- Βασική αρχή της Ομοιοπαθητικής είναι, ότι το όμοιο θεραπεύει το όμοιο. Θεωρείται, ότι όταν το σώμα παρουσιάσει κάποιο παθολογικό σύμπτωμα, το κάνει για να θεραπεύσει κάποιο αίτιο που προϋπάρχει, άρα πρέπει να βοηθηθεί αυτό το σύμπτωμα κι όχι να κατασταλεί.
- Ομοιοπαθητικοί θεραπευτές διαφωνούν με τον τρόπο, που χρησιμοποιείται η Κλασική Ιατρική. Χειρουργεία για ψύλλου πήδημα, χημικά κατασταλτικά φάρμακα χωρίς λόγο και αιτία, προληπτικοί ή άσκοποι ακρωτηριασμοί, καταστροφικές για την υγεία ακτινοβολίες, παχυλοί μισθοί, μίζες, διαπλεκόμενα συμφέροντα (πολιτικά, βιομηχανικά κ.λπ.) και άλλα. Εκτιμούν όμως, ότι αν η Κλασική Ιατρική συνδυαστεί με την Ομοιοπαθητική σε πολλές περιπτώσεις, είτε στον τομέα της διάγνωσης, είτε της θεραπείας μπορεί να φέρει θαυμαστά αποτελέσματα.
- Η Ομοιοπαθητική έχει κατηγορηθεί από αρκετούς ως φαινόμενο placebo, τσαρλατανισμός κ.λπ.. Παρ’ όλα αυτά, τόσο στις περισσότερο πολιτισμένες χώρες της Δύσης, όσο και της Ανατολής, είναι επίσημα αναγνωρισμένη. Ακόμα και στη χώρα μας σήμερα, σε διάφορα νοσοκομεία κάνουν μαθήματα Ομοιοπαθητικής σε.. όποιον γιατρό το επιθυμεί.
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
«Ε.Ε.»: Μπορείτε εν συντομία να μας εξηγήσετε τι είναι και τι πρεσβεύει η Ομοιοπαθητική;
– Είναι μια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος-τέχνη, που έρχεται από την αρχαία-κλασική Ελλάδα και θεραπεύει ήπια, άμεσα και αποτελεσματικά. Την εγκαθίδρυσε για πρώτη φορά ο Ιπποκράτης, απ’ όπου έχει σωθεί και το αρχαίο ρητό μέσα από έργο του: «όμοια ομοίοις εισίν ιάματα», δηλαδή, το όμοιο θεραπεύεται με το όμοιο. Αυτή είναι και η βασική αρχή της Ομοιοπαθητικής. Για την ιστορία, οι απαρχές της Ομοιοπαθητικής πηγαίνουν στα χρόνια των Πυθαγορείων, αλλά και ακόμα παλαιότερα ίσως και στον μυθικό Ασκληπιό.
«Ε.Ε.»: Ποιές είναι οι διαφορές της Ομοιοπαθητικής από την Κλασική Ιατρική;
– Η κλασική Ιατρική αποκλειστικά χρησιμοποιεί για θεραπεία έναν επίσης αρχαίο νόμο, που χρησιμοποιούσαν και οι αρχαίοι γιατροί, το «ενάντια εναντίοις», κάνοντας χρήση των αντιθέτων. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε και τους δυο αυτούς νόμους.
| Επίσης, σε αντίθεση με την Ομοιοπαθητι- κή, οι μέθοδοι της Κλασικής Ιατρικής είναι βίαιες, επιθετι- κές και λειτουργούν κατασταλτικά και επί μέρους (χειρουργεία, χημικά φάρμακα με σοβαρές παρενέρ- γειες, ακτινοβολίες κ.λπ.) αγνοώντας το/α αίτιο της ασθέ- |  |
ομοιοπαθητική μεθοδολογία χρησιμοποιεί ήπιες μεθόδους με χρήση φυσικών ουσιών με πολλή μεγάλη αραίωση και χωρίς παρενέργειες. Επίσης, θεραπεύει ολιστικά (βλέπει τον ασθενή ως ολότητα κι όχι ως μέρος) πηγαίνοντας κατευθείαν στο αίτιο/α με αμεσότητα κι ολοκληρωτικά.
«Ε.Ε.»: Απορρίπτετε τελείως την Κλασική Ιατρική και γιατί;
– Φυσικά και όχι! Η Κλασική Ιατρική αν θα συνδυαστεί με την Ομοιοπαθητική σε πολλές περιπτώσεις είτε στον τομέα της διάγνωσης, είτε της θεραπείας μπορεί να φέρει θαυμαστά αποτελέσματα. Φυσικά, διαφωνούμε κάθετα με τον τρόπο, που χρησιμοποιείται η Κλασική Ιατρική. Χειρουργεία για ψύλλου πήδημα, χημικά κατασταλτικά φάρμακα χωρίς λόγο και αιτία, προληπτικοί ή άσκοποι ακρωτηριασμοί, καταστροφικές για την υγεία ακτινοβολίες, παχυλοί μισθοί, μίζες, διαπλεκόμενα συμφέροντα (πολιτικά, βιομηχανικά κ.λπ.) και άλλα.
Θεωρούμε αδιανόητο από τους 300 της Βουλής οι περισσότεροι βουλευτές να είναι γιατροί. Πρόκειται για μια συντεχνία, η οποία λειτουργεί σε βάρος του κράτους και του λαού και υπέρ των συμφερόντων τους και των συμφερόντων των φαρμακοβιομηχάνων.
«Ε.Ε.»: Η κλασική Ιατρική από την πλευρά της απορρίπτει την Ομοιοπαθητική;
– Ένα μεγάλο κομμάτι των κλασικών γιατρών απορρίπτει κάθετα την Ομοιοπαθητική ως απάτη. Ένα μικρότερο κομμάτι την ασπάζεται και την αποδέχεται, αφού την σπουδάζει κιόλας, καθότι υπάρχουν πλέον αρκετοί γιατροί-ομοιοπαθητικοί.
«Ε.Ε.»: Πρέπει να έχει σπουδάσει κάποιος γιατρός, για να είναι ομοιοπαθητικός;
– Φυσικά και όχι! Η Ομοιοπαθητική είναι μια ανεξάρτητη, εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, όπως ο Βελονισμός, η Ρεφλεξολογία, η Φυσικοπαθητική και άλλες, η οποία είναι αυτόνομη, έχει δική της φιλοσοφία, φαρμακολογία και μεθοδολογία, απόλυτα αντίθετη από αυτήν της Ιατρικής. Επομένως, ένας καλός επαγγελματίας ομοιοπαθητικός πρέπει απλά να έχει καταρτιστεί πλήρως με τις σπουδές του, ανεξαρτήτως αν είναι γιατρός-ομοιοπαθητικός ή ομοιοπαθητικός σκέτο.
«Ε.Ε.»: Πού και τι σπουδάζουν οι ομοιοπαθητικοί;
– Υπάρχουν διαφορετικά κέντρα εκπαίδευσης. Κάποια είναι για γιατρούς-ομοιοπαθητικούς και κάποια για όλους. Κάποια πληρούν τις προϋποθέσεις και κάποια όχι κι από τις δυο πλευρές. Οι γιατροί-ομοιοπαθητικοί θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση, για να ασκεί κάποιος την Ομοιοπαθητική να είναι γιατρός.
