Οι 10 πιο γνωστές πόλεις φαντάσματα. . .

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί μια πόλη να έχει εγκαταλειφθεί.

 Οικονομικοί λόγοι, φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές που προκαλούνται από πλημμύρες, κυβερνητική δράση, ανεξέλεγκτη ανομία ή ακόμη και πόλεμο.

 Κάποιες από τις εγκαταλελειμμένες πόλεις-φαντάσματα είναι πλέον τουριστικά αξιοθέατα, ενώ άλλες μπορεί να είναι επικίνδυνο ή παράνομο να τις επισκεφθείτε.

 Γνωρίστε 10 από τις πιο συναρπαστικές πόλεις-φαντάσματα σε όλο τον κόσμο...

 

10 – Bodie, Καλιφόρνια (ΗΠΑ)

Ιδρύθηκε το 1876. Ξεκίνησε σαν ένας μικρός οικισμός ορυχείων και το 1880 ο πληθυσμός του έφτασε σχεδόν τους 10.000 κατοίκους. Στην αιχμή του υπήρχε ακόμη και Chinatown με αρκετές εκατοντάδες Κινέζους κατοίκους.

Η εξάντληση των πόρων όμως καθώς και μια καταστροφική πυρκαγιά το 1932 απομάκρυναν και τους τελευταίους κατοίκους της πόλης. Η πόλη χαρακτηρίστηκε ως Εθνικό Ιστορικό Ορόσημο το 1961, και το 1962 έγινε Ιστορικό Πάρκο.

9 – San Zhi, Ταϊβάν

Στην περιοχή του San Zhi, ξεκίνησε να χτίζεται το φουτουριστικό αυτό χωριό ως καταφύγιο διακοπών πολυτελείας για τους ...πλούσιους.

 Ωστόσο, μετά από πολλά θανατηφόρα ατυχήματα κατά την κατασκευή, οι εργασίες σταμάτησαν. Η έλλειψη χρημάτων ήταν άλλος ένας λόγος που οι εργασίες δεν ξεκίνησαν ποτέ ξανά.
Μάλιστα, οι φήμες στην γύρω περιοχή λένε ότι η πόλη είναι πλέον στοιχειωμένη από τα φαντάσματα εκείνων που πέθαναν.

 

8 – Varosha, Κύπρος

Η Βαρόσα παλαιότερα ήταν μια πανέμορφη περιοχή, γεμάτη λουλούδια, και ένας από τους πιο πολυτελής προορισμούς διακοπών για ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο..
Το 1974, ωστόσο, η τουρκική εισβολή στη Κύπρο διχοτόμησε το νησί. Οι πολίτες έφυγαν από τα σπίτια τους, με την ελπίδα κάποια στιγμή να επιστρέψουν. Η πόλη ερήμωσε και πλέον τελεί υπό τη διοίκηση του Τουρκικού στρατού και έχει περιφραχτεί με συρματοπλέγματα. Τα κτίρια σιγά σιγά καταρρέουν.

7 – Gunkanjima, Ιαπωνία

Το Hashima είναι ένα από τα 505 ακατοίκητα νησιά της περιφέρειας Ναγκασάκι στην Ιαπωνία. Βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιόμετρων από το ίδιο το Ναγκασάκι. Είναι επίσης γνωστό και ως Gunkan-jima που σημαίνει Θωρηκτό.

Δημιουργήθηκε το 1890 όταν μια εταιρεία με την επωνυμία Mitsubishi αγόρασε το νησί και άρχισε ένα πρόγραμμα ανάκτησης άνθρακα από το βυθό της θάλασσας. Αυτό προσέλκυσε περισσότερο κόσμο στην πόλη και το 1916 αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν τα πρώτα πολύ μεγάλα κτίρια.

Το 1959, η πόλη ήταν στην μεγαλύτερη ακμή της, και μπορούσε να υπερηφανεύεται για την πυκνότητα των 835 ατόμων ανά εκτάριο για το σύνολο του νησιού (1.391 ανά εκτάριο για τον οικισμό), μια από τις υψηλότερες πυκνότητες πληθυσμού που έχει καταγραφεί ποτέ σε όλο τον κόσμο.

Όμως τη δεκαετία του 1960 ήρθε το πετρέλαιο να αντικαταστήσει τον άνθρακα σε όλη την Ιαπωνία, τα ορυχεία άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και φυσικά δεν αποτέλεσε εξαίρεση το Hashimas. Το 1974, η Mitsubishi ανακοίνωσε επίσημα το κλείσιμο του ορυχείου.

