Μετά το πραξικόπημα – οπερέτα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία, και συνυπολογίζοντας τις εξελίξεις που δρομολογήθηκαν εγκαινιάζοντας νέα δεδομένα στη γεωστρατηγική, είναι φανερό πως τα πάντα πλέον πρέπει να υποβάλλονται στη βάσανο της δεύτερης σκέψης…
Από αυτή την άποψη, τα γεγονότα της χθεσινής μέρας, αναφορικά και με τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα, αλλά και η κλιμάκωση των επιθέσεων που υπήρξε σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ούτε μονοσήμαντα είναι, ούτε εξαντλούνται σε απλουστευτικές ερμηνείες της «πρώτης ματιάς».
Το πρώτο ερώτημα που αντικειμενικά ανακύπτει, αφορά στην ταυτότητα του χορογράφου και ενορχηστρωτή, που συντόνισε αυτή την κλιμάκωση, αφού είναι προφανές ότι αφορά σε ...γεωπολιτικό πρωταγωνιστή και όχι σε φτωχοδιάβολους του φανατισμού που απλά αυτονομήθηκαν.
Το δεύτερο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, αφορά στις πραγματικές επιδιώξεις και φυσικά στο βαθμό σύνδεσης αυτών των περιστατικών με την πιθανολογούμενη απάντηση στις πρόσφατες αποφάσεις της συνόδου κορυφής, αναφορικά με τις Ευρωτουρκικές σχέσεις.
Ένα τρίτο ζήτημα που δε μπορεί να περάσει απαρατήρητο, σχετίζεται με την ανάγκη να απαντηθεί το «αυθόρμητο» ή το καταφανώς προσχεδιασμένο των επιθέσεων, πράγμα που παραπέμπει σε επιτελικά οργανωμένο σχέδιο μέσα από κέντρα που ΚΑΙ γνωρίζουν σχεδιασμούς, ΚΑΙ σταθμίζουν συγκεκριμένα ορόσημα, ΚΑΙ συνδυάζουν στοχεύσεις με ευρύτερη διάσταση και σημασία.
Το τέταρτο ζήτημα που ενδέχεται ν απασχολήσει τη διεθνή κοινότητα την επόμενη περίοδο, σχετίζεται με την πιθανότητα να σηματοδοτούν τα χθεσινά γεγονότα και πρωτίστως η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη, την τυπική έναρξη ενός διακηρυγμένου σχεδίου – επιδίωξης, για την κλιμάκωση της μεταφοράς των ισλαμικών επιθέσεων μέσα στο έδαφος της Ρωσίας.
Κι επειδή ακόμη και τα αρτιότερα στην οργάνωσή τους σχέδια ενσωματώνουν πάντα κάποιες κραυγαλέες «αβλεψίες» στον όλο σχεδιασμό, υπάρχουν τρία ακόμη στοιχεία που θα θέλαμε να αναδείξουμε:
Πρώτον: Στα πλάνα που αποτυπώνουν τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη, η απουσία Ρώσων ειδικών φρουρών είναι καταφανής. Γιατί???
Δεύτερον: Η δυνατότητα του δολοφόνου να βρεθεί τόσο κοντά στο Ρώσο πρέσβη, παραπέμπει στην πιθανή παρουσία έστω Τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας στα απόκρυφα των πλάνων. Τι έκαναν??? Γιατί δεν επενέβησαν??? Γιατί δεν εμφανίζονται όσο ο δολοφόνος παραληρεί περιγράφοντας το τι και γιατί το έκανε???
Τρίτον: Το επί αρκετά λεπτά παραλήρημα του δολοφόνου σε μια Τουρκία που σπαράσσεται από τρομοκρατικές επιθέσεις, είναι προφανές πως έδινε πολύτιμο περιθώριο χρόνου στις δυνάμεις ασφαλείας, να πυροβολήσουν, να τραυματίσουν, να συλλάβουν ζωντανό ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΟΧΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ το δολοφόνο. Δεν το έπραξαν. Γιατί???
Είναι προφανές ότι τα παραπάνω ερωτηματικά, δεν παραπέμπουν σε αρρωστημένα σενάρια συνομωσίας. Αυτό που επιχειρούν είναι να προσανατολίσουν σε απαντήσεις πολύ συγκεκριμένες και άκρως αποκαλυπτικές για όλα όσα πρόκειται ν ακολουθήσουν στη γεωπολιτική σκακιέρα της επόμενης μέρας.
Είναι φανερό πως η αλληλοσύνδεση συγκεκριμένων ορόσημων και η επιτυχημένη κλιμάκωση των επιθέσεων της χθεσινής μέρας, αποδυναμώνουν πλήρως την εκδοχή του τυχαίου και παραπέμπουν σε συντονισμένο και στοχευμένο σχεδιασμό.
Είναι φανερό πως κάποιοι ήθελαν οπωσδήποτε νεκρό το δολοφόνο του πρέσβη. Η προκλητική ολιγωρία που επεδείχθη κατά τη διάρκεια του παραληρήματος του, και το αδιάψευστο της φωτογραφίας που αποκαλύπτει την προσωπική γνωριμία του δολοφόνου με τον ίδιο τον Ερντογάν, εγείρουν πολύ σοβαρά ερωτηματικά που δε μπορούν να παραμείνουν αναπάντητα.
Αν σ αυτά συνυπολογίσει κανείς και τον βιαστικό τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να κλείσει πριν καν εγερθεί ζήτημα στις Ρωσοτουρκικές σχέσεις, τα πραγματικά ερωτηματικά σαφώς και πολλαπλασιάζονται.
Εν κατακλείδι, θα αποτολμούσαμε να συνοψίσουμε τα εξής:
Πρώτον: Ο Ρώσος πρέσβης δεν δολοφονήθηκε. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που δείχνουν ότι μάλλον «θυσιάστηκε» και οι εξελίξεις των επόμενων ημερών, θα καταδείξουν το πραγματικό διακύβευμα αυτής της περίεργης ιστορίας.
Δεύτερον: Ο Ερντογάν φαινομενικά τουλάχιστον δείχνει να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων σε αυτό το περίεργο πάζλ, και πέρα και ανεξάρτητα από το πόσο διευκολύνεται προσωρινά η στρατηγική διαχείριση των Ρώσων στο μέτωπο της Συρίας, όλο αυτό συνιστά έτσι κι αλλιώς μια περίεργη συμφωνία, τα απόνερα της οποίας δε θα αργήσουν να εμφανιστούν.
Τρίτον: Η περαιτέρω κλιμάκωση της αστάθειας στο εσωτερικό της Τουρκίας, δείχνει αναπόφευκτη. Αυτή η κλιμάκωση είναι πολύ πιθανόν να αποτελεί και μέρος μιας συντονισμένης Αμερικανορωσικής επιδίωξης για πολύ συγκεκριμένους λόγους που αφορούν στους σχεδιασμούς της κάθε πλευράς στα πλαίσια των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή, και φυσικά η διάχυση των συνεπειών της, ΚΑΙ εκρηκτικό χαρακτήρα θα έχει, ΚΑΙ μόνο ανησυχητική μπορεί να είναι για τη δική μας τη χώρα, που παρακολουθεί – όσο παρακολουθεί – αμήχανη και άβουλη τις εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.