Αυτό, που λέμε εμείς ως μη γιατροί, ανεξάρτητα αν είναι κάποιος γιατρός ή μη γιατρός, πρέπει να είναι καλός ομοιοπαθητικός.
Το παράλογο στην σχιζοφρενική χώρα που ζούμε είναι, ότι ο θεωρούμενος μεγάλος δάσκαλος των γιατρών-ομοιοπαθητικών στην Ελλάδα, είναι ομοιοπαθητικός μη γιατρός. Αυτό και μόνο καταρρίπτει την παράλογη απαίτηση των γιατρών, η ομοιοπαθητική να ασκείται μόνον από αυτούς. Είναι σα να λέμε, ότι όλες τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους (Φυσικοπαθητική, Μασάζ, Βελονισμό, Οστεοπαθητική κ.ά.) πρέπει να τις ασκούν γιατροί!
Άρα, πρόκειται για χειραγώγηση, διότι θα επιθυμούσαν οι γιατροί να χρησιμοποιούν τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους όποτε και όπως θέλουν αυτοί π.χ. για κρυολογήματα, συμπληρωματικά, τοπικά κ.ά..
«Ε.Ε.»: Εσείς, πόσα χρόνια σπουδάσατε και τι μαθήματα κάνετε;
– Στη Σχολή που αποφοίτησα κάναμε Ανατομία, Φυσιολογία, Παθολογία ως ιατρικά μαθήματα για ένα περίπου χρόνο. Τα υπόλοιπα τρία χρόνια (τέσσερα στο σύνολο) ήταν βασικές γνώσεις της Ομοιοπαθητικής. Η Σχολή μας πληρεί τους όρους της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και είναι μέλος του Συλλόγου Ομοιοπαθητικών Ευρώπης (E.C.C.H.).
Μέσα
από τα βήματα του Ιπποκράτη και του Παράκελσου βρήκε, πως τα συμπτώματα
της χρήσης κινίνης από έναν υγιή οργανισμό είναι παρόμοια με εκείνα,
που θεράπευε η κινίνη σε ασθενείς. Για τη διερεύνηση της ανακάλυψής του,
πειραματίστηκε χορηγώντας την φαρμακευτική ουσία της κινίνης στον εαυτό
του και καταγράφοντας τα αποτελέσματα.
Κατά τα επόμενα χρόνια οι έρευνές του οδήγησαν τελικά στη θεμελιώδη αρχή της Ομοιοπαθητικής, σύμφωνα με την οποία «τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια»
προτείνοντας, πως οι ασθένειες θεραπεύονται με τη χορήγηση φαρμάκων, τα
οποία, όταν χορηγούνται σε υγιείς οργανισμούς, προκαλούν τα ίδια
συμπτώματα με αυτά των ασθενειών.
Τα
επόμενα χρόνια, ο Χάνεμαν εξέλιξε τη θεωρία του εισάγοντας την ιδέα,
πως χρησιμοποιώντας τις φαρμακευτικές ουσίες σε πολύ μικρές έως
απειροελάχιστες δόσεις, ήταν δυνατό να ενισχυθεί η δραστικότητά τους
μέσα από μια διαδικασία «δυναμοποίησής» τους, κατά την οποία οι ουσίες
σταδιακά αραιώνονταν, ενώ το διάλυμα αναταρασσόταν μετά από κάθε
αραίωση. Στράφηκε στη μείωση των δόσεων και κατ' επέκταση της
τοξικότητάς τους προκειμένου να αποφευχθούν ανεπιθύμητες παρενέργειές
τους.
Το
σημαντικότερο σύγγραμμα του Χάνεμαν, με τίτλο «Organon der rationellen
Heilkunst» εκδόθηκε το 1810 περιέχοντας μια εκτεταμένη παρουσίαση του
νέου θεραπευτικού συστήματος, που πρότεινε και το οποίο ονόμασε
Ομοιοπαθητική.
Για
να διαπιστωθούν οι θεραπευτικές ιδιότητες των φαρμακευτικών ουσιών, ο
Χάνεμαν υπέδειξε την «επαλήθευση» τους σε υγιή άτομα και κατέγραψε
λεπτομερώς τα συμπτώματά τους σε έναν κατάλογο Ομοιοπαθητικής
Φαρμακολογίας (Materia Medica).
|
«Ε.Ε.»: Ένας ομοιοπαθητικός, όπως εσείς, κι ένας γιατρός-ομοιοπαθη-
τικός είναι το ίδιο;
– Φυσικά και δεν είναι το ίδιο. Ο ένας είναι γιατρός-ομοιοπαθητικός, δηλαδή έχει σπουδάσει Ιατρική και Ομοιοπαθητική κι ο άλλος είναι ομοιοπαθητικός.
Οποιοσδήποτε μπορεί να τελειώσει μια σχολή ή να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο. Δεν έχει σημασία αν είναι γιατρός ή μη γιατρός. Σημασία έχει όπως είπα και προηγουμένως αυτός, ο οποίος έχει τελειώσει τη Σχολή της Ομοιοπαθητικής, να μπορεί να δουλέψει πάνω στο αντικείμενό του σωστά ανεξάρτητα αν είναι γιατρός ή μη γιατρός.
«Ε.Ε.»: Έναν γιατρό, που έχει παρακολουθήσει κάποιο σεμινάριο Ομοιοπαθητικής, τον θεωρείτε ομοιοπαθητικό;
– Όχι βέβαια. Είτε ομοιοπαθητικός σκέτος είναι, είτε ομοιοπαθητικός-γιατρός, ένας, που έχει τελειώσει δυο ή πέντε μήνες δουλεύοντας σεμιναριακά, δεν μπορεί να δουλέψει ως Ομοιοπαθητικός, διότι θα προκαλέσει βλάβη.
«Ε.Ε.»: Κάποιος, που αρρωσταίνει, κι επιθυμεί να δοκιμάσει ομοιοπαθητικές θεραπευτικές μεθόδους, σε ποιον θα πρέπει να πηγαίνει; Στον ομοιοπαθητικό ή στον γιατρό-ομοιοπαθητικό;
– Αυτό πρέπει να το κρίνει ο ασθενής, δεν μπορούμε να το κρίνουμε εμείς. Η δική μας άποψη είναι, να πάει σε ομοιοπαθητικό, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Αν θέλεις γιατρό, θα πας σε γιατρό, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με το επάγγελμά του. Το να θέλεις να κάνεις και τα δυο αυτά αντίθετα μαζί θεωρούμε, ότι είναι δύσκολο και διχασμός.
«Ε.Ε.»: Πώς μπορεί να τους ξεχωρίσει κάποιος;
– Στην Ελλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι. Τελευταία έχουμε δει, που κυκλοφορεί πολύ της μόδας η φράση «Ολιστική Ιατρική». Τι σημαίνει αυτό κανείς δεν μπορεί να το εξηγήσει. Ούτε ο ίδιος, που το αναφέρει. Αν ρωτήσεις δηλαδή, τον γιατρό, ο οποίος κάνει Ολιστική Ιατρική, είναι λίγο «γιαλαντζί», κάνει λίγο απ’ όλα. Γι’ αυτό και δεν εξηγεί, ότι είμαι γιατρός-ομοιοπαθητικός, ή γιατρός-φυσικοπαθητικός.
«Ε.Ε.»: Ο ασθενής όμως, δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει. Αν βάλει κάποιος μια πινακίδα π.χ. έξω από το γραφείο του, που να λέει «γιατρός-ομοιοπαθητικός», ο ασθενής δεν θα μπορεί ξέρει τι ακριβώς είναι.
