Δεν χρειάστηκε να πέσει η πρώτη σταγόνα της βροχής, για να σκοτωθεί το καλοκαίρι.
Πρόλαβαν άλλοι, εμείς το προλάβαμε, φέρνοντας μέσα μας τα σπέρματα της παρακμής.
Γιατί η ζωή, θέλει αγάπη για να ανθίσει, όπως η απέχθεια για τη ζωή θέλει το μίσος, για να εξαπλωθεί σαν πανούκλα.
Ας προσέχουμε τους εαυτούς μας περισσότερο γιατί η χαρά δεν χαρίζεται,
θέλει μανίκιασηκωμένα κι ετοιμότητα.
Θέλει γενναίες πράξεις για να κερδηθεί, όχι καλές προθέσεις.
Το μίσος, ο εύκολος δρόμος, θα οδηγεί αναγκαστικά όλους, ενεργητικά και παθητικά αποκτηνωμένους πολίτες, που έχουν παραιτηθεί από το να διεκδικούν την ορμή της ζωής κι αφήνονται ανυπεράσπιστοι στα δόντια του θηρίου.
Όχι ακριβώς πως σκοτώσαμε, απλά παραμελήσαμε... που, δεν ξέρω, δεν πείθομαι πως το κάναμε από άγνοια.
Η φωτο από την ταινία "Μεγαλέξαντρος" του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Ioanna Franghia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.