Σήμερα η πόλη είναι εγκαταλελειμμένη και το ταξίδι σε αυτήν απαγορεύεται. Στο νησί Hashimas γυρίστηκε η ταινία του 2003 Battle Royale II αλλά ήταν η έμπνευση για την δημιουργία του videogame «Killer 7″.

6 – Balestrino, Italy

Το Balestrino είναι μια αρκετά παράξενη υπόθεση γιατί ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν πληροφορίες σχετικά με αυτό. Τουλάχιστον ως προς την εγκατάλειψη. Κανένας δεν είναι σίγουρος πότε ιδρύθηκε, αν και τα αρχεία χρονολογούνται πριν από τον ενδέκατο αιώνα.

Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από τις φωτογραφίες, το άνω τμήμα της πόλης αποτελείται από ένα κάστρο (του μαρκησίου) και το κάτω μέρος, από έναν ενοριακό ναό (του Αγίου Ανδρέα). Τα αρχεία του πληθυσμού μας πάνε πίσω στο 1860, όταν περίπου 800-850 άνθρωποι ζούσαν εκεί. Κυρίως αγρότες οι οποίοι καλλιεργούσαν ελιές.

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, η βορειοδυτική ακτή της Ιταλίας χτυπήθηκε από πολλούς ισχυρούς σεισμούς. Ένας από αυτούς το 1887 (μέγεθος 6,7) κατέστρεψε πολλά χωριά στην περιοχή της Σαβόνα, και αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία φαίνεται ότι και το Balestrino χτυπήθηκε άσχημα.

Το 1953 η πόλη εγκαταλείφθηκε οριστικά λόγω της συνεχιζόμενης γεωλογικής αστάθειας και οι εναπομείναντες κάτοικοι (περίπου 400) μετέβησαν σε πιο ασφαλής περιοχές προς τα δυτικά.

 

5 – Katoli World, Taiwan

Το Katoli World δεν είναι πόλη. Είναι πάρκο και βρίσκεται στην περιοχή Dakeng Scenic λίγο έξω από το Taichung, της Ταϊβάν. Άνοιξε στη δεκαετία του ογδόντα, και είχε αρκετή επιτυχία μια και ήταν ένα από τα λίγα θεματικά πάρκα στο νησί της Ταϊβάν.

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1999 ένας καταστροφικός σεισμός χτύπησε την Ταϊβάν. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του σεισμού, αλλά κανείς από το πάρκο, καθώς ο σεισμός χτύπησε όταν αυτό ήταν κλειστό.

Το μεγαλύτερο όμως μέρος του πάρκου καταστράφηκε και έτσι αναγκάστηκαν να το κλείσουν για πάντα.

4 – Centralia, Πενσυλβανία

Το Centralia της Pennsylvania δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα μεγάλη κοινότητα, αλλά ήταν κάποτε μια ζωντανή και βιομηχανική περιοχή. Στην αιχμή της, η πόλη λόγο των ορυχείων εξόρυξης άνθρακα ήταν το σπίτι για 2.761 ψυχές, Σήμερα ο πληθυσμός των τάφων στα νεκροταφεία της, ξεπερνά αριθμητικά κατά πολύ τον πληθυσμό των ζωντανών κατοίκων της.

Το 1962 όπως κάθε εβδομάδα οι κάτοικοι της πόλης έβαλαν φωτιά για να κάψουν τα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα ήταν μια τεράστια υπόγεια φωτιά άνθρακα να ξεκινήσει. Οι προσπάθειες για την κατάσβεση της πυρκαγιάς ήταν ανεπιτυχείς, και η φωτιά συνέχισε να καίει όλη τη δεκαετία του 1960 αλλά και του 1970. Δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία αναφέρθηκαν από διάφορους ανθρώπους, λόγω του μονοξειδίου του άνθρακα.

Το 1979, οι ντόπιοι κατάλαβαν ότι το πρόβλημα δεν είχε τελειώσει. Αντίθετα έπαιρνε μεγαλύτερες διαστάσεις. Ένα βενζινάδικο της περιοχής ανέφερε ότι η θερμοκρασία των δεξαμενών καυσίμων του έφτανε τους 77,8 ° C.

Αυτό προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον, το οποίο ενισχύθηκε το 1981 όταν ένα 12χρονο παιδί σκοτώθηκε πέφτοντας σε μια τρύπα 1,5 μέτρο και 46 μέτρων βάθος. Σημείωση.. η τρύπα δεν υπήρχε, άνοιξε ξαφνικά κάτω από τα πόδια του.