– Για αυτό είναι υπεύθυνο το υπουργείο Υγείας, που δεν έχει αναγνωρίσει τις εναλλακτικές θεραπείες, ώστε να μπορεί να τις κρίνει και να τις αξιολογήσει.
Αυτό είναι πρόβλημα, όντως. Αλλά πρέπει να το κρίνει ο ασθενής. Δεν είναι ούτε στο χέρι του γιατρού, ούτε του γιατρού-ομοιοπαθητικού, ούτε του ομοιοπαθητικού. Αυτό είναι θέμα εκπαίδευσης του ασθενούς και δυστυχώς η παιδεία των ασθενών είναι πάρα πολύ κακή στην χώρα μας. Ειδικά στην χώρα μας, γιατί ο κόσμος είναι ανενημέρωτος για τα πάντα. Δεν γνωρίζει τίποτα. Του αρέσουν οι ταμπέλες, να μπει πίσω από μία ταμπέλα, που να λέει «γιατρός-ομοιοπαθητικός» ή «ολιστικός ιατρός», δηλαδή το ολιστικός γιατρός, που είπαμε προηγουμένως, είναι πολύ της μόδας.
Το λέμε αυτό γιατί, η ταμπέλα του γιατρού είναι πολύ σημαντική για το ρωμιό. Πώς είναι ο δικηγόρος; Πώς είναι ο πολιτικός; Πολιτικός – δικηγόρος – γιατρός είναι άλλωστε τα μεγάλα όνειρα των οικογενειών για τα παιδιά τους. «Τι θα γίνεις; Ή γιατρός ή πολιτικός» και είναι και οι τρεις σε μία παράμετρο.
«Ε.Ε.»: Μήπως τελικά είναι δύσκολο να είναι κάποιος γιατρός και ομοιοπαθητικός, λόγω του αντιθέτου των θέσεών τους;
– Πολύ σωστή παρατήρηση. Ναι, είναι δύσκολο, διότι πρόκειται για δυο διαφορετικές, αντίθετες θεωρίες, φιλοσοφίες και θεραπευτικές μεθόδους. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να έχει σπουδάσει δυο αντίθετα πράγματα; Τι θα χρησιμοποιήσει στη θεραπεία του; Χημειοθεραπείες, χειρουργεία ή ήπια ομοιοπαθητικά φάρμακα; Ποιον από τους δυο νόμους θα χρησιμοποιήσει; Τον «όμοιον ομοίοις» ή τον «ενάντια εναντίοις»; Θα θεωρήσει, ότι το σώμα είναι εχθρός ή φίλος; Πρόκειται για διχασμό. Ουσιαστικά, ένας γιατρός-ομοιοπαθητικός θα πρέπει να εγκαταλείψει την μία οδό, για να ακολουθήσει την άλλη.
Στην Ομοιοπαθητική θεωρούμε, ότι όταν το σώμα παρουσιάσει κάποιο παθολογικό σύμπτωμα το κάνει για να θεραπεύσει κάποιο αίτιο που προϋπάρχει, άρα πρέπει να βοηθήσουμε αυτό το σύμπτωμα και όχι να το καταστείλουμε. Ένας γιατρός θα κινηθεί βίαια και επιθετικά εναντίον του συμπτώματος αγνοώντας το αίτιο. (Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: «Ασθένεια»... Ο μοναδικός δρόμος για την ίαση και την υγεία).
«Ε.Ε.»: Ποια είναι η διαφορά των ομοιοπαθητικών φαρμάκων από τα άλλα φάρμακα;
– Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι φυσικές ουσίες. Δηλαδή ουσίες, οι οποίες προέρχονται από τη φύση. Αν και οποιαδήποτε ουσία, ακόμα και χημική ουσία μπορεί να γίνει ομοιοπαθητικό φάρμακο, το σίγουρο είναι, ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν καθόλου παρενέργειες, για τον λόγο, ότι υφίστανται πολλές αραιώσεις, που ξεπερνούν το γνωστό από τη Φυσική σημείο Avogadro. Από την 14η αραίωση και μετά δεν υπάρχει καθόλου ουσία μέσα στο διάλυμα. Άρα οι παρενέργειες δεν υπάρχουν. Γιατί δεν υπάρχει ουσία.
Παρενέργειες στο σώμα δημιουργεί κάποια ουσία, όχι η ενέργεια. Και αυτό είναι το μεγάλο όπλο της Ομοιοπαθητικής, ότι οι ουσίες της, τα φάρμακα που χρησιμοποιεί, δεν έχουν καθόλου παρενέργειες, γιατί δεν έχουν καθόλου ουσία.
|
«Ε.Ε.»: Σας κατηγορούν, ότι ναι, ασφαλώς και δεν έχουν τα φάρμακά σας παρενέργειες, αλλά δεν έχουν και καθόλου ενέργειες.
– Οι παρενέργειες δεν έχουν να κάνουν με την ενέργεια, που εξασκείται στο σώμα σε ένα επίπεδο ενεργειακό, όχι σε φυσικό. Αυτό είναι το πρόβλημα, το οποίο δεν μπορούν να αποδεχτούν και να αντιληφθούν και ο κόσμος και η ιατρική κοινότητα, ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο, δρα σε ένα ενεργειακό επίπεδο του ανθρώπου. Εκτός κι αν κάποια ακόμα μεσαιωνικά μυαλά θεωρούν, ότι τα όντα δεν αποτελούνται από ενέργεια και πως η ύλη δεν είναι ενέργεια…
Οι σημερινοί γιατροί δεν δέχονται, ότι ο άνθρωπος ουσιαστικά είναι ενέργεια. Τον βλέπουν σας κρέας, μάζα, ύλη. Ενώ η Φυσική έχει αποδείξει από τον Αϊνστάιν ακόμα, ότι τα πάντα είναι ενέργεια. Η ύλη είναι ενέργεια, αλλά και η ενέργεια ύλη. Πρόκειται για ένα βασικό σημείο της φιλοσοφίας της Ομοιοπαθητικής, σύμφωνα με την οποία η ψυχολογική ασθένεια πλήττει αρχικά τον οργανισμό σε ένα ενεργειακό επίπεδο. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η ασθένεια αυτή σωματοποιείται με αποτέλεσμα τις ασθένειες με τα ονόματα, που τις γνωρίζουμε. Καρκίνος, Αλσχάιμερ, Λύκος κ.λπ.. Επομένως ύλη και ενέργεια, δηλαδή σώμα και ψυχή αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Τι είναι αυτό, που κινεί, θρέφει, αναζωογονεί και θεραπεύει το σώμα; Μια ανώτερη νοημοσύνη ή σοφία, που ουσιαστικά το κυβερνά και το κατευθύνει. Ουσιαστικά, μιλάμε πάλι για το αίτιο και το αποτέλεσμα. Για την Κλασική Ιατρική βέβαια, η φιλοσοφική αυτή θεώρηση δεν υφίσταται.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δρουν σε ένα βαθύτερο επίπεδο, όπως το λένε. Ενεργειακό. Τι κάνει ο πολύς ο κόσμος: με βάση τις αισθήσεις του προσπαθεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα όμως, αυτό είναι μια απάτη. Γνωρίζουμε στη Φυσική, ότι η πραγματικότητα είναι μια απάτη. Όταν βλέπεις ας πούμε τον Ήλιο, οι αισθήσεις σου σε εξαπατούν. Ανοίγεις το πρωί τα μάτια σου και βλέπεις τον Ήλιο, ο οποίος κινείται κυκλικά πάνω από την Γη. Εσύ νομίζεις, ότι κινείται ο Ήλιος. Αν δεν έλθει μια άλλη γνώση από πίσω να σου πει, ότι δεν κινείται ο Ήλιος, αλλά η Γη γύρω από τον Ήλιο, εσύ θα νομίζεις εξαπατημένος, όπως νόμιζαν οι άνθρωποι μέχρι πρότινος, ότι κινείται ο Ήλιος γύρω από την Γη.
