ο Γρηγοριος ο Ε..απαγορευε να χουν ελληνικα ονοματα οι..."υπηκοοι του"

Αρχαιοελληνικά ονόματα
Δεκαετίες πριν την Επανάσταση η εξάπλωση των αρχαίων ελληνικών ονομάτων ήταν μεγάλη. Όπως αναφέρει ο ιστορικός Δημ.Φωτιάδης ο Αλή Πασάς, ο τύραννος της Ηπείρου, είχε υποψιαστεί ότι κάτι ετοίμαζαν οι υπόδουλοι Έλληνες, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι βάφτιζαν τα παιδιά τους με αρχαία ελληνικά ονόματα. «Εσείς οι Ρωμιοί, μπρε, κάτι μεγάλο έχετε στο νου σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη. Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε» Γενικά η τάση που φαίνεται ότι επικρατούσε ήταν αυτή που εκφράζεται από τον Διονύσιο Πύρρο:
"Ερ. Πώς πρέπει να ονομαζώμεθα ημείς, Έλληνες ή Ρωμαίοι;
Απόκρ. Ποτέ να μη θελήσετε να ονομάζεσθε Ρωμαίοι, αλλά Έλληνες, διότι οι Ρωμαίοι, ήγουν οι Ρωμάνοι, εβαρβάρωσαν και ηφάνισαν την Ελλάδα την γλυκυτάτην μας πατρίδα. Και αν τινάς νέος έχη όνομα ή Ρωμαϊκόν, ή Εβραϊκόν, ή Ρωσσικόν, ή Αραβικόν, πρέπει ευθύς να το αλλάξη, και να ονομάζηται με όνομα Ελληνικόν, τουτέστιν ή Μιλτιάδης, ή Θεμιστοκλής, ή Αχιλλεύς, ή Θησεύς, ή Αλέξανδρος, ή Πλάτων, ή Δημοσθένης, κ.τλ. και τότε ένας νέος αλλάζων το όνομά του θέλει εντρέπεται να μην έχη και τα έργα των προγόνων του"
Ο Διονύσιος Πύρρος ήταν κληρικός ("αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου") και γιατρός (πρώτος πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών). Το απόσπασμα είναι από το έργο του "Χειραγωγία των Παίδων" (Βενετία, 1810)
Σφόδρα αντίθετο με αυτήν την πρακτική ήταν ως γνωστόν το Πατριαρχείο ΚΠόλεως. Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ εξέδωσε πατριαρχική εγκύκλιο εν έτη 1819 που ουσιαστικά απαγορεύει στους Έλληνες «ευλογημένους επαρχιώτας», να βαπτίζουν με αρχαία ελληνικά ονόματα τα παιδιά τους (χαρακτηρίζοντας αυτή την τακτική, ως…καινοτομία!), γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί «ανάρμοστον» πράξη, και «καταφρόνησιν» της χριστιανικής ονοματοδοσίας. Το σχετικό απόσπασμα βρίσκεται εδώ.

πηγη"http://lykawn.blogspot.com/2010/03/1821.html"