Ο πολιτικός μιθριδατισμός του Βαγγολέοντος Βεναπάρτη ...
Τόσο χιούμορ είχαμε να δούμε από την εποχή του Νέρωνα.
Εάν ως ευφυία ορίζεται η ικανότητα ενός ατόμου να προσλαμβάνει επαρκώς και να ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός του, τότε η πολυθρύλητη ευφυία του Ευάγγελου Βενιζέλου τον έχει εγκαταλείψει.
Εκτός εάν αυτή υπηρετεί την επιβίωση και μόνο, οπότε ο άνθρωπος είναι τσακάλι!
Παρακολούθησα εμβρόντητος τη χειμαρρώδη ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν την ψηφοφορία για τη λίστα Λαγκάρντ και έμεινα βέβαιος πως ο άνθρωπος ζει σε άλλη χώρα, σε άλλο σύμπαν.
Από τη στιγμή, δε, που ύστερα από μια ριπή «εγώ» πρόσθεσε...
«Τα έφερε έτσι η μοίρα να είμαι ο υπουργός που μείωσε το χρέος κατά 110 δισεκατομμύρια» αναρωτήθηκα αν στη χώρα που ζει ο ταλαντούχος συνταγματολόγος οι άνθρωποι αναζητούν στους ροδώνες το τελειότερο τριαντάφυλλο για να το χαρίσουν στους αγαπημένους τους ή στις γαλάζιες αμμουδιές το συμμετρικότερο κοχύλι για να στολίσει το τζάκι τους.
Γιατί στη χώρα, που ζώ εγώ και όλοι μας, απλώς ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή.
Δεν θα αναφερθώ στο «χιούμορ» του περί φύλαξης στο σπίτι του αντιγράφων διαφόρων απόρρητων από το ΓΕΕΘΑ.
Αυτό το χιουμοράκι ήταν γνωστό από την εποχή που ήταν καθηγητής στο ΑΠΘ και μετά Υπουργός Πολιτισμού, όλος ο κόσμος το ξέρει.
Θυμόμαστε, άλλωστε, όλοι και όλες με πόσο χιούμορ αντιμετώπισε ο Μπένι τον καφέ που του έριξε ένας καθ΄ έξιν φραπεδορίπτης έξω απ΄ το παλιό ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς και την αφελή ερώτηση ενός θεατή στη συνέντευξη με το Νίκο Χατζηνικολάου.
Τόσο χιούμορ είχαμε να δούμε από την εποχή του Νέρωνα.
Μου έκανε εντύπωση πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε έναν καταιγισμό 4.500 λέξεων δεν περιέλαβε μια στοιχειώδη αναφορά -έστω και με κροκοδείλια δάκρυα- σε όσους συμπολίτες μας χειμάζονται από την κρίση.
Γι΄ αυτόν δεν υπάρχει κρίση, άνεργοι, άστεγοι, υπάρχει μόνο ο Εαυτός του, ο οποίος βάλλεται πανταχόθεν.
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, φυσικά, μου έκανε η ταύτιση του προσώπου του με την ασφάλεια και την ευμάρεια του κράτους.
Σε τόσο έντονο βαθμό, μάλιστα, που θα έλεγες ότι πίστευε πως και η προσωπική του ασφάλεια και ευμάρεια είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένες με εκείνη του κράτους.
Που είναι, δηλαδή.
Και ενώ διατυμπάνιζε αυτά, καταφανώς έκανε πως δεν βλέπει ότι η ΝΔ δεν τον επιθυμεί ως εταίρο για τα μπιρμπιλωτά του ματάκια ή τη βεργολυγερή κορμοστασιά του αλλά για τον διαρκώς φθίνοντα αριθμό βουλευτών του, ο οποίος της εξασφαλίζει τη διάσωση της κυβέρνησής της επί λίγους ακόμα μήνες.
Η τακτική του θιγμένου, κατάλληλη για αγοράκια της Δ΄ Δημοτικού, ήταν πολύ λίγη για να συγκαλύψει την αμηχανία του Βενιζέλου.