Άρα λοιπόν, οι αισθήσεις μας χρειάζονται πολύ προσοχή και πρέπει να ελέγχονται για εξαπάτηση. Την πατάμε σε τόσο χονδροειδή πράγματα. Πόσο μάλλον σε τέτοιες καταστάσεις, που έχουν να κάνουν με λεπτοφυείς ενέργειες. Γιατί όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικά φάρμακα και θεραπείες, μιλάμε για λεπτοφυείς ενέργειες, οι οποίες υφίστανται μέσα στον άνθρωπο και τις οποίες μέχρι τώρα ο άνθρωπος δεν έχει καν ανακαλύψει. Δεν τις γνωρίζει. Κι ότι δεν γνωρίζει το δαιμονοποιεί.
Ο Σάμουελ Χάνεμαν με τα ομοιοπαθητικά του φάρμακα μπήκε σε έναν κόσμο, που ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί και είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανακαλυφθεί. Έναν πολύ βαθύ κόσμο. Γι’ αυτό και κανένας κοινός άνθρωπος θα έλεγα δεν μπορεί να αντιληφθεί με τις αισθήσεις του αυτό το βάθος.
«Ε.Ε.»: Πώς ο Χάνεμαν, σκέφτηκε να φιάχνει φάρμακα με αραίωση; Θεωρείτε, ότι είναι επιστημονικά όλα αυτά;
– Ο Χάνεμαν είχε σπουδάσει γιατρός. Επρόκειτο για μια ιδιοφυία της εποχής του. Στα 18 του είχε ήδη σπουδάσει Ιατρική και μιλούσε πέντε γλώσσες. Μόλις τελείωσε την Ιατρική είπε: «Εγώ αυτό το επάγγελμα δεν μπορώ να το ασκήσω, γιατί είναι ένα εγκληματικό επάγγελμα». Ουσιαστικά, θέλησε να ψάξει να βρει ένα άλλου είδους Ιατρικής, το οποίο θα ήταν πραγματικά θεραπευτικό σε αντίθεση με αυτό, που ασκούσαν οι γιατροί στην εποχή του.
Έτσι λοιπόν, μέσα από όλο το ψάξιμό του, πρέπει να βρήκε σίγουρα βιβλία αρχαίων θεραπευτών, όπως του Ιπποκράτη, του Παράκελσου και άλλων. Εκεί βρήκε τις ιδέες της Ομοιοπαθητικής και άρχισε να δουλεύει πάνω σε αυτές. Και μάλιστα θα λέγαμε, πολύ επιστημονικά. Γιατί ο Χάνεμαν ήταν επιστήμονας.
Τι εννοούμε με αυτό; Ο Χάνεμαν πήρε ουσίες και άρχισε να πειραματίζεται. Δηλαδή πήρε φυτά, πήρε δηλητήρια και άρχισε να τα χρησιμοποιεί διαφορετικά από τον τρόπο, που τα χρησιμοποιούσαν οι γιατροί. Ξεκίνησε με αραιώσεις. Πήρε ένα φυτό της εποχής, το οποίο ήταν δηλητήριο, την κιγχόνη (ή Cinchona officinalis), παρασκεύασε το βάμμα και ξεκίνησε τις πρώτες αραιώσεις. Δοκίμασε αυτό το φάρμακο σε ασθενείς. Ουσιαστικά ξεκίνησε πειραματικά. Παρατήρησε, ότι όσο πιο πολύ αραίωνε το φάρμακο, τόσο αυτό είχε λιγότερες παρενέργειες, αλλά και καλύτερη θεραπευτική δράση.
Οι πρώτες αραιώσεις ήταν 10, 20, 30, ώσπου κάποια στιγμή ανακάλυψε και τις κρούσεις. Δηλαδή, πέρα από την αραίωση ανακάλυψε, ότι η κρούση με την αραίωση δυναμοποιούσαν, όπως έλεγε, το φάρμακο τόσο καλά, ώστε να μειωθούν περαιτέρω οι παρενέργειες και να αυξηθεί κι άλλο η θεραπευτική του δράση. Δούλευε δηλαδή, πάνω στα ίδια φάρμακα, που χρησιμοποιούσαν και οι άλλοι γιατροί. Ουσιαστικά, χρησιμοποιούσε τα ίδια φάρμακα με άλλον τρόπο, με τον ομοιοπαθητικό τρόπο.
Επίσης, ταυτοποιούσε τα συμπτώματα των ασθενών. Δηλαδή αν κάποιος είχε τα ίδια συμπτώματα με αυτά του φαρμάκου που είχε αποδείξει, τότε αυτό που έκανε ήταν να το χρησιμοποιεί ως όμοιο κι όχι ως αντίθετο. Οι γιατροί δηλαδή, μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα φάρμακο ως αντίθετο. Ο Χάνεμαν το ίδιο φάρμακο το χρησιμοποιούσε ως όμοιο.
Τις αποδείξεις των φαρμάκων τις έκανε ο ίδιος. Αρχικά στον ίδιο μετά σε άλλους υγιείς πάντα ανθρώπους. Δηλαδή, έπαιρνε το συγκεκριμένο φάρμακο με κάποια συγκεκριμένη αραίωση που είχε αυτός καταλήξει, και το δοκίμαζε. Κατέγραφε ακριβώς τα συμπτώματα, τα οποία αποκτούσαν ο ίδιος ή οι δοκιμαστές και ύστερα το χρησιμοποιούσε σε ασθενείς, γιατί πρώτα έπρεπε να καταγραφούν τα συμπτώματα σε υγιείς ανθρώπους.
Αυτές είναι οι δοκιμές των φαρμάκων, που κάνουμε και σήμερα. Κάνεις τη δοκιμή του φαρμάκου σε υγιή άνθρωπο. Καταγράφεις όλα τα συμπτώματα, που εμφανίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος μετά την δοκιμή του φαρμάκου και με βάση αυτήν την καταγραφή δουλεύεις με τον ασθενή. Αν ο ασθενής έχει τα ίδια συμπτώματα με αυτά, που είναι καταγεγραμμένα στο συγκεκριμένο φάρμακο, του το δίνεις. Εάν δεν είναι, δεν του το δίνεις.
Όσο πιο πολλά φάρμακα έχεις, τόσο πιο πολύ μπορείς να βρεις το κατάλληλο φάρμακο για την κατάλληλη περίπτωση. Και σήμερα ο Ομοιοπαθητική έχει ταυτοποιήσει τουλάχιστον 3.500 φάρμακα. Θεωρώ ότι όλο αυτό είναι επιστημονική μεθοδολογία και όχι τσαρλατανισμός όπως ισχυρίζονται κάποιοι.
