Ο τσαμπουκας....υπουργος !

Τον κοβετε για τσαμπουκι?

Γράφει η Κουκίδα
Τις τελευταίες εβδομάδες η φαινομενική ψυχραιμία του υπουργού Οικονομικών έχει πάει περίπατο. Έχει πάρει σβάρνα τις εκπομπές και τα κανάλια και σε κατάσταση πανικού, προσπαθεί να δικαιολογήσει το αδικαιολόγητο : Ότι η πολιτική του ήταν η μοναδική που αποδεχόταν η τρόικα. Μέγα ψέμα. Ο κόσμος ξύπνησε, οι δημοσιογράφοι έχουν αρχίσει να κάνουν πιο σκληρές ερωτήσεις και να μην τον έχουν στο -αδικαιολόγητο - απυρόβλητο που ήταν μέχρι τώρα. Με αποτέλεσμα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου να βγάλει έξω το πραγματικό του πρόσωπο : αυτό του συγκεντρωτικού νεοφερμένου πολιτικού που δεν έχει ουσιαστικές γνώσεις, που δεν έχει πείρα να ηγηθεί των οικονομικών εξελίξεων και διαπραγματεύσεων και που θέλει να επιβάλει την γνώμη του στον συνομιλητή του άνευ επιχειρήματος. Δεν δέχεται κριτική, ούτε αντικειμενική δημοσιογραφία. Θέλει να γράφονται τα πράγματα όπως τα διαρρέει, την ώρα που τα διαρρέει, με τον τρόπο που τα διαρρέει και που έχουν ως στόχο να περιφρουρήσουν την καρέκλα του και να τον οχυρώσουν απέναντι στους ενδοκυβερνητικούς αμφισβητίες τους. Δεν δίστασε μάλιστα να επιστρατεύσει και ξένους αξιωματούχους όπως ο κ. Ρεν και ο κ. Γιούνκερ προκειμένου πιέσει. Κάτι που κόστισε πολύ στην αξιοπιστία στην χώρα. Όμως  άλλα λέει εντός, άλλα εκτός. Γιατί δεν είναι δυνατό να πηγαίνεις στα συμβούλια και να παρουσιάζεις τους άλλους υπουργούς της κυβέρνησης ως άχρηστους που επιδιώκουν την πτώχευση ...
της χώρας. Μια φορά θα το πεις, δύο, τρεις, την τέταρτη σε παίρνουν χαμπάρι.
Η επικείμενη αντικατάσταση του δεν αφήνει περιθώρια για ψυχραιμία. Στην εκπομπή του Μέγκα Σαββατοκύριακο, επιτέθηκε στο δημοσιογράφο κ. Αναγνωστάκη και με ειρωνικό τρόπο προσπάθησε να τον ακυρώσει. Αφηνε συνεχώς υπονοούμενα κατά του και διαμαρτυρόταν ότι δεν είχε καλή αντιμετώπιση από την εκπομπή. Το ίδιο βράδυ έκανε παρέμβαση στο κεντρικό δελτίο του ιδίου καναλιού, ακυρώνοντας το ρεπορτάζ του ανταποκριτή στου Μέγκα στην Ουάσινγκτον, Μιχάλη Ιγνατίου, ότι το ΔΝΤ θεωρεί ότι η Ελλάδα απέτυχε σε όλους τους στόχους! Και εδώ άφησε υπονοούμενα. Μα τα ίδια τα δελτία τύπου του υπουργείου του, δείχνουν ξεκάθαρα ότι έχει αποτύχει σε όλους τους στόχους! Το έλλειμμα είναι εκτός, τα έσοδα και οι δαπάνες το ίδιο! Αρα σε ποιους στόχους πέτυχε;;; Ολη η αναποτελεσματικότητα έφερε και νέα μέτρα, νέο μνημόνιο, νέο δάνειο και μαζικό ξεπούλημα της περιουσίας της χώρας. Εννοείται ότι με αυτές τις παραχωρήσεις το πόρισμα της τρόικας θα είναι θετικό. Αυτό δηλαδή ο κ. Παπακωνσταντίνου θα το θεωρήσει ως επιτυχία του; Ελεος.
Χθες το πρωί ήταν η σειρά του Γ. Παπαδάκη στον Αντέννα να κάνει στον υπουργό Οικονομικών αυτονόητες ερωτήσεις. Και πάλι εκνευρίστηκε και πάλι άφησε υπονοούμενα.
Βέβαια, όσοι καλύπτουν το ρεπορτάζ του υπουργείου οικονομικών, γνωρίζουν για τις συμπεριφορές αυτές, τον πόλεμο και τις μαύρες λίστες. Και όταν τα ψάρια είναι μεγάλα, πχ Πρετεντέρης ή Παπαχελάς που δεν μπορεί να ασκήσει την πίεση ή την δυσφήμιση, κάνει επίθεση φιλίας. Γιατί άλλο είναι να υπονοεί ότι ένας ανταποκριτής μεταφέρει ψευδές ρεπορτάζ (όταν μάλιστα ο δημοσιογράφος δεν ήταν στον αέρα για να του απαντήσει) και άλλο να τα βάζει με το συγκρότημα του Φαλήρου που ανίκανο τον ανεβάζει, αποτυχημένο τον κατεβάζει. Είδατε τον κ. Παπακωνσταντίνου να αντιδρά όταν ο Αλαφούζος τον έβριζε μέσω tweeter ως απίστευτο ψεύτη και υποκριτή την στιγμή μάλιστα που έδινε συνέντευξη στο κανάλι του; Όχι βέβαια.
Με την απομάκρυνση του όμως θα λυθούν πολλά στόματα. Γιατί οι χειρισμοί του για την κατάρτιση του νέου δανείου και μνημονίου, οι διαρροές που έδινε περί στάσης πληρωμών τον Ιούλιο, τα τηλεφωνήματα που έκανε στον κ. Ολι Ρεν, στον κ. Γιούνκερ και στον κ. Τρισέ, τα τετ-α-τετ με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν στο γραφείο του, προκάλεσαν τεράστια ανασφάλεια και αναταραχή εντός και εκτός, και έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδίωκε η κυβέρνηση : Οι εταίροι φοβούνται ότι η χώρα βρίσκεται σε φάση διάλυσης, η κυβερνητική επιρροή μηδενική  και αποτελεσματικότητα ανύπαρκτη και ζητούν γη και ύδωρ σε διασφαλίσεις και εγγυήσεις για να δώσουν ένα νέο δάνειο το οποίο, εάν είχαμε ένα υπουργό οικονομικών της προκοπής, δεν θα βρισκόταν στο τραπέζι αυτή τη στιγμή.
Τα πράγματα φαίνονταν εξ αρχής, τα μαθηματικά ήταν απλά, το μνημόνιο συντάχθηκε με λάθος δεδομένα, όταν αντιλήφθηκαν την γκάφα κανείς δεν έκανε επαναδιαπραγμάτευση για να τα διορθώσει, επί ενάμιση χρόνο η πλειοψηφία των αποφάσεων για την οικονομία έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα και η απειρία στις διαβουλεύσεις έφερε τα χειρότερα και πολύ σύντομα μάλιστα. Ας μην φταίει ο κ. υπουργός το μνημόνιο. Οι αποφάσεις του ήταν αυτές που μας έφεραν εδώ σήμερα.