Η πραγματική τραγωδία της Αϊτής...επονται κι αλλες....

Η
> πραγματική τραγωδία της Αϊτής
>
> Το χρονικό
> ενός προαναγγελθέντος θανάτου
>
> ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ
> ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
>
>
>
>
>
> Όταν στις
> τηλεοπτικές σας οθόνες
> παρακολουθείτε
> φρικιαστικές εικόνες με
> οδοφράγματα από πτώματα-θύματα
> του σεισμού ή συμμετέχετε -και
> σωστά θα κάνετε- σε τηλεοπτικούς
> μαραθώνιους για την Αϊτή, να
> θυμάστε ότι εδώ δεν έχουμε να
> κάνουμε μόνο με μια φυσική
> καταστροφή: πρόκειται για το
> τραγικό τέλος ενός κοινωνικού
> πειράματος που ξεκίνησε εδώ και
> δεκαετίες η λεγόμενη διεθνής
> κοινότητα και ο Εγκέλαδος απλώς
> το αποτελείωσε.
>
>
>
>
> Με μαέστρο την
> Ουάσινγκτον, το
> νεοφιλελεύθερο πείραμα είχε
> στόχο να αποδείξει ότι ένας
> υπάκουος λαός μπορεί να
> συντηρηθεί τρώγοντας μπιφτέκια
> λάσπης. Δεν πρόκειται για
> υπερβολή: εδώ και δύο χρόνια οι
> περισσότεροι από τα 10 εκατ. των
> Αϊτινών δεν έχουν την πολυτέλεια
> να φάνε κανονικό φαγητό. Οι
> διεθνείς οικονομικοί
> οργανισμοί, η Παγκόσμια Τράπεζα
> και το Διεθνές Νομισματικό
> Ταμείο, είχαν επιβάλει στην
> κυβέρνηση της Αϊτής να
> καταργήσει τους δασμούς στα
> εισαγόμενα προϊόντα, πράγμα που
> οδήγησε στην εξαφάνιση της
> τοπικής παραγωγής και στην
> εισαγωγή φτηνών δυτικών
> προϊόντων.
>
>
>
>
> Όμως, πριν από 2
> χρόνια οι τιμές των
> τροφίμων απογειώθηκαν διεθνώς,
> με αποτέλεσμα ένα πιάτο ρύζι να
> κοστίζει στο Πορτ Ο Πρενς 5
> δολάρια. Καθώς ακόμη και για τους
> λίγους τυχερούς που βρίσκουν
> δουλειά ο μισθός δεν ξεπερνά τα
> 100 δολάρια τον μήνα, οι υπόλοιποι
> εφεύραν τα μπιφτέκια με λάσπη,
> αλάτι από τη θάλασσα και λίγο
> βούτυρο που ψήνονταν στον ήλιο.
>
>
>
>
> Πίσω από την
> τιμωρία της Αϊτής και των
> κατοίκων της υπάρχει μεγάλη
> ιστορία. Η Αϊτή ήταν κάποτε το
> πλουσιότερο κράτος στο δυτικό
> ημισφαίριο, εξαιτίας του
> εμπορίου σκλάβων που
> μεταφέρονταν στο νησί από την
> Αφρική. Υπήρξε το πρώτο
> ανεξάρτητο κράτος στη Λατινική
> Αμερική και το πρώτο κράτος στον
> κόσμο που κυβερνήθηκε από
> μαύρους. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν
> χάρη στην επανάσταση των μαύρων
> σκλάβων και η οποία ξεκίνησε το
> 1791, δύο μόλις χρόνια μετά τη
> Γαλλική Επανάσταση.
>
>
>
>
> Οι επαναστάτες
> νίκησαν τους στρατηγούς
> του Ναπολέοντα, γεγονός που η
> Γαλλία δεν τους συγχώρησε ποτέ.
> Από το 1825 έως το 1947 το Παρίσι
> ανάγκαζε την Αϊτή να πληρώνει
> ετήσια αποζημίωση για τα χαμένα
> κέρδη των Γάλλων δουλεμπόρων.
> Αυτά μέχρι το 1947. Μετά ανέλαβαν
> οι Αμερικανοί...
>
>
>
>
> Στη διάρκεια
> του Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ
> υποστήριξαν τον δικτάτορα
> Ντιβαλιέ και αργότερα τον γιο
> του, που δολοφόνησαν πάνω από 60.000
> αντικαθεστωτικούς. Το 1991, μετά
> από 28 χρόνια στυγνής
> δικτατορίας, οι Αϊτινοί εξέλεξαν
> πρόεδρο τον ιερέα Ζαν Μπερτράντ
> Αριστίντ, ο οποίος όμως δίσταζε
> να ακολουθήσει τις επιταγές της
> Ουάσινγκτον και ανατράπηκε από
> τον στρατό και τον πατέρα Μπους.
> Η χώρα βυθίστηκε ξανά στο χάος
> μέχρι το 2004, όταν ο Αριστίντ
> ξαναγύρισε στην εξουσία, για να
> απαχθεί αμέσως μετά και να
> απομακρυνθεί από το νησί υπό τις
> ευλογίες του υιού Μπους. Ακόμη κι
> αν ήθελαν να κάνουν κάτι καλό, οι
> επόμενοι Πρόεδροι δεν είχαν
> καμία όρεξη να έχουν την τύχη του
> Αριστίντ. Για να δώσει βοήθεια
> στη χώρα, που εν τω μεταξύ είχε
> στις πλάτες της ένα τεράστιο
> εξωτερικό χρέος (δεν ξέρω αν σας
> θυμίζει κάτι), το ΔΝΤ επέβαλε τη
> νεοφιλελεύθερη συνταγή. Από τα
> σχολεία μέχρι τα νοσοκομεία,
> όλες οι κοινωνικές υπηρεσίες
> καταργήθηκαν. Σε όλη την Αϊτή
> υπάρχουν μόνο δύο σταθμοί
> Πυροσβεστικής. Λόγω της
> φτώχειας, οι κάτοικοι έμεναν σε
> παραπήγματα και
> τενεκεδουπόλεις, που με το
> σεισμό κατέρρευσαν σαν
> τραπουλόχαρτα. Δεν υπήρχαν πλέον
> ούτε πυροσβέστες να τους
> απεγκλωβίσουν από τα συντρίμμια
> ούτε νοσοκομεία για να τους
> περιθάλψουν...