«Ε.Ε.»: Έχει προχωρήσει η Ομοιοπαθητική από την εποχή του Χάνεμαν;
– Σίγουρα έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Η αρχική ιδέα μπορεί να είναι η ίδια, όμως έγιναν μεγάλες εξελίξεις και καινοτομίες, δηλαδή εμφανίστηκαν κι άλλοι μεγάλοι ομοιοπαθητικοί όπως ο Χέρινγκ, ο Κεντ, ο Τέιλορ, ο Μποένινγκ Χάουζεν, ο Μπόγκερ, ο Μέρφυ, αλλά και σύγχρονοι όπως ο ινδός Σάνκαρα και άλλοι, οι οποίοι καθόρισαν τη σύγχρονη Ομοιοπαθητική.
Ένα βασικό θεραπευτικό φάρμακο της Ομοιοπαθητικής, το Rhus Toxicodedron,
πολύχρηστο, κυρίως για κρυώματα, ιώσεις, πόνους, χτυπήματα κ.ά..
|
«Ε.Ε.»: Αποτελούν Επιστήμη για εσάς οι διαδοχικές αραιώσεις;
– Φυσικά και είναι Επιστήμη. Επιστήμη δεν είναι να μπορείς να εξηγήσεις το αποτέλεσμα μιας θεραπευτικής μεθοδολογίας. Απλά πρέπει να δεις αυτή η μεθοδολογία πώς ξεκίνησε, πώς εξελίχθηκε και πώς λειτουργεί. Όχι να βρεις πώς θεραπεύει μέσα στο σώμα το ομοιοπαθητικό φάρμακο.
«Ε.Ε.»: Αφού δεν γνωρίζεις πώς συμβαίνει αυτό.
– Σημασία δεν έχει αυτό. Σημασία έχει, το ότι ο Χάνεμαν δούλεψε πολύ επιστημονικά. Ξεκίνησε με αραιώσεις-κρούσεις κι όσο το δοκίμαζε αυτό στους ασθενείς του έβλεπε, ότι είχαν καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. Επομένως, δεν τον ενδιέφερε να αποδείξει επιστημονικά τι είναι αυτό, που θεραπεύει. Ο τρόπος, η μεθοδολογία είναι καθαρά επιστημονική.
«Ε.Ε.»: Δηλαδή, ξέρετε να θεραπεύετε τους ασθενείς σας χωρίς όμως,
να γνωρίζετε πώς γίνεται αυτό.
– Ξέρουμε, ότι το όμοιο θεραπεύει το όμοιο. Ο μηχανισμός είναι αυτός. Τώρα πώς ακριβώς γίνεται, δηλαδή με ποιον τρόπο η ενέργεια του φαρμάκου μπαίνει στην ενέργεια του σώματος και θεραπεύει, αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Σημασία δεν έχει το ότι ξέρουμε, απλά γνωρίζουμε, ότι δεν γνωρίζουμε, όπως ο Σωκράτης, έχουμε όμως ακριβή μεθοδολογία κι αυτό είναι το σημαντικό.
Το πώς θεραπεύει αυτή η ενέργεια, το να το αποδείξω επιστημονικά δεν με ενδιαφέρει. Σημασία έχει, πως η ενέργεια του φαρμάκου, μπαίνοντας μέσα στο σώμα του ασθενούς, θεραπεύει. Και μέχρι εκείνη την στιγμή όλα είναι επιστημονικά. Έχεις ερωτευθεί ποτέ;
«Ε.Ε.»: Ναι, αλλά τι σχέση έχει αυτό;
- Μπορείς να αποδείξεις «επιστημονικά» τον έρωτα; Ποιος είναι αυτός που μπορεί. Κανείς… Αυτό φυσικά, δεν πάει να πει, ότι ο έρωτας δεν υπάρχει. Στο σώμα του ερωτευμένου συντελούνται απίστευτες ορμονικές και όχι μόνο αλλαγές. Η αναπνοή και η καρδιά λειτουργούν διαφορετικά, το αίμα ρέει διαφορετικά, το μυαλό λειτουργεί σαν μεθυσμένο, το ανοσοποιητικό σύστημα δυναμώνει και γενικά όλο το σώμα αναζωογονείται. Όλοι έχουμε ερωτευθεί και ξέρουμε τι είναι αυτό. Επιστημονική απόδειξη δεν υπάρχει για τον έρωτα, όμως εκείνος υπάρχει, ζει και βασιλεύει και κυριεύει τις ψυχές και τα σώματα των ερωτευμένων. Ας αφήσουμε λοιπόν την «επιστημονικότητα» για τα πάντα, γιατί καταντά στο τέλος ένα είδος ιεράς εξέτασης.
| Στο σώμα συντελούνται ανά δευτερό- λεπτο ενάμιση εκατομμύριο λειτουργί- ες! Διανοείσαι το μέγεθος; Οι γιατροί, που δίνουν όλα αυτά τα χημικά «επι- στημονικά» φάρμακα γνωρίζουν πώς αυτά θεραπεύουν με όλες αυτές τις λειτουργίες ταυτόχρονα; Όχι δεν γνωρίζουν, απλά μιλάμε για το θαύμα του ανθρώπινου σώματος. Πόσες φο- ρές οι ίδιοι οι γιατροί, επειδή δεν πι- στεύουν στην ανυπέρβλητη σοφία του σώματος, πολλές φορές μιλούν, για θαύματα που συντελούνται από εξω- τερικές δυνάμεις, αγίους, θεούς κ.τ.λ.. Η ζωή είναι από μόνη της αποτελεί ένα μέγιστο μυστήριο, ένα θαύμα, που δεν μπορεί να εξηγηθεί από την κοντό- φθαλμη οπτική της στενής «επιστημονι- κότητας». Ένα παρόμοιο μυστήριο είναι και η ανακάλυψη του Χάνεμαν, η δράση δηλαδή των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Απλά λειτουργεί… |
|
«Ε.Ε.»: Διαμαρτύρεστε για τα χημικά φάρμακα και τα εμβόλια. Υπάρχουν μελέτες, που να αποδεικνύουν, ότι κάποια από αυτά ή όλα κάνουν κακό; Πώς διαμαρτύρεστε, ότι κάποιο σύγχρονο εμβόλιο μπορεί να προξενεί μια παρενέργεια, ας πούμε καρκίνο, όταν, για να αποδειχθεί αυτό, θα πρέπει να έχουν γίνει πρώτα μακροχρόνιες μελέτες σε πληθυσμούς και πώς εν τέλει θα αποδειχθεί, ότι για τον τάδε καρκίνο έφταιγε το συγκεκριμένο εμβόλιο κι όχι κάποιος άλλος παράγοντας, δεδομένου, ότι πρόκειται για πολυπαραγοντική ασθένεια;
– Έχει ποτέ κανείς αναρωτηθεί τί περιέχουν στην σύνθεσή τους τα εμβόλια; Σύμφωνα με τα όσα λένε οι «ειδικοί», περιέχουν εξασθενημένους ιούς της εκάστοτε ασθένειας, ώστε όταν εισέρχονται στο σώμα μας δημιουργούνται τα λεγόμενα αντισώματα, που θα μας προστατεύσουν απ’ την επερχόμενη προσβολή της ασθένειας. Αυτά λένε οι ιατροί, που πραγματοποιούν τους εμβολιασμούς και φυσικά πληρώνονται, για να τους πραγματοποιήσουν.
