# #

14 Ιαν 2012

Δραχμή: Καταδίκη ή Μοναδική Ελπίδα;



     

Ο κύριος ΓΠροβόπουλοςΔοικητής της αποκαλούμενης Τράπεζας της Ελλάδος”, ακολουθώντας την ίδια πολιτική με τον Υπουργό Οικονομικών κΕυΒενιζέλο και με το ίδιο περισπούδαστο ύφος, μας απείλησε  ότι η επιστροφή στο Εθνικό μας νόμισματην ξακουστή Δραχμήθα σήμαινε την επιστροφή της χώρας στη δεκαετία του 1950 όταν η Ελλάδα μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο και έναν εμφύλιο σπαραγμό ανασυγκροτούσε τις δυνάμεις της για να φθάσειμέχρι τις αρχές της μεταπολίτευσηςσε ένα βιοτικό επίπεδο που μπόρεσε να σπουδάσει και να μορφώσει όλους αυτούς που σήμερα την έχουν καταντήσει παγκόσμιο περίγελο.
Ας δούμε όμως αρχικά ποιά είναι η «Τράπεζα τηςΕλλάδος» την οποία διευθύνει ο κΓΠροβόπουλος και ως εκ τούτου φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη όλων όσων τη χρησιμοποιούν για την εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων.
  Εκ του καταστατικού τηςοι ιδιώτες μέτοχοι της τράπεζας με ποσοστό συμμετοχής μικρότερο του 5% μπορούν να παραμένουν ανώνυμοι.
  Το αποτέλεσμα είναι ότι παραμένουν άγνωστοι οι μέτοχοι της τράπεζας που συνολικά κατέχουν το 92% των μετοχών της.  Αυτό γεννά τέσσερα ερωτήματα και καταγγελίες.
1.  Ποίος είναι ο ρόλος της κεντρικής τράπεζας της Ελλάδος όταν σε αυτή συμμετέχουν ιδιώτεςασχέτως του ποσοστού συμμετοχής τους ή της ανωνυμίας τους;
2.  Πως αυτή η μετοχική σύνθεση εξασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα έναντι του ντόπιου και ξένου χρηματοπιστωτικού συστήματος;
3.  Γιατί αυτοί οι μέτοχοι παραμένουν άγνωστοι και γιατί ένα τέτοιο κερδοσκοπικό  ίδρυμα χρησιμοποιεί τον παραπλανητικό και ψευδεπίγραφο τίτλο της “Τραπέζης της Ελλάδος”;
4.  Με τι δικαίωμα ο Διοικητής ενός τέτοιου ψευδεπίγραφου...
 κερδοσκοπικού ιδρύματος έχει τα προνόμια να καθορίζει την νομισματική πολιτική της χώραςόποια έχει απομείνει μετά την είσοδο μας στο Ευρώκαι να μας απειλεί για ενδεχόμενους κινδύνους που κατά τη γνώμη του ενέχει η επιστροφή μας στη Δραχμήόταν δεν τολμά καν να μας πει σε τι σκλαβοπάζαρο τους διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος θα καταντήσουμε όσο η νομισματική μας πολιτική καθορίζεται από τα ζωώδη πνεύματα (animal spirits) των αγορών;
Όσον αφορά την επιλογή Ευρώ ή Δραχμή θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα με δίδυμα ελλείμματατο δημοσιονομικό έλλειμμα της κυβέρνησης  αλλά και το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, που κατά την τελευταία δεκαετία ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 30 δις € ετησίωςχωρίς ποτέ κανένας από τους κυβερνώντες να μιλήσει για αυτό.
  Για το 2012 έχουν συντάξει έναν προϋπολογισμό 170 δις εκ των οποίων τα 50 δις περίπου είναι για μισθούςσυντάξεις, παιδείαυγεία και ασφάλεια και λίγο πολύ θα καλυφθούν από φόρους και τα άλλα έσοδα του κράτους.
 Ενώ τα υπόλοιπα 120 δις προορίζονται, 42 για χρεολύσια, 32 για χρέη των Ελληνικών δήθεν τραπεζών , 16 δις για τόκους (όσο οι δαπάνες για υγεία, παιδεία και ασφάλεια), 25 δις για βραχυπρόθεσμο δανεισμό και δις για κάτι μεταβατικούς λογαριασμούς.
Θα πληρώσουμε 32 δις για να αναπληρώσουμε τις ζημίες των τραπεζών από το κούρεμα που με αυτό τον τρόπο το επιφορτίζεται ο Έλληνας πολίτης.
