Η είδηση θα ήταν, να δήλωνε, ότι για το επίπεδο και την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, υπάρχουν κόκκινες γραμμές.
Καταρχήν τέτοιοι τύποι, με τέτοια ιστορία και σε τέτοιες θέσεις, δεν έχουν κόκκινες γραμμές. Δεν έχουν μάθει να έχουν κόκκινες γραμμές, γιατί έχουν γαλουχηθεί, ανατραφεί και συνηθίσει να μην έχουν γραμμές, όρια, και πλαίσια.
Να μην ορίζουν οι ίδιοι γραμμές όρια και πλαίσια. Αλλά να κινούνται σε αυτά που τους ορίζουν, υπαγορεύουν και διατάζουν άλλοι.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας διοικητής εθνικής τράπεζας, στην εποχή του ευρώ, θα έθετε όρια, απέναντι στους ομοϊδεάτες συμμάχους του και πολύ περισσότερο ότι θα έδινε μάχη να τα υπερασπιστεί.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα έδινε οποιαδήποτε μάχη, παρά μόνο αυτή της δικής του προσωπικής ...
ανέλιξης. Αν ήταν κάτι διαφορετικό δεν θα ήταν εκεί. Δεν θα τον άφηναν ούτε καν να ξεκινήσει.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Ευρώπης θα διαπιστώσει την εκπληκτική ομοιομορφία απόψεων, την χαλαρότητα σκέψης και αντιδράσεων. Την συγκλονιστική προσήλωση στις ίδιες ιδέες και στόχους.
Αλλά για να μην αδικούμε τον δοτό πρωθυπουργό και τους δεκάδες όμοιούς του, βουλευτές, πολιτευτές, αναλυτές, καθηγητές και παπαγάλους. Θα αναγνωρίσουμε ότι μερικές φορές, ναι, έχουν κόκκινες γραμμές.
Την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών τραπεζών, των τεράστιων συμφερόντων τους και οικονομικών απαιτήσεων. Την προάσπιση των συμφερόντων πολυεθνικών επιχειρήσεων, βιομηχανιών εφοπλιστικών εταιρειών.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον δοτό οσφυοκάμπτη, χαρτογιακά τύπου Λουκά, να δηλώνει προς εκπροσώπους εφοπλιστών πχ, ότι δεν μπορεί να μην νομοθετήσει μια αύξηση μισθού στα πληρώματα τους, και ότι λυπάται αλλά για το θέμα τους δεν υπάρχουν πια κόκκινες γραμμές…
Και το θέμα ποιο είναι; (Θα αναρωτηθείτε).
Ότι ο δοτός Λουκάς δεν έχει κόκκινες γραμμές γι αυτούς που πρέπει και τις έχει γι άλλους; Όχι.
Το θέμα είναι ότι δεν τις έχει ο λαός τις κόκκινες γραμμές.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ. Δεν τις έχει τώρα και δεν τις είχε και πριν 2 χρόνια, όταν ξεκίνησε η επίθεση εναντίον του.
Σίγουρα ποτέ δεν είναι αργά.
Αλλά ήδη, έχουν χαθεί δύο καθοριστικά χρόνια (τουλάχιστον). Και αν συνεχίσουμε έτσι θα χαθούν και άλλα. Η ντροπή, για τον λαό αυτής της χώρας, είναι ήδη μεγάλη, ίσως μεγαλύτερη από την εξαθλίωση, που έρχεται.
Όσο οι Λουκάδες θα ορίζουν και θα μετρούν κόκκινες γραμμές, τόσο οι υπόλοιποι θα μετρούμε χαμένες ζωές.
Θύμιος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.