Νέα ήθη εισάγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ στο θέμα της διανομής της κρατικής διαφήμισης σε παραδοσιακά και online Μέσα, έχοντας ήδη αναθέσει στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και στον Λευτέρη Κρέτσο τον αναζήτηση του «ιδανικού μαθηματικού τύπου» και τη συνταγή της κατανομής του κρατικού χρήματος βάσει αξιοκρατικών και κυρίως ποιοτικών κριτηρίων.
Διανέμοντας χωρίς κεντρικό σχεδιασμό τα διαφημιστικά κονδύλια του Δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και παρακάμπτοντας τις εισηγήσεις των διαφημιστικών εταιρειών και των media agencies που χειρίζονται τους σχετικούς διαφημιστικούς λογαριασμούς, διόγκωσε το «απόστημα» της διαπλοκής μεταξύ πολιτικής εξουσίας και επιχειρηματικών συμφερόντων στα media, διασπάθισε περαιτέρω το δημόσιο χρήμα και εντέλει επεχείρησε να εξαγοράσει τα online Μέσα προκειμένου να εξασφαλίσει στήριξη και φιλική στάση προς τη συγκυβέρνηση, υποστηρίζοντας το ...
Μνημόνιο και τα μνημονιακά μέτρα.
Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει σε βάθος και με κινήσεις «χειρουργικές» να ανοίξει τον φάκελο της κρατικής διαφήμισης, στο πλαίσιο των θεσμικών ρυθμίσεων που σχεδιάζει για τη διαφάνεια στην ενημέρωση, το καθεστώς λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών και την επιχειρηματική εξυγίανση του κλάδου των media.
Αντιμετωπίζοντας πιέσεις και “εκβιασμούς” από τα θιγόμενα συμφέροντα, οι κυβερνητικοί παράγοντες είναι αναγκασμένοι να ανοίξουν τους φακέλους, να κόψουν τους ομφάλιους λώρους της διαπλοκής και να αναζητήσουν ευθύνες σε πολιτικό και υπηρεσιακό επίπεδο – και εν συνεχεία σε δικαστικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικές πηγές, το βασικό “εργαλείο” που χρησιμοποιήθηκε από προηγούμενες κυβερνήσεις για τη διοχέτευση κρατικού χρήματος σε ΜΜΕ προς εξασφάλιση υποστήριξης, ήταν δημόσιοι οργανισμοί, κρατικές επιχειρήσεις και αποκεντρωμένοι φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Σημαντικά κονδύλια διακινήθηκαν επίσης απ’ ευθείας από δύο υπουργεία, που διαχειρίζονταν πόρους ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες που έχουν εντρυφήσει στο θέμα, αποκαλύπτουν εξόφθαλμες περιπτώσεις δημόσιων φορέων που δεν είχαν κανένα λόγο να προβληθούν, ή δαπάνησαν σε προγράμματα εξαιρετικά δυσανάλογα κονδύλια σε σχέση με τις δραστηριότητες και τις ουσιώδεις ανάγκες της επικοινωνίας τους.
Ένα από τα παραδείγματα αυτά ήταν η καμπάνια της ΔΕΗ η οποία όπως αποδεικνύεται κατανέμετο ανισομερώς με ευθύνη 100% της συγκυβέρνησης και ανακόλουθα με τα «νομίσματα» της αγοράς όπως τα ποσοστά τηλεθέασης για τα τηλεοπτικά κανάλια, η ακροαματικότητα των ραδιοσταθμών, η κυκλοφορία εφημερίδων και περιοδικών και φυσικά η επισκεψιμότητα των online ενημερωτικών Μέσων.
Κοινός παρονομαστής των «ευνοημένων», η φιλική στάση προς τη συγκυβέρνηση και η στοχοπροσήλωσή τους στην υποστήριξη του Μνημονίου και των μνημονιακών μέτρων που προσπαθούσε να επιβάλει η τρόικα και παράλληλο κοινό γνώρισμα ο εντοπισμός τους σε δεύτερες, τρίτες ή και τελευταίες θέσεις της λίστας των Μέσων. Εν πολλοίς ο χαμηλός δείκτης δημοφιλίας τους.
