Πρέπει να φυλαχτούμε από το μικρόβιο της απόλυτης ηλιθιότητας, που έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας.

ΕΙΜΑΙ Ο ΨΩΡΙΑΡΗΣ Ο ΧΩΡΙΑ!

Ο ταξιτζής γύριζει και μου λέει...

«Φίλε, είμαστε πολίτες μαζικής...κάτι...Μαζικής ενημέρωσης, μαζικής μεταφοράς, μαζικής εστίασης, μαζικών αγορών. Αυτό είμαστε».

Αισθάνθηκα μια μοναξιά την ώρα που το 'λεγε. Μια ξαφνική επιθυμία για απομόνωση μέσα στη κρεατομηχανή. Λες κι έφυγε κάποια βίδα απ΄το πλάι κι ένα νήμα κιμά το 'σκασε απ΄τη τρυπούλα, πριν πέσει στη λαδόκολλα.

Μάζα μαζικής συμπεριφοράς.

Προσοχή! Δεν είναι αγέλη. Δεν είναι κοπάδι..

Μην λιγουρεύεστε τη όποια δόξα μιας αγέλης. Εδώ μιλάμε για μπούγιο τρισάθλιο. Για αχταρμά. Μιλάμε για μια πίτα πρόχειρα τυλιγμένη, με απ΄όλα, με τα όλα να μασιώνται χωρίς διάκριση με μια χαψιά!

Κι έτσι όπως συμβαίνει, καμμιά φορά κι ο προηγούμενος παραγγέλνει μια πίτα κοτόπουλο που 'χει και μαρουλάκι, κι ο επόμενος μια κλασσική χωρίς, στη τσιμπίδα του σουβλατζή μένει κι ένα μαρουλάκι ξεκάρφωτο ανάμεσα στο γύρο...

Κι αν ο επόμενος δεν το γουστάρει έτσι με το δαχτυλάκι το λιγδιασμένο κάνει μια και το πετάει, και το μαρουλάκι γλυτώνει απ΄το χάψιμο.
Να ζεις για να παρακαλάς να μη σε γουστάρει το επόμενο τύλιγμα. Να ελπίζεις στην ελευθερία εκείνων των τυχερών που δεν τους γουστάρουν οι υπόλοιποι.
Να ονειρεύεσαι να χαλάσει η γαμημένη πλαινή βίδα στο μηχάνημα μπας και τη κάνεις από κει χωρίς να σε πάρουνε χαμπάρι...

Να επιζητάς την αντιπάθεια, τη περιφρόνηση των άλλων μήπως κι έτσι τη γλυτώσεις καθαρός και δε σε μολύνουν.
Η αποξένωση δεν είναι πια στοιχείο μελέτης παθολογικής συμπεριφοράς. Είναι ένδειξη υγειούς αντιμετώπισης και αξιοπρέπειας φίλε μου.

Πρέπει να φυλαχτείς από το μικρόβιο της απόλυτης ηλιθιότητας, που έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας. Να βρεις ένα χώρο εσύ άντε και δυο τρεις άλλοι και να μιλήσετε με μια στοιχειώδη λογική. Με μια στοιχειώδη ντομπροσύνη.

Δεν έπιασε το κόλπο της αλληλεγγύης και συντροφικότητας των λαών. Δε γουστάρει ο άνθρωπος την αλληλεγγύη λέμε...Εδώ μιλάμε για συνειδητοποιημένη αποδοχή κάθε πνευματικής και σωματικής εξόντωσης. Εδώ μιλάμε όχι για αριθμούς αλλά για νούμερα! (που λέμε είσαι νούμερο...; Αυτό.)

Το νέο κόλπο "μια ψυχή όλη μαζί η ανθρωπότητα να περάσει σε μια νέα εποχή" μεταφράζεται ως "μας τελείωσαν τα ντόπια χαιβάνια και ψάχνουμε και παρακάτω να μαζέψουμε κανέναν που χει ξεφύγει απ΄το μαντρί για να γίνουμε πολλοί οι κιμάδες"!
Από πότε η ανθρωπότητα ονειρεύεται κοινό όφελος; Πρέπει να 'χει γίνει κάπου κάποτε και δεν το αντιληφθήκαμε, θα πρέπει ναταν εντυπωσιακά σύντομο!

Αποξένωση ναι, απόλυτη. Κλείστα όλα. Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, περιοδικά, εφημερίδες, ανεπιθύμητους που με το που τους λες καλημέρα στου γαμάνε τη ψυχολογία για όλη μέρα, κλέφτες που σε σκουντάνε τυχαία και βάζουν τα χεράκια τους στο ανυποψίαστο τσεπάκι σου, ανώμαλους που γυρίζουν με καρφωμένο ένα γεννητικό όργανο στο κούτελο, κλείστους όλους απέξω.

Κάνε κλαμπ πριβέ το σπίτι σου και βάζε μέσα όσους έχουν κάρτα μέλους, κάνε το μυαλό σου σεκιουριτά της ζωής σου και βάλτον εκεί μπροστά στο κήπο σου να σταματήσουν να σου τσαλαπατάνε ότι φυτεύεις.

Έτσι για να σας στη σπάσω, αντί να κλαίω με το πλήθος θα γελάω με τη παρέα μου.
Αντί να ψωνίζω από το μαγαζάκι σας θα φτιάξω εσωτερικής κατανάλωσης βιοτεχνία
Αντί να τρώω στα μαγαζιά σας θα κάνω πριβέ ταβερνάκι στο πίσω κήπο με φαί ρεφενέ μεταξύ φίλων.

Ετσι για να σας τη σπάσω, θα κηρύξω ανεξάρτητη τη Γαβριάδα και θα θεσπίσω τους δικούς μου νόμους.
Δε πα να μας μετατρέψεις σε γουρούνια,
Δε πα να βάλεις τις σειρήνες σου να στριγγλίζουν απ΄το πρωί ως το βράδυ...
Δε πα να φέρεις ολόκληρο το σόι των μονόφθαλμων να μας πετάνε πέτρες...
Δε πα να στριμώξεις το καράβι μου ανάμεσα στη σκύλλα και στη χάρυβδη...
Το κλαμπ της Γαβριάδας, ονομάζεται ΙΘΑΚΗ, και σ’αυτή αν δεν έχεις κάρτα μέλους ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΩΔΙΚΟΣ. (ΧΧΧΧΧ) δεν υπάρχει τρόπος να μπεις.

Ο ΓΑΒΡΙΑΣ