Ας δούμε όμως, τι λέει ο γερμανός παθολόγος και πνευμονολόγος, διδάκτωρ πολλών πανεπιστημίων της χώρας του, δρ. Γκέραντ Μπούκβαλντ, στο βιβλίο του, που έχει γράψει για τους εμβολιασμούς («Εμβολιασμοί. Μία επιχείρηση βασισμένη στον φόβο», σελ.29): «Σε κάθε εμβολιασμό εισάγεται σ’ ένα μικρό παιδί ένα πολλαπλάσιο παθογόνων οργανισμών από εκείνους, που θα λάμβανε σε μία πραγματική μολυσματική νόσο».
Ποιοι είναι οι πολλαπλάσιοι παθογόνοι αυτοί οργανισμοί; «Σήμερα, η φαρμακευτική βιομηχανία ισχυρίζεται, ότι δεν χρειάζονται –ίσως σπάνια μόνο– ζώα για την παραγωγή εμβολίων, ότι κατέχουν την τεχνική δυνατότητα να χρησιμοποιούν καλλιέργειες σε ανθρώπινα κύτταρα Hela ή HDC, που είναι η συντομογραφία του όρου “ανθρώπινα διπλοειδή κύτταρα” – Human Diploid Cells. Όμως, πρόκειται για καρκινογόνα κύτταρα, που όμως, δεν χαρακτηρίζονται ως τέτοια. Η ονομασία Hela προέρχεται απ’ τα αρχικά του ονόματος Henrietta Lacks, μιας αμερικανίδας, απ’ την οποία προέρχονται αυτά τα καρκινογόνα κύτταρα. Επίσης, γίνεται λόγος για κυτταρικές γραμμές ή σειρές πάντα για ν’ αποσιωπηθεί το γεγονός, ότι πρόκειται για καρκινογόνα κύτταρα. Η φαρμακευτική βιομηχανία δεν δείχνει να ανησυχεί για έναν πιθανό συσχετισμό μεταξύ της χρήσης καρκινικών κυττάρων για την παρασκευή εμβολίων και τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων καρκίνου στα παιδιά» (σελ. 30).
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Μπούκβαλντ έχει εκδιωχθεί ανηλεώς απ’ το Σύστημα Υγείας της χώρας του και φυσικά, έχει καθαιρεθεί ως γιατρός. Αν προστεθεί και η απόδειξη, ότι τα εμβόλια περιέχουν και ίχνη υδραργύρου, αλουμινίου, φορμαλδεΰδης και άλλων δηλητηρίων, που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά, τότε καταλαβαίνουμε γιατί υπάρχει αυτή η μεγάλη αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο βαρέων ασθενειών, που αρχίζουν μάλιστα από πολύ μικρές ηλικίες.
(Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Εμβολιασμοί: Το κάλεσμα των σειρήνων, Εμβολιασμοί: Ωφελούν ή βλάπτουν;, Εμβολιασμοί και βρεφική θνησιμότητα, Εμβολίαζε και μη ερεύνα κ.ά.).
Πρόσφατα δε, αθόρυβα και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, το ομοσπονδιακό Πρόγραμμα Αποζημιώσεων για Τραυματισμούς από τον Εμβολιασμό (Federal Vaccine Injury Compensation Programm (VICIP) ή ακριβέστερα το δικαστήριο (απάτη) κυρώσεων τού αμερικανικού Κογκρέσου, του οποίου ο μοναδικός σκοπός είναι να προστατεύσει τη βιομηχανία εμβολίων από την ευθύνη για τους τραυματισμούς και τις φρικτές συνέπειες των εμβολίων, έχει ουσιαστικά παραδεχτεί, ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό.
| Υπάρχουν χιλιάδες καταγγελίες από γονείς για αυτό το θέμα, οι οποίες επιμελώς θάβονται από τις φαρμακοβιομηχανίες. Μέχρι πρόσφατα, κάθε συσχετισμός του αυτισμού με τον εμβολιασμό, θεωρούνταν ως θεωρία συνομωσίας, παρόλο, που οι απο- δείξεις και τα σκάνδαλα είναι αμέτρητα. Όπως αναφέρθηκε από την Huffington Post, δυο παιδιά που ανέπτυξαν αυτισμό μετά από εμβολιασμούς ρουτίνας αποζημιώθηκαν με εκατομμύρια δολάρια, για να βοηθηθούν οι οικογένειές τους να πληρώνουν τη δαπα- νηρή εξειδικευμένη περίθαλψη, που θα πρέπει να δεχτούν για όλη τους τη ζωή. Μια πρόσφατη μεγάλη μελέτη επιβεβαιώνει άλ- λες ανεξάρτητες ερευνητικές μελέτες, που συνέκριναν μη εμβολιασμένα παιδιά με εμβο- λιασμένα. Όλα δείχνουν, ότι τα εμβολιασμένα έχουν 2 έως και 5 φορές περισσότερες ασθέ- νειες στην παιδική ηλικία και αλλεργίες, από αυτά, που δεν έχουν εμβολιαστεί. |
Επιπλέον, παραβιάζεται και το Σύνταγμα, που ορίζει, ότι κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τον άλλο σε μια ιατρική πράξη, όπως ο εμβολιασμός, χωρίς την συγκατάθεση του. Αυτός ο νόμος σήμερα έχει καταργηθεί στη πράξη, αφού ο κάθε διευθυντής σχολείου έχει επιφορτισθεί με την υποχρέωση να ελέγχει το βιβλιάριο του κάθε παιδιού αν έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα του εμβολιασμού ή όχι.
Εξάλλου, μιλώντας για έρευνες έχετε εσείς αναρωτηθεί πόσο έχει ερευνηθεί το κάθε φάρμακο συμπεριλαμβανομένων και των εμβολίων, προτού να κυκλοφορήσουν; Πολύ πρόσφατα δυο εμβόλια αυτό της μηνιγγίτιδας και της ηπατίτιδας αποσύρθηκαν από τον ΕΦΕΤ και τον ΕΟΦ ως ακατάλληλα! Σας αφήνω να βγάλετε τα συμπεράσματα σας, όταν όλοι είμαστε μάρτυρες αποσύρσεων φαρμάκων με μεγάλη κυκλοφορία, διότι κρίθηκε κάποια στιγμή ακατάλληλο το ένα ή το άλλο. Πώς γίνεται να κρίνεται ακατάλληλο κάτι, που πριν κρίθηκε κατάλληλο;
«Ε.Ε.»: Η βασική αρχή σας, ότι το όμοιο θεραπεύει το όμοιο, κάνει την υπόθεση, πως ό,τι προκαλεί παρόμοια συμπτώματα μπορεί και να τα θεραπεύσει. Σύμφωνα με τον Χάνεμαν, ο δηλητηριώδης κισσός θεραπεύει εξανθήματα, επειδή αναραίωτος προκαλεί εξάνθημα, όταν αγγίζεται. Με την ίδια λογική το κρεμμύδι θεραπεύει μάτια που τρέχουν και το δηλητήριο φιδιού την ακαμψία.
– Ακριβώς αυτό συμβαίνει! Έχουμε πάμπολλες κλινικές περιπτώσεις, που έχουν θεραπευτεί από κρυολόγημα, που τα συμπτώματά του έμοιαζαν με εκείνα των αναθυμιάσεων του κρεμμυδιού, δηλαδή κάψιμο στα μάτια, δακρύρροια, κόκκινα μάτια, μύτη με έντονη καυστική καταρροή. Οι περιπτώσεις αυτές θεραπεύτηκαν εισπνέοντας απλά πάνω από ένα κομμένο κρεμμύδι.
|
Φυσικά, δεν θεραπεύονται όλες οι περιπτώσεις κρυολογήματος με τις αναθυμιάσεις του κρεμμυδιού. Τα συμπτώματα πρέπει να είναι ακριβώς αυτά, που περιγράφονται και όχι να μοιάζουν με αυτά. Τότε, απλά αλλάζει το φάρμακο.
Κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και μάλιστα από γνωστούς επώνυμους επιστήμονες διάφορα πειράματα με ευφυολογήματα επιχειρώντας πολύ άστοχα να μειώσουν την Ομοιοπαθητική. Για παράδειγμα, σε κάποιον, που έχει κάποια x ασθένεια, δίνουν μία ή πολλες κάψουλες από το ίδιο φάρμακο, που σύμφωνα με τη μεθοδολογία της Ομοιοπαθητικής απευθύνεται στη συγκεκριμένη ασθένεια, χωρίς να θέλουν να γνωρίζουν, ότι υπάρχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες σχετικά φάρμακα, που μπορούν να θεραπεύουν την ασθένεια αυτή. Απλά, η επιλογή πρέπει να γίνει από έναν έμπειρο ομοιοπαθητικό και με βάση τα συγκεκριμένα συμπτώματα του συγκεκριμένου ασθενούς και όχι από τον εκάστοτε ταχυδακτυλουργό...
| Άρα μιλάμε για άστοχα τρικ, που ουσι- αστικά προσπαθούν να υποβιβάσουν την Ομοιοπαθητική, όπως για παρά- δειγμα ένα βίντεο του Richard Daw- kins, που έχει κυκλοφορήσει ευρέως. (Σ.σ. βλ. παραπλεύρως βίντεο). Το βίντεο αυτό είναι τσαρλατανισμός. Ουσιαστικά, ο Dawkins επιχειρεί να αποδείξει με γελοίους τρόπους, ότι η Ομοιοπαθητική είναι placebo κι ότι ουσιαστικά τα ομοιοπαθητικά φάρ- μακα είναι νεράκι. |
Οι τρόποι όμως, που τα παρουσιάζει, είναι χονδροειδέστατοι και γελοίοι. Δεν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε αλλιώς. Επιφυλασσόμαστε να απαντήσουμε αναλυτικά σε όλο το βίντεο σύντομα. Αυτός ο άνθρωπος αυτοαποκαλείται επιστήμονας, αλλά το θέμα είναι, ότι λειτουργεί ως τσαρλατάνος.
 Οι κριτικές κατά της Ομοιοπαθητικής αρκετές φορές ξεπερνούν τα όρια της ευπρέπειας. |
«E.E.»: Πολλές ασθένειες οφείλονται σε διατροφικούς παράγοντες.
Για παράδειγμα, μια δίαιτα με επεξεργασμένες τροφές, υδρογονωμένα φυτικά έλαια (trans λιπαρά) κ.λπ. μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή και σε ένα σωρό άλλες ασθένειες, όπως καρδιοπάθεια και καρκίνο.
Υπάρχουν επιστήμονες, που υποστηρίζουν, ότι αν οι άνθρωποι σταματούσαν την κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος και σιταριού, που περιέχει γλουτένη, η υγεία των ανθρώπων θα βελτιωνόταν δραματικά.
Πολλές ασθένειες επίσης, οφείλονται σε τοξίνες από βαρέα μέταλλα, από κάπνισμα τσιγάρου, από έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και από τις ελεύθερες ρίζες.
Αφού τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν καμιά σχέση με τη διατροφή, ούτε απαλλάσσουν το ανθρώπινο σώμα από τις περιβαλλοντικές τοξίνες πώς μπορούν να θεραπεύουν μια ευρεία γκάμα ασθενειών, όπως ισχυρίζεστε οι ομοιοπαθητικοί;
Πώς π.χ. η Ομοιοπαθητική μπορεί να θεραπεύσει την οστεοαρθρίτιδα,
μια ασθένεια, που για να θεραπευθεί πρέπει να αναδομηθεί ο χόνδρος;
Γι' αυτό και πολλοί εναλλακτικοί θεραπευτές δίνουν γλυκοζαμίνη και άλλα συστατικά για το χόνδρο.
Αφού τα ομοιοπαθητικά είναι ενεργειακά φάρμακα, ποια επίδραση μπορούν να έχουν στον χόνδρο;
– Δεν είναι η Ομοιοπαθητική αυτή, που θεραπεύει πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Είναι πολλές μέθοδοι, που θεραπεύουν, όπως και η Κλασική Ιατρική.
Παράδειγμα: Ένας άνθρωπος είναι τοξινωμένος από βαρέα μέταλλα. Θέλει αποτοξίνωση από τα βαρέα μέταλλα. Η κλασική διάγνωση θα μας δείξει την ύπαρξη των βαρέων μετάλλων. Η Ομοιοπαθητική μπορεί να σταθεί βοηθός εδώ με τα αποτοξινωτικά της φάρμακα. Όμως, σίγουρα θα χρειαστούν και κάποια συμπληρώματα, αλλά και αλλαγή διατροφής. Αν υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη μπορεί να χρειαστεί και χειρουργείο.
Επομένως, είναι αρκετοί εκείνοι, που μπορούν να βοηθήσουν σε κάθε περίπτωση. Η συνεργασία όλων των ιατρικών μεθόδων θα αποτελούσε το ιδανικό για κάθε περίπτωση. Δεν είναι πάντα μόνο η Ομοιοπαθητική, που θεραπεύει τα πάντα. Ο φανατισμός και η αλαζονεία είναι πάντα σε βάρος του ασθενή.
«Ε.Ε.»: Ποια είναι η γνώμη σας για τον καρκίνο;
– Ο καρκίνος είναι πολυπαραγοντική νόσος. Συνήθως από μικροί ξεκινάμε τα λάθη. Δεν θα μιλήσουμε για εκπαίδευση και τέτοια, αλλά για λάθος διατροφή. Το διατροφικό υπόβαθρο του ανθρώπου είναι κτισμένο σε λάθος βάσεις. Η λάθος διατροφή όλα αυτά τα χρόνια δημιουργεί μια τέτοια κατάσταση στον οργανισμό, που είναι έτοιμη να πυροδοτήσει πάσα ασθένεια. Εμβόλια και χημικά φάρμακα από την παιδική ηλικία επιδεινώνουν το αρνητικό υπάρχον υπόβαθρο.
Όταν ένας άνθρωπος έχει το έντερό του τοξινωμένο και το αίμα του, όπως και τα όργανά του με όλα αυτά τα σκουπίδια, που τρώμε σήμερα, αλλά και με τα χιλιάδες χημικά, είναι πάρα πολύ εύκολο στην πρώτη δυσκολία που θα συναντήσει να παρουσιάσει ασθένεια.
Τι εννοούμε δυσκολία. Ένας άνθρωπος τρώει λάθος για κάποια χρόνια. Έχει πάρει πολλά χημικά για να καταστείλει όποια συμπτώματα εμφάνισε το σώμα του. Έτσι έχει δημιουργήσει το υπόβαθρο στον οργανισμό του για την ασθένεια. Έρχεται ένα ψυχολογικό χτύπημα, ένα έντονο στρες π.χ. τον χωρίζει η γυναίκα του, χάνει την δουλειά του, πεθαίνει κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο κ.λπ. Αυτό τον χτυπάει στον ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο καταρρέει. Εκείνη την στιγμή είναι, που οι τοξίνες και τα δηλητήρια θα διαχυθούν στο σώμα και θα δημιουργήσουν την ασθένεια.