Ερωτηματικά έχουν ανακύψει για τη διαχείριση διαφημιστικών κονδυλίων από δημόσιες επιχειρήσεις όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΔΕΗ, οι οποίες αποτελούν φυσικά μονοπώλια και δεν είχαν κανένα σοβαρό λόγο να διαφημίζονται σε τέτοιον βαθμό. Ηδη με αφορμή τη διαφημιστική καμπάνια της ΔΕΗ, 32 Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας από την Περιφέρεια έχουν ζητήσει πρόσφατα την εφαρμογή του νόμου, όσον αφορά στην κατανομή των «κρατικών διαφημίσεων» σε Κεντρικά και Περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης, απευθυνόμενοι προς τον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ευάγγελο Λιβιεράτο.
Στην παρέμβασή τους έκαναν λόγο για μη τήρηση της νομοθεσίας στην οποία αναφέρεται ρητά το ποσοστό της τάξης τουλάχιστον του 30% της συμμετοχής των περιφερειακών ΜΜΕ. Όπως αναφέρουν η διαφημιστική καμπάνια της ΔΕΗ, προβαλλόταν πανελλαδικά τόσο στα κεντρικά όσο και στα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης.
Βάσει του άρθρου 9β του Ν.2328/1995 «Διαφημιστική δραστηριότητα του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα» ορίζεται «Το ποσοστό συμμετοχής των εφημερίδων και περιοδικών στην κατανομή της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι τουλάχιστο σαράντα τοις εκατό (40%) και του ραδιοφώνου τουλάχιστο δέκα τοις εκατό (10%). Το ποσοστό συμμετοχής των περιφερειακών μέσων ενημέρωσης για κάθε διαφορετική κατηγορία μέσων (έντυπα μέσα, ραδιόφωνο, τηλεόραση) στην κατανομή της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%)».
Παράλληλα το 2012 ο Νίκος Νικολόπουλος, με σειρά ερωτήσεων είχε ζητήσει την εισαγγελική παρέμβαση για τη νομιμότητα της σύμβασης της ΔΕΗ με ιδιωτική διαφημιστική εταιρεία. Μια υπόθεση που μπήκε - στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης, μετά από παρέμβαση του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.
Στη λίστα που φέρνει το Newsbomb.gr στο φως της δημοσιότητας θα διαπιστώσετε μια σαφή ανακολουθία μεταξύ των Μέσων «πρώτης γραμμής» και των κονδυλίων που αποσπούσαν από τη συγκεκριμένη ΔΕΚΟ από τον Σεπτέμβριο του 2012 μέχρι τον Απρίλιο του 2014.
Για την ιστορία αξίζει να τονίσουμε ότι η ΔΕΗ, στο διάστημα αυτό, διένειμε 4.8 εκατομμύρια ευρώ σε τηλεοπτικούς, ραδιοφωνικούς σταθμούς, ιστοσελίδες ενημερωτικού χαρακτήρα και όχι... μόνο.
Η καρδιά του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η διοχέτευση των κονδυλίων στα online Μέσα δεν γινόταν σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της επισκεψιμότητάς τους και τις επίσημες μετρήσεις, αλλά με κριτήρια «πολιτικά» τα οποία είχαν υιοθετήσει οι ημέτεροι ης κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου...
Δεν μπορεί, αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός της... χορήγησης ποσού 28.000 ευρώ στην ιστοσελίδα apopsi.gr, 24.999 ευρώ στο capital.gr, 15.000 ευρώ στο iefimerida.gr και 12.500 ευρώ στο euro2day.gr, μόνο κατά το πρώτο 4μηνο του 2014 (Ιανουάριος - Απρίλιος).
Διαβάστε εδώ τις διαφημιστικές δαπάνες της ΔΕΗ.
Πηγή: newsbomb.gr
γιατι στην αυγη δεν ειχε καταχωρισεις ?
ΑπάντησηΔιαγραφή