Ανησυχητικά είναι τα νέα από τη Λιβύη, πέντε μήνες μετά την πτώση της Τρίπολης. Το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο που κατέλαβε την εξουσία με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, αδυνατεί να εγγυηθεί την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές για βασανιστήρια.
Περίπου 300 παραστρατιωτικές ομάδες δρουν στη χώρα ενώ τουλάχιστον 150.000 άτομα παραμένουν οπλισμένα.
Στις πρόσφατες φονικές συγκρούσεις που ξέσπασαν στην Τρίπολη, στο Μπανι Γουαλιντ, στη Γκαρυαν και στη Μπεγκάζη, αυτόπτες καταγγέλλουν τις επαναστατικές δυνάμεις ως αυτουργούς των γεγονότων.
Παράλληλα χιλιάδες άνθρωποι κρατούνται σε φυλακές σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με πηγές των Ηνωμένων Εθνών, ο αριθμός των κρατουμένων ξεπερνάει τους 8.000, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αφρικανοί μετανάστες και οι οποίοι κατηγορούνται πως πολέμησαν ως μισθοφόροι με τις δυνάμεις του Μουαμάρ Καντάφι.
Οργανώσεις όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και η Διεθνής Αμνηστία κατηγορούν τις αρχές για βασανισμούς και θανάτους κρατουμένων.
Πρόσφατα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα αποχώρησαν...
από την περιοχή της Μισράτα όταν τους ζητήθηκε να περιθάλψουν θύματα βασανιστηρίων, ώστε να μεταφερθούν πάλι στις φυλακές και να συνεχιστεί ο βασανισμός.
Η Οργάνωση αφού κατήγγειλε το γεγονός στις τοπικές αρχές και στον Εθνικό Στρατό και δεν έλαβε απάντηση, ανέστειλε όλα τα προγράμματα της στην περιοχή.
Η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε θανάτους κρατουμένων ύστερα από βασανισμό. Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης τα βασανιστήρια πραγματοποιούνται τόσο από τις επίσημες αρχές όσο και από παραστρατιωτικές οργανώσεις.
Οι κρατούμενοι, Λίβυοι και Αφρικανοί, υπέστησαν βασανισμούς αμέσως μόλις συνελήφθησαν από τις αρχές και οδηγήθηκαν σε επίσημα κέντρα κράτησης. Εκεί ακολούθησαν πολύωροι ξυλοδαρμοί με μαστίγια, καλώδια, μεταλλικές αλυσίδες, σίδερα και ξύλα καθώς και ηλεκτροσόκ με ενεργά καλώδια.
Η Έκθεση αυτή έχει φέρει σε αμηχανία τόσο το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (NTC) όσο και τις δυτικές δυνάμεις που το υποστήριξαν και το εγκατέστησαν στην εξουσία. Το NTC πάντως αρνείται τις κατηγορίες και δηλώνει πως πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά από παραστρατιωτικούς.
Φαίνεται πάντως πως η κεντρική κυβέρνηση αδυνατεί να ελέγξει την χώρα καθώς από τα 60 συνολικά κέντρα κράτησης μόνο τα έξι βρίσκονται υπό κυβερνητικό έλεγχο. Οι παραστρατιωτικές ομάδες δρουν ανεξέλεγκτες σε πόλεις και χωριά τρομοκρατώντας όποιον θεωρούν ότι υπήρξε υποστηρικτής του Καντάφι.
Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα, ποιος κυβερνάει τελικά τη Λιβύη και πόσο καλά γνώριζαν οι δυτικές δυνάμεις τους αντάρτες που με τόση θέρμη υποστήριξαν και εγκατέστησαν στην εξουσία.
Το μέλλον θα δείξει αν πρόκειται τελικά για άλλο ένα απολυταρχικό καθεστώς ή για κυβέρνηση εθνικής συμφιλίωσης. Αν και όπως φάνηκε και από την άγρια δολοφονία του Καντάφι και όσα ακολούθησαν έπειτα, μάλλον δύσκολα πείθουν για το δεύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.