Άρα λοιπόν, είναι δυο-τρεις παράγοντες, που θα δημιουργήσουν την ασθένεια. Ένας είναι ο ψυχολογικός, άλλος είναι το υπόβαθρο του σώματος, σε τι κατάσταση βρίσκεται το σώμα. Αν είναι πολύ τοξινωμένο ή λίγο τοξινωμένο. Ένα πολύ τοξινωμένο σώμα είναι πολύ εύκολο στην πρώτη ψυχολογική δυσκολία, να παρουσιάσει βαριά ασθένεια. Ένα λιγότερο τοξινωμένο σώμα, πιο δυνατό και πιο υγιές, είναι πιο δύσκολο να παρουσιάσει μια βαριά ασθένεια π.χ. καρκίνο.
Υπάρχουν όμως κι άλλοι παράγοντες. Μπορεί κάποιος ας πούμε, στην ζωή του να κάνει πολλά εμβόλια ή μπορεί να τρώει βαριά μέταλλα από τις τροφές. Ή να τον κτυπά η γήινη παθητική ακτινοβολία στον ύπνο του, εκεί που ζει. Οποιαδήποτε είδους ακτινοβολία, γεωπαθητική ακτινοβολία μέχρι ακτινοβολία της πόλης, των κινητών, των ασυρμάτων τηλεφώνων και όλα αυτά. Άρα είναι πολλοί παράγοντες στην μέση.
Ένας βασικός παράγοντας είναι το ψυχολογικό. Σε αυτό το κομμάτι η Ομοιοπαθητική μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλά. Δηλαδή, μπορεί να θεραπεύσει ένα ψυχολογικό αίτιο, που πυροδοτεί την ασθένεια. Και ρωτάω απλά: πώς μπορεί να θεραπεύσει η Ιατρική; Αν κάποιος χώρισε και έπαθε καρκίνο πώς μπορεί να έλθουν τα δηλητήρια της Κλασικής Ιατρικής, δηλαδή οι ακτινοβολίες και οι χημειοθεραπείες και να θεραπεύσουν τη λύπη, που έχει αυτός ο άνθρωπος μέσα του; Με κανέναν τρόπο. Αντίθετα θα τον γεμίσουν και με άλλα δηλητήρια. Ουσιαστικά η λύπη, η οποία πρόσβαλε αυτόν τον άνθρωπο, του έχει δημιουργήσει τον καρκίνο. Είναι ένα βασικό αίτιο. (Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Καρκίνος και Ομοιοπαθητική).
«Ε.Ε.»: Σε μια τέτοια περίπτωση ένας ομοιοπαθητικός θα κοιτάξει να θεραπεύσει τη λύπη;
– Ναι. Βασικά, θα κοιτάξουμε να θεραπεύσουμε τον ασθενή, που έχει υποστεί αυτή τη λύπη. Εκεί είναι αυτό, που θα επικεντρωθούμε. Να βρούμε το ψυχολογικό αίτιο, που δημιούργησε τον καρκίνο.
Το να κόβω, να ράβω, να δηλητηριάζω και να καυτηριάζω έναν όγκο στο σώμα, αυτό δεν είναι θεραπεία, γιατί πάλι η λύπη, η οποία υπάρχει μέσα στον άνθρωπο αυτόν, θα του ξαναδημιουργήσει όγκο. Ενώ αν πάω κατευθείαν στο αίτιο και θεραπεύσω τη λύπη του, εκεί πλέον έχουμε ίαση. Ίαση ενός βασικού αιτίου. Αν εξαλείψουμε και τα προβλήματα, που έχει στο σωματικό του επίπεδο μέσω διατροφής, μέσω αποτοξίνωσης ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου, εκεί η θεραπεία θα είναι ακόμα πιο σωστή και πιο ολοκληρωμένη.
«Ε.Ε.»: Την εγχείρηση πώς την βλέπετε;
– Και η εγχείρηση μπορεί να χρειαστεί, αλλά ως έσχατο μέσον.
«Ε.Ε.»: Αλλά όχι ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες;
– Όχι, όχι. Ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες με τίποτα! (Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Επιστημονική έρημος).
«Ε.Ε.»: Η ακτινοβολία δεν φέρνει καρκίνο;
– Ναι, η ακτινοβολία φέρνει καρκίνο. Είναι πολύ απλό.
«Ε.Ε.»: Με την Ομοιοπαθητική θεραπεύετε τον καρκίνο;
– Αυτό είναι σχετικό. Γιατί μπορεί να είναι ένας προχωρημένος καρκίνος, όπου πλέον το να αντιστρέψεις αυτήν την κατάσταση είναι πολύ δύσκολο. Εξαρτάται από το στάδιο που βρίσκεται, σε τι επίπεδο βρίσκεται, υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες πάλι.
Αν αυτός ο άνθρωπος θέλει να συνεργαστεί, εάν έχει τη διάθεση να ζήσει, αν έχει το σθένος και θέλει να ζήσει. Είναι άλλοι, που τα παρατάνε. «Έπαθα καρκίνο και τέλος». Ε, αυτός ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος ό,τι κι να του κάνεις εσύ. Το θέμα είναι, ότι ο ασθενής πρέπει να συνεργαστεί με τον θεραπευτή του, για να μπορέσει να επανέλθει.
Θεωρώ απαράδεκτο αυτό που γίνεται με τους γιατρούς, που έχουν τους ασθενείς σε μια απόσταση και το μόνο που τους κάνουν είναι να τους κόβουν, να τους ράβουν, να τους καυτηριάζουν και να τους δηλητηριάζουν. Καμία επαφή. Αντί να τον πιάσει, να του μιλήσει, να του εξηγήσει, ότι ο καρκίνος είναι αυτό είναι εκείνο, είναι το άλλο, «μην στεναχωριέσαι, μην φοβάσαι», να του δώσει μια ψυχολογική υποστήριξη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι μετρήσεις, οι εξετάσεις να κάνουμε την χημειοθεραπεία, να κάνουμε το χειρουργείο, τίποτε άλλο. Κρέας. Κρέας κόβεις, κρέας ράβεις. Ενώ η θεραπεία είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Είναι βασικά μια ψυχολογική υποστήριξη του γιατρού προς τον ασθενή.
Δεν είναι πάντως μόνο ο καρκίνος πολυπαραγοντικός. Όλες οι ασθένειες είναι πολυπαραγοντικές. Ένα βασικό αίτιο του καρκίνου, είναι τα εμβόλια. Δεν είναι αποκλειστικά αυτό, όμως. Δηλαδή, ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει ένα διαλυμένο οργανισμό, για το λόγο, ότι τρέφεται για όλη του την ζωή ή κάποια χρόνια από την ζωή του άσχημα ή αυτός νομίζει, ότι τρέφεται καλά, αλλά τρέφεται άσχημα, εάν κάνει και τα εμβόλια ουσιαστικά έχει υπογράψει την καταδίκη του, καθόσον αυξάνει τα αίτια, τα οποία δημιουργούν τον καρκίνο. Αν ζει και σε μια πόλη, η οποία είναι μέσα στην μόλυνση, ζει μέσα στο στρες, αυτομάτως τα αίτια αυξάνουν κι άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.