Παρακολουθούμε στο βίντεο που παραθέτουμε ουρές κόσμου, «από μικρά παιδιά με τους γονείς τους, μέχρι παπούδες και γιαγιάδες που περιμένουν καρτερικά να φτάσει η σειρά τους» για να πάρουν δωρεάν ...
τρεις γκοφρέτες.
Προσπερνάμε το γεγονός ότι κάποιοι καπιταλιστές για διαφημιστικούς λόγους παριστάνουν τους φιλάνθρωπους και μένουμε στα λόγια του άνεργου Σπύρου: «Δεν αισθάνομαι ντροπή που βρίσκομαι εδώ. Ντροπή πρέπει να αισθάνονται αυτή που με έφεραν εδώ μαζί με τους άλλους ανθρώπους».
Δυστυχώς, φίλε Σπύρο αυτοί είναι τόσο παχύδερμα που δεν έχουν τέτοια συναισθήματα. Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Μπρεχτ.
Τι περιμένετε; Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν;
Κι ότι οι αχόρταγοι κάτι θε να σας δώσουν!
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν!
Από φιλία.
Θα σας προσκαλέσει η τίγρη να της βγάλετε τα δόντια, τέτοια περιμένετε!
Ρώτησε κάποιος τον κύριο Κ. αν υπάρχει Θεός, και ο κύριος Κ. είπε: “Σου συνιστώ να αναλογιστείς, αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα σε κάνει ν’ αλλάξεις συμπεριφορά. Αν δεν πρόκειται ν’ αλλάξεις, τότε το ερώτημα δεν έχει νόημα. Αν πάλι πρόκειται ν’ αλλάξεις, τότε μόνο σε ένα μπορώ να σου φανώ χρήσιμος: να σου πω ότι έχεις ήδη αποφασίσει πως χρειάζεσαι έναν Θεό”.
O κύριος Κ. έλεγε πως είναι σφάλμα να καταπίνεις σιωπηλά την αδικία που σου έγινε, και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία: «Κάποιος περαστικός είδε ένα αγόρι που έκλαιγε και το ρώτησε τι είχε πάθει.
"Είχα δυο γρόσες για να πάω σινεμά" είπε το αγόρι, "κι ένα παιδί που περνούσε, μου βούτηξε τη μια γρόσα από το χέρι" -και του έδειξε ένα παιδί λίγο πιο πέρα.
"Και δε φώναξες βοήθεια;" ρώτησε ο περαστικός.
"Πως δε φώναξα!" είπε το αγοράκι τα αναφιλητά του δυνάμωσαν .
"Και δε σ άκουσε κανείς;'' ρώτησε πάλι ο περαστικός, και το χάιδεψε τρυφερά. "Οχι", είπε μέσα στ' αναφιλητά του το αγόρι.
"Και γιατί δε φώναζες πιο δυνατά; Δεν μπορούσες;" ξαναρώτησε ο περαστικός.
"Όχι" ξανάπε το αγόρι
"Τότε δώσε μου την κι αυτή", είπε ο περαστικός , και αρπάζοντας του και την άλλη γρόσα από το χέρι, συνέχισε ανέμελα το δρόμο του»..
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ"
O κύριος Κ. έλεγε πως είναι σφάλμα να καταπίνεις σιωπηλά την αδικία που σου έγινε, και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία: «Κάποιος περαστικός είδε ένα αγόρι που έκλαιγε και το ρώτησε τι είχε πάθει.
"Είχα δυο γρόσες για να πάω σινεμά" είπε το αγόρι, "κι ένα παιδί που περνούσε, μου βούτηξε τη μια γρόσα από το χέρι" -και του έδειξε ένα παιδί λίγο πιο πέρα.
"Και δε φώναξες βοήθεια;" ρώτησε ο περαστικός.
"Πως δε φώναξα!" είπε το αγοράκι τα αναφιλητά του δυνάμωσαν .
"Και δε σ άκουσε κανείς;'' ρώτησε πάλι ο περαστικός, και το χάιδεψε τρυφερά. "Οχι", είπε μέσα στ' αναφιλητά του το αγόρι.
"Και γιατί δε φώναζες πιο δυνατά; Δεν μπορούσες;" ξαναρώτησε ο περαστικός.
"Όχι" ξανάπε το αγόρι
"Τότε δώσε μου την κι αυτή", είπε ο περαστικός , και αρπάζοντας του και την άλλη γρόσα από το χέρι, συνέχισε ανέμελα το δρόμο του»..
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ"
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/12/2016.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.