Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,

Χάρτινος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,
μόνο το τραγούδι ξέρει πού πονάς,
μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο..
τ' ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο..

Βήμα κι άλλο βήμα...βήματα παλιά,
ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά,
κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ..
κράτα με καλά απόψε μην αναληφθώ..

Πότε σαν πουλάκι, πότε στα δεσμά,
όλη η ζωή μου ένα ξάφνιασμα,
νιώθω πιο δικό μου ό,τι έχασα..
κι όσα έχω δε μου κάνουν και τα ξέχασα..


(Βήμα κι άλλο βήμα...βήματα παλιά,
ο χορός ανοίγει σαν την αγκαλιά,
κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ..
κράτα με καλά απόψε μην αναληφθώ..)