Η βίβλος του σεξ. . .

Ο Ποπάι καταπίνει το σπανάκι του και, πριν ορμήσει στη μισόγυμνη Όλιβ Όιλ, σοδομίζει τον Μπρούτο. Η Μίνι Μάους μπαίνει ξαφνικά στην κρεβατοκάμαρα και πιάνει στα πράσα τον Μίκι με την Νταίζη Ντακ. Η Μικρή Λουλού παύει να είναι μικρή, δοκιμάζοντας όλες τις στάσεις του Κάμα Σούτρα με τον χοντρούλη Τάμπι. Όσο για τη Χιονάτη του γνωστού παραμυθιού και της ταινίας του Ντίσνεϊ, εφαρμόζει ένα... menage a sept κάνοντας έρωτα με τους επτά νάνους ταυτοχρόνως..
.

Καλώς ήλθατε στο απαγορευμένο σύμπαν των αμερικανικών πορνογραφικών κόμικς, που έμειναν στην ιστορία ως Tijuana Bibles. Οι «Βίβλοι της Τιχουάνα» δεν είχαν σχέση με τη μεξικανική πόλη στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Ούτε, φυσικά, με τις ιερές σελίδες της Βίβλου. Το εντελώς αντίθετο! Γνωστά και ως «eight-pagers» (από την οκτασέλιδη, συνήθως, ανάπτυξη των απροκάλυπτα πορνό ιστοριών τους) οι «πειρατικές» εκδόσεις του είδους άνθισαν στην Αμερική κυρίως την περίοδο 1930-1960. Διανέμονταν κρυφά, χέρι με χέρι, από πωλητές του δρόμου με το φόβο -πάντα- της αστυνομίας. Σύμφωνα με την άποψη του Αμερικανού σχεδιαστή Art Spiegelman («Maus»), ονομάστηκαν «Tijuana» ίσως για να περιγράψουν την άποψη που είχαν οι συμπατριώτες του τα χρόνια εκείνα για τις «αμαρτωλές» πόλεις με τα πορνεία και τις χαρτοπαικτικές λέσχες που βρίσκονταν στα σύνορα του Μεξικού.

Είναι άγνωστο πότε ακριβώς άρχισαν να παράγονται, ποιοί τα σχεδίαζαν και ποιοί είχαν αναλάβει τη διανομή τους -πιθανολογείται ότι ήταν κλιμάκια της Μαφίας. Μικρά σε μέγεθος (γύρω στα 10 Χ 15 εκ, για να χωράνε στην τσέπη), τυπωμένα σε λευκό φτηνό χαρτί, ασπρόμαυρα αρχικά, δίχρωμα και τετράχρωμα αργότερα που ανέβηκε η ζήτησή τους, τα κόμικς αυτά αποτέλεσαν την επιτομή του «βρωμερού» και του πολιτικά ανορθόδοξου.

Παρουσίαζαν σεξιστικές, ρατσιστικές και βλάσφημες ιστορίες, ακατέργαστες σχεδιαστικά, με χοντροκομμένες γραμμές που εξέπεμπαν ένα ζωώδη ερωτισμό. Στις σελίδες τους πρωταγωνιστούσαν γνωστοί ήρωες των κόμικς, σταρ του σινεμά και διασημότητες από το χώρο της πολιτικής ή του αθλητισμού, σε ερωτικά συμπλέγματα που ανέτρεπαν εντελώς την «επίσημη» και καθιερωμένη εικόνα τους. Από μια άποψη, τα Tijuana Bibles μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρόδρομοι των αντεργκράουντ κόμικς. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το δικό τους λυκόφως συνέπεσε με την εμφάνιση του πονηρόγατου (και μηχανή του σεξ) Φριτζ, από τον Robert Crub, το ντεμπούτο των διαρκώς μαστουρωμένων Freak Brothers, του Gilbert Shelton, ή του Δαίμονα με το πελώριο μόριο και την ασίγαστη λαγνεία, στα γκροτέσκ κόμικς του Steven Clay Wilson.
του Άρη Μαλανδράκηπηγη