Το τραγούδι της βασίλισσας

 

Κύκνειο άσμα

Υπάρχει ένα παραμύθι του Αισώπου , με τίτλο [Ο κύκνος και ο Άρχοντας].

Το παραμύθι αυτό μιλάει για έναν μύθο που έλεγε ότι ο κύκνος δεν είναι ωδικό πουλί, αλλά αν πει και κελαηδήσει τότε κελαηδάει καλύτερα από όλα τα πουλιά της γης.

Ένας πλούσιος άρχοντας που άκουσε το μύθο αυτό αγόρασε έναν όμορφο κύκνο, πλήρωσε και του έφτιαξε μια όμορφη λίμνη κοντά στο σπίτι του και πλήρωνε υπηρέτες να περιποιούνται τον κύκνο.

Έτσι, ήταν σίγουρος ότι.... από την πολλή περιποίηση ο κύκνος του θα κελαηδούσε, και θα άκουγε κι αυτός το υπέροχο κελάηδημα του.

Κάθε μέρα πήγαινε και χάζευε με τις ώρες στη λίμνη τον κύκνο του περιμένοντας με λαχτάρα να τον ακούσει να κελαηδάει.

Πέρασαν έτσι, μέρες, μετά μήνες, και μετά χρόνια, όμως ο κύκνος δεν κελάηδησε πότε.

Τότε η υπομονή του άρχοντα εξαντλήθηκε, θεώρησε τον κύκνο αχάριστο, αφού δεν κελαηδούσε μετά από τόσες περιποιήσεις και έδωσε εντολή στους υπηρέτες που τον φρόντιζαν , να πιάσουν τον κύκνο και να τον σφάξουν μπροστά του, και να του τον ετοιμάσουν να τον φάει με πατάτες στο φούρνο…

Οι υπηρέτες με βαριά καρδιά έπιασαν το πουλί, και  λυπόντουσαν γιατί το είχαν μελώσει από μικρό, όμως δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς και πράγματι τον έπιασαν και τον πήγαν μπροστά στον άρχοντα για να τον σφάξουν.

Τότε κι ενώ ο υπηρέτης ύψωσε το μαχαίρι να τον σφάξει, ο κύκνος προαισθάνθηκε το τέλος του κι άρχισε να κελαηδάει για να αποχαιρετίσει την ζωή.

Και το τραγούδι του ήταν τόσο γλυκό και όμορφο που κανένα ανθρώπινο αφτί δεν είχε ακούσει μέχρι τότε, και ήταν τόσο μελαγχολικό που έκανε τον άρχοντα και τους υπηρέτες να κλαίνε απαρηγόρητοι, τόσο απ τη χαρά τους που καλάϊσε ο κύκνος τους, όσο κι από το μελαγχολικό και γεμάτο παράπονο τραγούδι του κύκνου. . .

Όλα αυτά τα λέω γιατί δεν τραγουδάνε μόνο οι κύκνοι όταν αισθανθούν το τέλος τους…

Τραγουδάνε και οι βασίλισσες μας, όταν διαπιστώσουν ότι πρέπει να πάρουν ένα μέρος του πληθυσμού της κυψέλης για να σμηνουργίσουν.

Το τραγούδι τους είναι θλιμμένο και όμορφο, ενώ ο μεγάλος Piere Jean Prost το χαρακτηρίζει μελαγχολικό.

Ίσως η βασίλισσα μας προαισθάνεται ότι τέλειωσε η αποστολή της στην κυψέλη αυτή, και αποχαιρετάει τραγουδώντας λυπημένα τον πληθυσμό της κυψέλης.

Η αλήθεια όμως είναι ότι με τον τρόπο αυτό ξεσηκώνει τον πληθυσμό της κυψέλης να την ακολουθήσει στην έξοδο της.

Αν το ακούσετε ποτέ να ξέρετε ότι είναι σίγουρο σημάδι σμηνουργίας.

Τόσο οι βασίλισσες όσο και οι πριγκίπισσες που είναι ακόμα μέσα στα βασιλικά κελιά τραγουδάνε με αυτόν τον τρόπο όταν αντιληφτούν η μια την παρουσία της άλλης.

Τα τραγούδια αυτά ξεκινάνε από τον Απρίλιο και μπορεί να ακούσετε βασίλισσα να τραγουδάει μέχρι και τον Αύγουστο αν πχ βγουν περισσότερες βασίλισσες από μια στην κυψέλη από βασιλικά κελιά.

Εγώ το άκουσα σε κυψέλη πέρυσι στις 19 Αυγούστου σε παραφυάδα που είχα κόψει, δεν έδωσα σημασία και το θεώρησα τυχαίο γεγονός, όμως προς έκπληξη μου η παραφυάδα σμηνούργισε, κι αυτό γιατί από λάθος μου έμειναν δυο βασιλικά κελιά στην παραφυάδα που έκοψα.

Ακούστε το λοιπόν στο βίντεο και δώστε προσοχή από το το 10΄έως το 17΄ που ακούγετε το τραγούδι της βασίλισσας.

Θα πω κλείνοντας ότι εμένα με συγκινεί το τραγούδι της βασίλισσας, και με συναρπάζει, όπως συναρπάζει έναν κυνηγό το λάλημα της πέρδικας η το φτερούγισμα της μπεκάτσας.

Είναι σπάνιο να το ακούσει κανείς, αλλά όπως σας είπα αν το ακούσετε είναι σίγουρο σημάδι σμηνουργίας.

Όταν το ακούσετε φέρτε στο μυαλό σας το παραμύθι του κύκνου, και σκεφτείτε ότι οι βασίλισσες μπορεί να μην κελαηδάνε, αλλά όταν το κάνουν είναι το καλύτερο κελάηδημα στον κόσμο…

πηγη