Ζωή χωρίς μεσάζοντες...

Όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, η ζωή χωρίς μεσάζοντες , είναι μία καλή απάντηση στην κρίση φτώχειας που περνάει η χώρα.

Δεν γνωρίζω τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου,αλλά στην Ελλάδα ο ρόλος του μεσάζοντα,είναι σχεδόν θεσμικός,σαν του Προέδρου της Δημοκρατίας ας πούμε.

Δε γίνεται να πουληθεί οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα,χωρίς να έχει μεσολαβήσει ένας τουλάχιστον μεσάζοντας! Και λέω τουλάχιστον,γιατί συνήθως οι μεσάζοντες είναι πολλοί περισσότεροι!!

Αυτό που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής κι ανάλυσης είναι, ότι όταν μιλάω για μεσάζοντες δεν εννοώ μόνο τις εμπορικές συναλλαγές. Ακόμα και ξάδερφος να θέλει να πουλήσει σε ξάδερφο, πρέπει κάτι να πάρει κι ''η θεία που μεσολάβησε κι είπε καλά λόγια''...

Ναι αυτή είναι η πραγματικότητα στη χώρα μας!! Ακόμα και σε ενδοοικογενειακές ή φιλικές συναλλαγές, ο μεσάζοντας -συγγενής ή φίλος - είναι το ''εκ των ουκ άνευ''.

Για τις εμπορικές συναλλαγές δε χρειάζεται να αναλύσω κάτι περισσότερο. Όλοι γνωρίζετε για τα αγγουράκια που ξεκινάνε σαν λαχανικά από το χωράφι και καταλήγουν να πουληθούν σαν κοσμήματα στο ράφι του μάρκετ.

Εν τω μεταξύ έχουν μεσολαβήσει έμποροι,χονδρέμποροι,υπερχονδρέμποροι με την αντίστροφη σειρά. Κάτι ψιλά έχει πάρει κι ο...παραγωγός στην αρχή της διαδρομής του λαχανικού.

Μία ζωή χωρίς μεσάζοντες θα ήταν σίγουρα μία πιο φτηνή ζωή για όλους μας σε αυτήν τη χώρα.Όλοι το κατανοούμε,όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι το ζητούμενο στη φάση που περνάμε. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι,να είμαστε λιγότερο πρόβατα ή λιγότερο θύματα,στις αγορές μας.

Πρέπει να πούμε τέρμα στα καπέλα,στις μεσιτείες,στα νταβατζιλίκια.Ο καθένας μας μπορεί να διαπραγματευτεί και ν' αγοράσει αυτό που θέλει στη σωστή τιμή.

p.s.