρακολουθεί, ζητώντας την αρωγή του. Ο δυνητικός πλούτος που κρύβεται εντός της ΑΟΖ σε συνδυασμό με την γεωστρατηγική θέση της χώρας και την απειλητική αυγή της ακμής της νέο-οθωμανικής ναυτικής ισχύος, θα οδηγήσει την Ελλάδα με τους κατάλληλους χειρισμούς να ξανα-ανακαλύψει στην δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα την δυναμική της ρήσης «Μέγα το της θαλάσσης κράτος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.