Η Γερμανία εκτοξεύει το «πυρηνικό» της όπλο... βυθίζοντας το ευρώ ....Η Γερμανία έχει αρχίσει να φοβάται...

Η Γερμανία εκτοξεύει το «πυρηνικό» της όπλο... βυθίζοντας το ευρώ
ZEZA ZHKOY

Η δραματική ανακοίνωση από τη Γερμανία ότι απαγορεύει, από τα μεσάνυχτα χθες, τις ακάλυπτες πωλήσεις (naked short selling) επί των γερμανικών τραπεζών και τη χρήση Ασφαλίστρων Κινδύνου Χρεοκοπίας (CDS), όπου τα hedge funds κερδοσκοπούν, πυροδότησε σύγχυση και μαζική φυγή των κεφαλαίων από το ευρώ. Με συνέπεια να κατρακυλήσει το ευρώ στα 1,2162 δολάρια ανά ευρώ (καταγράφοντας ημερήσια πτώση κατά 1,60%), δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Μάρτιο του 2006! Ολοι πλέον, τώρα, ξέρουν. Η Γερμανία έχει αρχίσει να φοβάται...

Ευτυχώς, δεν είμαστε και δεν θα είμαστε μόνοι μας. Παρόμοια μέτρα είναι ευεργετικά και για την Ελλάδα. Με την προϋπόθεση ότι, έως ότου εφαρμοστούν, δεν θα έχουμε πλήρως καταρρεύσει, αλλά, αντιθέτως, θα έχουμε θέσει υπό έλεγχο την εκτροπή των δημοσιονομικών.

Επισημαίνεται ότι οι κανόνες οι οποίοι θα διέπουν το short selling αποτελούν ένα από τα πλέον επίμαχα ζητήματα μετά την καταστροφική χρηματοπιστωτική κρίση. Οι εποπτικές αρχές στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στο Χονγκ Κονγκ προσπαθούν να επιβάλουν τα μέτρα κατά του short selling σε μετοχές. Τα ευρωπαϊκά μέτρα, όπως και τα μέτρα του Χονγκ Κονγκ, απαιτούν μεγαλύτερη διαφάνεια στις δραστηριότητες του short selling, ενώ η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επέβαλε περιορισμούς στο short selling. Πάντως, ο επίτροπος για την εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Μισέλ Μπαρνιέ, επιβεβαίωσε ότι η Κομισιόν θα προωθήσει μια πανευρωπαϊκή νομοθεσία στο short selling. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, εξαναγκαζόμενη από το Κογκρέσο, απαγόρευσε το σορτάρισμα στην περίπτωση που η πτώση της τιμής της μετοχής υπερβεί το 10% εντός μιας ημέρας. Ωστόσο, το μέτρο αποτελεί συμβιβασμό μετά την ανάκληση της απαγόρευσης του short selling στις ΗΠΑ.

Απλώς να θυμίσω πως τα hedge funds, εκμεταλλευόμενα την πλημμυρίδα ρευστού που χορήγησε ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ Μπεν Μπερνάνκι για να διασώσει από την πιστωτική ασφυξία το τραπεζικό σύστημα, αγόραζαν πετρέλαιο και σόρταραν στις μετοχές των τραπεζών με συνέπεια την κατάρρευση της Wall Street το 2008. Τότε ήταν που απαγορεύθηκε το σορτάρισμα των μετοχών σχεδόν 1.000 τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών εταιρειών. Η απαγόρευση αυτή περιόρισε τις δραματικές πτωτικές πιέσεις που δέχονταν οι τιμές των τραπεζικών μετοχών και έριξε τις τιμές του πετρελαίου.

Βεβαίως, για τη χρηματοπιστωτική κρίση που έφερε στο χείλος της χρεοκοπίας το τραπεζικό σύστημα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη δεν ευθύνονταν οι κερδοσκόποι αλλά οι ίδιες οι τράπεζες, που είχαν μεταβληθεί σε καζίνο. Ομως, το σορτάρισμα των τραπεζικών μετοχών είχε κατά πολύ επιδεινώσει την κατάσταση. Οι αγορές και οι ιδιώτες επενδυτές, βλέποντας να κατρακυλά η τιμή της μετοχής μιας επενδυτικής τράπεζας, μιας χρηματιστηριακής εταιρείας, μιας εταιρείας χορήγησης ενυπόθηκων δανείων και γενικότερα όσων δραστηριοποιούνται στον χρηματοπιστωτικό τομέα, συμπέραναν ότι κάτι στραβό συμβαίνει και συμμετείχαν στο ξεπούλημα της μετοχής. Με αποτέλεσμα το θύμα των κερδοσκόπων να οδηγηθεί στην κεφαλαιακή απαξίωση και στη χρεοκοπία.

Παράλληλα, ακολουθώντας τα βήματα της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφάσισε να δράσει πυροσβεστικά στην κλιμάκωση της δημοσιονομικής κρίσης από την Ελλάδα στην υπόλοιπη Ευρωζώνη και να στηρίξει την αγορά κρατικών και εταιρικών ομολόγων, ανεξαρτήτως πιστοληπτικής τους βαθμολογίας. Η EKT, με στόχο να διαφυλάξει το βάθος και τη ρευστότητα σε τμήματα των αγορών που είναι δυσλειτουργικά, άρχισε να αγοράζει κρατικά ομόλογα. Οι αγορές, όχι μόνον ελληνικών ομολόγων, αλλά κρατικών τίτλων και άλλων χωρών της Ευρωζώνης, ενδεχομένως να φθάσουν τα 60 δισ. ευρώ, με προτεραιότητα τα ομόλογα που δέχονται τις μεγαλύτερες δημοσιονομικές πιέσεις, δηλαδή της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιρλανδίας. Την ίδια στιγμή, η Fed δρομολόγησε την επαναλειτουργία του προγράμματος swap νομισμάτων με την ΕΚΤ, την Τράπεζα της Αγγλίας και την Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας, προκειμένου να υπάρχει επάρκεια κεφαλαίων σε δολάρια για τις ευρωπαϊκές τράπεζες.