  Οι τράπεζες ονομάζονται δήθεν “Ελληνικές” από τη σύνθεση του μετοχικού τους κεφαλαίου στο οποίο η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου έχει ως ακολούθωςΤράπεζα της Ελλάδος 8%, Εθνική 1,2%, Alpha bank 0,5%, Eurobank 0%.
Το σύνολο των 120 δις θα το δανειστούμε στερώντας τον μέσο Έλληνα από τα στοιχειώδη για τη διαβίωση τουβάζοντας υποθήκη τη χώρα και το μέλλον των παιδιών μας, χωρίς να δοθεί ούτε μία δραχμή για αναπτυξιακά έργα.
  Και όλα αυτά όχι για να αναπληρώσουμε κάποια εθνική καταστροφή από λοιμόσεισμόκαταποντισμό ή επιδρομή αλλοφύλων.  Θα τα πληρώσουμε για να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις τοκογλύφων και τα χρέη που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας για να παραμείνουν στην εξουσία εξαπατώντας το λαό ότι η φαινομενική ευημερία που παρείχαν προερχόταν από ανακατανομή του πλούτου που πέτυχαν οι σοσιαλιστές.
Πέραν τούτουαποβιομηχανοποίησαν τη χώραεισήγαγαν ένα σωρό άχρηστες καταναλωτικές συνήθειες για ξένα προϊόντα και το χειρότερο έβαλαν τη χώρα στο Ευρώμία χώρα με δίδυμα ελλείμματα σε ένα νόμισμα με αμετάκλητη νομισματική ισοτιμία.
  Αυτή η ιδιορρυθμία της χώρας μας απαιτεί την ευχέρεια έκδοσης νομίσματος και την δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής που να ενθαρρύνει τις εξαγωγές και να επιβάλλει δασμούς σε ανταγωνιστικά προϊόντα, πράγμα αδύνατο με τη συνθήκη του Μάαστριχ.
  Η τράπεζα της Ελλάδος δεν μπορεί να δράσει ως δανειστής έκτακτης ανάγκης αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναλαμβάνει το ρόλο αυτό για τα προβληματικά μέλη της ΕΕ, τα οποία είναι αναγκασμένα να δανείζονται με τους κερδοσκοπικούς όρους της αγοράς.
Είμαστε αναγκασμένοι να συναλλασσόμαστε με ένα νόμισμα αμετάκλητης ισοτιμίας και να καταφεύγουμε σε εσωτερική υποτίμηση που αν και μειώνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών δεν αυξάνει αντίστοιχα την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών καταδικάζοντας τη χώρα σε συνεχή ύφεση. 
 Είτε με το Ευρώ είτε με τη Δραχμή το βιοτικό μας επίπεδο θα πέσει στα επίπεδα της παραγωγικότητας μας διότι οι εταίροι μας δεν πρόκειται να μας χαρίσουν τίποτε.
  Όμως με τη Δραχμή θα έχουμε την ελπίδα της ανάκαμψης εκμεταλλευόμενοι τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις του τόπου (γεωργία,κτηνοτροφίαορυκτό πλούτομεταποιητική βιομηχανίαενέργεια και πολλά άλλα) που σήμερα έχουμε εγκαταλείψει
 Εάν αυτό ονομάζεται επιστροφή στη δεκαετία του1950, όταν οι Έλληνες έβγαζαν το ψωμί τους με τον ιδρώτα τουςτότε αντίστοιχα η παραμονή μας στο Ευρώ θα πρέπει να εξομοιωθεί με την περίοδο της Γερμανικής κατοχής που οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμουςή με την κατάσταση στις τριτοκοσμικές χώρες που οι πλουτοπαραγωγικές μονάδες ανήκουν στους ξένους ενώ οι εντόπιοι λιμοκτονούν ή εκδίδονται για να επιβιώσουν.
Κάτι τέτοιο πρότεινε εμμέσως και ένας εκ των υποστηρικτών της παρούσας μεταβατικής κυβέρνησης, που με μία κωλοτούμπα ανέτρεψε τις ιδέες του κόμματος του περί εθνικής ανεξαρτησίας.  Για τα υπόλοιπα κόμματα δεν λέμε τίποτε γιατί  είναι γνωστή η νεοφιλελεύθερη και εθνομηδενιστική πολιτική τους, που  ευνοεί μεν τις βιομηχανικές χώρεςμητροπόλεις του καπιταλισμούόμως αποτελεί ταφόπλακα για τα αδύνατα κράτη της περιφέρειας.

Ηλίας Σταμπολιάδης, Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης.  
Σπύρος Λαβδιώτη, Οικονομολόγος.
lefana@shaw.ca
   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.