"Μπορεί μια χειραψία να τα κάνει αυτά;"

Η ΧΕΙΡΑΨΙΑ

"Εσάς" είπε ο ράφτης, "δε σας έχουν απασχολήσει οι αρχαίοι Έλληνες; Μόνο σαν μυθολογία βλέπετε όσα έγιναν κάποτε εδώ με τους θεούς, τους ήρωες και τους ανθρώπους;"

Ψυχραιμία, σκέφτηκε ο γιατρός, θα μάθω τι συμβαίνει εδώ μέσα. "Είναι σπουδαία, παιδί μου, η ελληνική ιστορία, αλλά πέρασε η ώρα, έχω να κάνω κι άλλη επίσκεψη". 
Έκανε ένα βήμα κι έτεινε το χέρι.
Ο ράφτης τα 'χασε. 
Κοίταξε την παλάμη του γιατρού, τον κοίταξε στα μάτια 'τι θέλει να κάνω με το χέρι του;


' Ο γιατρός βλέποντας τον νεαρό να μην αντιδρά, είπε μαλακά:
"Δώσε το χέρι σου και σφίξ' το. Θέλω να κάνουμε χειραψία, έτσι το λέμε, χειραψία. Χάρηκα, χάρηκα ιδιαίτερα που σε γνώρισα από κοντά παιδί μου".

Σήκωσε δειλά το χέρι ο ράφτης κι ο γιατρός το έπιασε και το έσφιξε απαλά.
'Χειραψία'... φριχτά συναισθήματα ξύπνησαν. Έφυγε ο γιατρός. Το παιδί ένιωσε να βυθίζεται σε μια σκοτεινή τρύπα. Ανέβηκε παραπατώντας τη σκάλα, η ανάσα του σφύριζε, 'τι την ήθελε τη χειραψία ο γιατρός, τελευταία στιγμή;'

Ο Κριτής τον καλούσε: "Τα κατάφερες μια χαρά!"
"Μου έκανε... χειραψία, με τρόμαξε, μου έσφιξε το χέρι!"
"Δείξε μου!"
Έπιασε το ένα χέρι με το άλλο: "Έτσι. Είχε μια... ζέστη το σώμα του, μ' επιασε τρεμούλα, ήθελα να κρυφτώ"...
"Μπορεί μια χειραψία να τα κάνει αυτά;"
"Έλα ντε, μπορεί;"
"Χαζέ! Τότε να κάνεις κι εσύ στους άλλους, χειραψία!"
"Εγώ;" τρόμαξε ο ράφτης.
"Εσύ. Έχεις χέρια κι εσύ, για δοκίμασε. Οι άλλοι, κάνουν χειραψία;"
"Δεν ξέρω, πρώτη φορά το είδα"...

Ιωάννα Φραγκιά 
Από τον "Ράφτη του Ποσειδώνα" εκδ. Καστανιώτης