Θυμόμαστε, άλλωστε, ότι την ίδια τακτική είχε χρησιμοποιήσει όταν έγινε γνωστό πως εκτός από το στικάκι της λίστας Λαγκάρντ είχε κληρονομήσει από τον Παπακωνσταντίνου και μια θωρακισμένη BMW, αξίας 750.000 ευρώ, προορισμένη για την ασφάλεια του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών.
Την οποία συνέχιζε να χρησιμοποιεί, ακόμα κι όταν δεν κατείχε πλέον το πόστο.
Απλά, δεν του την ζήτησε κανείς.
Και φυσικά, παρακολουθώντας τον παραληρηματικό «υπέρ -όχι και τόσο- αδυνάτων» μονόλογο του Βαγγέλη, δεν μπόρεσα να μην καγχάσω όταν αναφέρθηκε στα ταξίδια Τσίπρα σε Λατινική Αμερική, στα (ανύπαρκτα) σκαλιά του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών και στις ΗΠΑ, για να μάθει να διαπραγματεύεται, όπως υπογράμμισε με το γνωστό του πλέον χιούμορ ο Μπένι.
Ε, ναι, μερικοί τουλάχιστον δεν αφήνονται να βυθιστούν αδιαπραγμάτευτοι, όπως κάνει μέχρι τώρα η Τρόικα Εσωτερικού.
Εκείνο, όμως, που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η απόλυτη αδιαφορία του ομιλητή για το περιβάλλον και η απόλυτη εστίασή του στον εαυτό του.
Σαν τον παλιό ηγεμόνα Μιθριδάτη, που για να μην πέσει θύμα δηλητηριασμού από τον περίγυρό του, έπαιρνε εκουσίως μικρές αλλά όλο και αυξανόμενες ποσότητες δηλητηρίου, προκειμένου να αυξήσει τις αντοχές του, ο Βενιζέλος επέδειξε καταπληκτική αντοχή και ανοσία:
οπότε, ίσως να πέφτω έξω και όντως να είναι ακόμα ευφυής, αφού αξιοποιεί τα πάντα για την επιβίωσή του.
[Η φωτογραφία είναι μια δημιουργία του antistachef]
Του Πρόδρομου Σεϊτανίδη
Τόσο χιούμορ είχαμε να δούμε από την εποχή του Νέρωνα.
Εάν ως ευφυία ορίζεται η ικανότητα ενός ατόμου να προσλαμβάνει επαρκώς και να ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός του, τότε η πολυθρύλητη ευφυία του Ευάγγελου Βενιζέλου τον έχει εγκαταλείψει.
Εκτός εάν αυτή υπηρετεί την επιβίωση και μόνο, οπότε ο άνθρωπος είναι τσακάλι!
Παρακολούθησα εμβρόντητος τη χειμαρρώδη ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν την ψηφοφορία για τη λίστα Λαγκάρντ και έμεινα βέβαιος πως ο άνθρωπος ζει σε άλλη χώρα, σε άλλο σύμπαν.
Από τη στιγμή, δε, που ύστερα από μια ριπή «εγώ» πρόσθεσε...
«Τα έφερε έτσι η μοίρα να είμαι ο υπουργός που μείωσε το χρέος κατά 110 δισεκατομμύρια» αναρωτήθηκα αν στη χώρα που ζει ο ταλαντούχος συνταγματολόγος οι άνθρωποι αναζητούν στους ροδώνες το τελειότερο τριαντάφυλλο για να το χαρίσουν στους αγαπημένους τους ή στις γαλάζιες αμμουδιές το συμμετρικότερο κοχύλι για να στολίσει το τζάκι τους.
Γιατί στη χώρα, που ζώ εγώ και όλοι μας, απλώς ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή.
Δεν θα αναφερθώ στο «χιούμορ» του περί φύλαξης στο σπίτι του αντιγράφων διαφόρων απόρρητων από το ΓΕΕΘΑ.
Αυτό το χιουμοράκι ήταν γνωστό από την εποχή που ήταν καθηγητής στο ΑΠΘ και μετά Υπουργός Πολιτισμού, όλος ο κόσμος το ξέρει.
