Υπάρχουν ορισμένοι δημοσιογράφοι που ξεκάθαρα υπερασπίζονται τα συμφέροντα ανώτερων οικονομικών τάξεων και άλλοι που γλείφουν μετά ιδιαίτερης δουλικότητας την εκάστοτε κυβέρνηση.
Υπάρχει όμως κι άλλη μια κατηγορία δημοσιογράφων, που θέλουν να παρουσιάζονται ως φιλολαϊκοί, αλλά στην ουσία παίζουν με το θυμικό συνήθως αγράμματων και εύκολα χειραγωγήσιμων ανθρώπων, που έμαθαν να εκπαιδεύονται από την τηλεόραση.
Αυτή η κατηγορία δημοσιογράφων αρέσκονται στις καφενειακές συζητήσεις (επιπέδου και ύφους), μιλώντας όχι με απλά λόγια “για να καταλαβαίνει ο απλός κόσμος”, αλλά με ρητορική που παραπέμπει σε μια υποτιθέμενη “κοινή λογική” από πριν κατασκευασμένη.
Ο δημοσιογράφος αυτής της υποομάδας, ευχαριστιέται με το να γίνεται αρεστός και δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως ...
υπάρχει ο “μέσος άνθρωπος”.
Η μεγαλύτερη απάτη είναι πως τοποθετεί τον εαυτό του ανάμεσα σ’ αυτό το πλήθος, δήθεν ότι προέρχεται από αυτό και μπορεί να καταλάβει τα προβλήματά του. “Είμαι σαν κι εσάς” μπορεί να παπαγαλίζει για να πείσει συναισθηματικά.
Συνήθως γίνεται συμπαθής από ηλικιωμένους ανθρώπους, ενώ συχνά θεωρεί υποχρέωσή του να περιδιαβαίνει τις λαϊκές αγορές, για να πιάσει τον παλμό (όπως ο ίδιος νομίζει τουλάχιστον).
Αποδέχεται με ευκολία την κρίση του “λαού” και την γλείφει, μέχρι να μην του μείνει σάλιο. Προσπαθεί να επαναφέρει τον πολίτη στην κανονικότητα, όταν αυτός ξεφεύγει από τις media-κές νόρμες. Αυτή η κατηγορία δημοσιογράφου έχει τον διττό ρόλο, από την μία να τα έχει καλά με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και από την άλλη να παρουσιάζεται ως τιμητής του λαού.
Επιζητά τον ρόλο του διαμεσολαβητή του μηνύματος της εξουσίας προς τις μάζες. Συμβάλλει στην ενημέρωση των μαζανθρώπων και όχι των ατόμων, της κοινωνίας των πολιτών.
Ο επικίνδυνος ρόλος του, δεν σταματάει εκεί, αφού τα στερεότυπα και η αμορφωσιά καθαγιάζονται ως συμπαθητικά χαρακτηριστικά του λαού. Η ενημέρωση το κοινού για σοβαρά θέματα γίνεται με τον ίδιο τρόπο που γίνονται τα ασόβαρα.
Τον δημοσιογράφο δεν τον ενδιαφέρει στ’ αλήθεια η καταπολέμηση της άγνοιας, αλλά η διαιώνισή της. Ακόμη και οι καλεσμένοι του, θα είναι άτομα που θα ακολουθούν αυτή την λογική και αισθητική του λόγου. Δεν κριτικάρει ποτέ το σύστημα, αλλά επισημαίνει ποια σημεία του χρειάζονται βελτίωση, ώστε να παραμείνει σταθερό.
Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι κυρίως δραστηριοποιούνται στην τηλεόραση, ενώ κάποιοι από αυτούς έχουν και ραδιοφωνικές εκπομπές.
O δημοσιογράφος αυτής της συνομοταξίας αδιαφορεί για τους “διαφορετικούς” πολίτες και προτιμά το τσουβάλιασμα. Μάλιστα αυτοί που δεν ασπάζονται το αξιακό του σύστημα, αντιμετωπίζονται ως δείγματα του National Geographic. Ακριβώς επειδή επικροτεί τους “νομοταγείς”, τους “κανονικούς”, τους “φυσιολογικούς”, τους “νοικοκύρηδες”, τους “φιλήσυχους”, αδιαφορεί για το κοινό που δεν ασπάζεται μικροαστικές αντιλήψεις και μεσοαστικά όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.