Με αυτή τη φράση ολοκλήρωσε την ομιλία του στη Βουλή ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, βουλευτής Καστοριάς.
"Ποιος είναι αυτός ρε παιδιά; Τον ξέρει η μάνα του;" θα ρωτήσει κάποιος.
Δυστυχώς αυτός ο κάποιος που όλο ρωτάει αν τον χ,ψ (βουλευτή/καλλιτέχνη/φοιτητή/εργαζόμενο) τον ξέρει η μάνα του, ρωτάει διότι γνωρίζει πολύ καλά μόνο αυτούς που κωλοτρίβονται ολημερίς στα πάνελ της τηλεοπτικής ξεφτίλας. Τους γνωρίζει καλύτερα κι απ' τη μάνα τους.
Μη σας πω κι απ' τη μάνα του...
Δείτε τη φωτογραφία.
Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος θυμίζει σε φάτσα και ύφος τον "Θωμά", το συνεργάτη του θρυλικού "Ηλία του 16ου" απ' τη γνωστή ταινία του Σακελλάριου.
Ο Θωμάς και ο Ηλίας είναι δυο φτωχαδάκια, κοινωνικά αποκλεισμένα, άφραγκα και στο χείλος της καταστροφής που αποφασίζουν να... υπεξαιρέσουν τα χρυσαφικά του μαυραγορίτη ενεχυροδανειστή ιδιοκτήτη μπαρ της περιοχής τους.
Αθώοι κι ένοχοι συγχρόνως, θύτες και θύματα, κλέφτες κι αστυνόμοι, δίκαιοι και άδικοι.
Παίζουν ολα για όλα, νομίζουν πως μπορούν να χτυπήσουν το σύστημα, αλλά τελικά τρώνε τα μούτρα τους, γιατί δεν μπορείς να νικήσεις το γίγαντα με τα ίδια του τα όπλα (ληστεία).
Τουλάχιστον αποφεύγουν από τύχη τα χειρότερα, καθώς η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
 |
| Τον "Θωμά" ενσάρκωνε ο Θανάσης Βέγγος |
Σ' αυτήν την κοινωνία των ύστερων χρόνων της δεκαετίας του '50, της μετεμφυλιακής Ελλάδας, μας γυρίζουν ολοταχώς οι κυβερνώντες με την αγαστή στήριξη των ευρω-γραφειοκρατών.
Σ' αυτην την κοινωνία των τεραστίων αντιθέσεων, των ακραίων καταστάσεων, την κοινωνία των λίγων που ζουν στη χλιδή και των πολλών φτωχοδιαβόλων που αγωνίζονται να επιβιώσουν όπως-όπως.
Σ' αυτήν την κοινωνία των χαφιέδων, των χιτών, των φίλων και των εχθρών του καθεστώτος.
Δεν μπορώ να φανταστώ χαρακτηριστικότερη φιγούρα βουλευτή από τον Διαμαντόπουλο για να μιλήσει γι' αυτήν την αρνητική εξέλιξη.
Ενός ανθρώπου με το φόβο του φτωχοδιάβολου, με το πνίξιμο του αποκλεισμένου, με το πάθος του απονεμητή δικαιοσύνης, με την ελπίδα του ανατροπέα.
Ενός ανθρώπου βγαλμένου απ' τα σπλάχνα της ανισορροπίας του συστήματος.
Ενός ανθρώπου από εμάς.
"Ραντεβού στα γουναράδικα!"
Σήμερα ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο που θα μας γδάρει σαν αλεπούδες.
Ξέρουμε πολύ καλά από την πρόσφατη μνημονιακή εμπειρία μας πως, όπως κι αν ξεκινήσουμε, όποιον δρόμο κι αν διαλέξουμε, ό,τι σχέδια κι αν καταστρώσουμε, μετά την ψήφιση και του σημερινού νομοσχεδιακού αίσχους θα καταλήξουμε σαν αλεπούδες στα γουναράδικα.
Και πως το δέρμα μας θα το χρησιμοποιήσουν οι λίγοι, οι χλιδάτοι, οι ισχυροί είτε για να ζεσταθούν ακόμη περισσότερο είτε για να φτιάξουν εντυπωσιακά αξεσουάρ είτε απλώς για να πουλήσουν μούρη.
Όπως μας πληροφορεί και το tvxs, "πρόκειται για τον υποτιθέμενο χαιρετισμό μεταξύ αλεπούδων, κουναβιών και λοιπών γουνοφόρων ζουδίων πριν ξεμυτίσουν από την φωλιά τους: αν μας τσακώσουν αδέλφια το χάσαμε το τομάρι μας, ραντεβού στα γουναράδικα! Κάπως έτσι αποχαιρετούσε καθημερινά τους συντρόφους του κι ο Άρης Βελουχιώτης."
Ο Άρης Βελουχιώτης ήξερε πολύ καλά τί εννοούσε όταν χρησιμοποιούσε αυτή τη φράση μιλώντας στους συντρόφους του, προαναγγέλλοντας το οριστικό ραντεβού τους εκεί στα γουναράδικα, μετά την ενδεχόμενη σφαγή τους.
Εξίσου καλά το γνωρίζουμε και τώρα.
Το απόγευμα τα γνωστά: καφεδάκι, βόλτα και χοτ-ντογκ στο Σύνταγμα
κι από αύριο.... ραντεβού στα γουναράδικα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.