Το 1984, 42 εκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για να δημιουργηθούν καινούργιες εγκαταστάσεις στο κοντινό βουνό Καρμέλ με τους περισσότερους κατοίκους να μετακομίζουν εκεί. Σήμερα η πόλη είναι σχεδόν ακατοίκητη, μόνο μια χούφτα ανθρώπων τώρα παραμένει εκεί, κυρίως ιερείς.
Η φωτιά εξακολουθεί να μαίνεται, και σύμφωνα με τους ειδικούς θα το κάνει για τα επόμενα 250 χρόνια.

3 – Yashima, Japan

Η πόλη Yashima βρίσκεται σε ένα επιβλητικό οροπέδιο προς τα βορειοανατολικά του Takamatsu, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο Shikoku ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Ιαπωνίας. Το οροπέδιο που απλώνεται εντυπωσιακά προς τη θάλασσα, είναι η τοποθεσία της διάσημης μάχης που έλαβε χώρα στις 22 Μαρτίου 1185 κατά τη διάρκεια του πολέμου Genpei. Στη κορυφή της πόλης υπάρχει ένας ιερός για τους Ιάπωνες ναός για προσκύνημα.

 Ο ναός του Shikoku.
Κατά τη διάρκεια της οικονομικής έξαρσης της Ιαπωνίας, τη δεκαετία του ογδόντα, οι άνθρωποι του Takamatsu αποφάσισαν ότι το οροπέδιο ήταν ένα εξαιρετικό μέρος για να επενδύσουν στον τουρισμό. Έξι ξενοδοχεία χτίστηκαν, μαζί με πολλά πάρκα και δρόμους, ακόμη και ένα ενυδρείο.
Σιγά σιγά όμως ο αριθμός των επισκεπτών άρχισε να μειώνεται. Ώσπου τα ξενοδοχεία και τα καταστήματα αναγκάστηκαν να κλείσουν, όπως και το τελεφερίκ που μετέφερε τους προσκυνητές στον ιερό ναό.

2 –Pripyat, Ουκρανία

 Το Pripyat είναι μια εγκαταλειμμένη πόλη στη βόρεια Ουκρανία, κοντά στα σύνορα με τη Λευκορωσία. Ο πληθυσμός της πόλης ήταν περίπου 50.000 και ήταν το σπίτι των περισσοτέρων εργαζομένων του πυρηνικού σταθμού Τσερνομπίλ.Με την καταστροφή του Τσερνομπίλ το 1986 η πόλη εγκαταλείφθηκε λόγω της απειλής της ακτινοβολίας.

Στη συνέχεια Pripyat λειτουργούσε ως μουσείο για μεγάλο χρονικό διάστημα, δείχνοντας ένα κομμάτι της σοβιετικής ζωής. Ωστόσο, κάποια στιγμή στις αρχές του 21ου αιώνα ο τόπος λεηλατήθηκε σε μεγάλο βαθμό, τίποτα δεν έμεινε πίσω, κλάπηκαν ακόμη και καθίσματα τουαλέτας.

Η πόλη δεν θα είναι ασφαλής για την ανθρώπινη κατοικία για πολλά χρόνια ακόμη, και ακόμη και τότε θα είναι πολύ δύσκολο για τούς ανθρώπους να αποφασίσουν να μετακομίσουν εκεί.

1 – Craco, Ιταλία

Το Craco βρίσκεται στην Περιφέρεια της Basilicata και στην επαρχία της Matera. Μεσαιωνική πόλη, χτισμένη σε λόφους, με εδάφη ιδανικά για την καλλιέργεια σίτου.

 Η δημιουργία του Craco μπορεί να χρονολογηθεί περίπου στο 1060, όταν η γη ήταν στην ιδιοκτησία του Αρχιεπισκόπου Arnaldo, επισκόπου του Tricarico. Αυτή η μακροχρόνια σχέση πολιτών με την Εκκλησία είχε μεγάλη επιρροή στους κατοίκους, σε όλες τις ηλικίες.

Το 1891, ο πληθυσμός της Craco είχε φτάσει τα 2.000 άτομα. Τα προβλήματα για τους κατοίκους ξεκίνησαν όταν οι αγροτικές εργασίες δεν απέφεραν τα αναμενόμενα. Μεταξύ του 1892 και του 1922 πάνω από 1.300 άτομα είχαν μεταναστεύσει στη Βόρειο Αμερική. Προσθέστε στην συνέχεια τούς σεισμούς, τις κατολισθήσεις, τον πόλεμο! Όλα συνέβαλαν σε μαζική μετανάστευση των κατοίκων της πόλης.

Το 1963 οι 1.800 κάτοικοι που είχαν απομείνει μεταφέρθηκαν σε μια κοντινή κοιλάδα που ονομάζεται Craco Peschiera, και το αρχικό Craco παραμένει σε κατάσταση αποσύνθεσης.

επιμέλεια: alfavita.gr