Θυμόμαστε, άλλωστε, όλοι και όλες με πόσο χιούμορ αντιμετώπισε ο Μπένι τον καφέ που του έριξε ένας καθ΄ έξιν φραπεδορίπτης έξω απ΄ το παλιό ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς και την αφελή ερώτηση ενός θεατή στη συνέντευξη με το Νίκο Χατζηνικολάου.
Τόσο χιούμορ είχαμε να δούμε από την εποχή του Νέρωνα.
Μου έκανε εντύπωση πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε έναν καταιγισμό 4.500 λέξεων δεν περιέλαβε μια στοιχειώδη αναφορά -έστω και με κροκοδείλια δάκρυα- σε όσους συμπολίτες μας χειμάζονται από την κρίση.
Γι΄ αυτόν δεν υπάρχει κρίση, άνεργοι, άστεγοι, υπάρχει μόνο ο Εαυτός του, ο οποίος βάλλεται πανταχόθεν.
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, φυσικά, μου έκανε η ταύτιση του προσώπου του με την ασφάλεια και την ευμάρεια του κράτους.
Σε τόσο έντονο βαθμό, μάλιστα, που θα έλεγες ότι πίστευε πως και η προσωπική του ασφάλεια και ευμάρεια είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένες με εκείνη του κράτους.
Που είναι, δηλαδή.
Και ενώ διατυμπάνιζε αυτά, καταφανώς έκανε πως δεν βλέπει ότι η ΝΔ δεν τον επιθυμεί ως εταίρο για τα μπιρμπιλωτά του ματάκια ή τη βεργολυγερή κορμοστασιά του αλλά για τον διαρκώς φθίνοντα αριθμό βουλευτών του, ο οποίος της εξασφαλίζει τη διάσωση της κυβέρνησής της επί λίγους ακόμα μήνες.
Η τακτική του θιγμένου, κατάλληλη για αγοράκια της Δ΄ Δημοτικού, ήταν πολύ λίγη για να συγκαλύψει την αμηχανία του Βενιζέλου.
Θυμόμαστε, άλλωστε, ότι την ίδια τακτική είχε χρησιμοποιήσει όταν έγινε γνωστό πως εκτός από το στικάκι της λίστας Λαγκάρντ είχε κληρονομήσει από τον Παπακωνσταντίνου και μια θωρακισμένη BMW, αξίας 750.000 ευρώ, προορισμένη για την ασφάλεια του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών.
Την οποία συνέχιζε να χρησιμοποιεί, ακόμα κι όταν δεν κατείχε πλέον το πόστο.
Απλά, δεν του την ζήτησε κανείς.
Και φυσικά, παρακολουθώντας τον παραληρηματικό «υπέρ -όχι και τόσο- αδυνάτων» μονόλογο του Βαγγέλη, δεν μπόρεσα να μην καγχάσω όταν αναφέρθηκε στα ταξίδια Τσίπρα σε Λατινική Αμερική, στα (ανύπαρκτα) σκαλιά του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών και στις ΗΠΑ, για να μάθει να διαπραγματεύεται, όπως υπογράμμισε με το γνωστό του πλέον χιούμορ ο Μπένι.
Ε, ναι, μερικοί τουλάχιστον δεν αφήνονται να βυθιστούν αδιαπραγμάτευτοι, όπως κάνει μέχρι τώρα η Τρόικα Εσωτερικού.
Εκείνο, όμως, που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η απόλυτη αδιαφορία του ομιλητή για το περιβάλλον και η απόλυτη εστίασή του στον εαυτό του.
Σαν τον παλιό ηγεμόνα Μιθριδάτη, που για να μην πέσει θύμα δηλητηριασμού από τον περίγυρό του, έπαιρνε εκουσίως μικρές αλλά όλο και αυξανόμενες ποσότητες δηλητηρίου, προκειμένου να αυξήσει τις αντοχές του, ο Βενιζέλος επέδειξε καταπληκτική αντοχή και ανοσία:
οπότε, ίσως να πέφτω έξω και όντως να είναι ακόμα ευφυής, αφού αξιοποιεί τα πάντα για την επιβίωσή του.
[Η φωτογραφία είναι μια δημιουργία του antistachef]
Του Πρόδρομου Σεϊτανίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.