# #

9 Μαΐ 2013

Μισθοί επιπέδου Αγκόλας στην Ελλάδα από 14 Μαΐου


Νέες ισοπεδωτικές περικοπές στους μισθούς έρχονται από τις 14 Μαΐου που εκπνέει η περίοδος μετενέργειας για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και 45 άλλες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις.
3c091ddbe122afa37afe337f164f6f4c_XL
Από τη μία μέρα στην άλλη, οι εργοδότες αποκτούν το δικαίωμα να μειώσουν περαιτέρω τους κλαδικούς μισθούς 10%- 35%, καθώς καταργούνται το επίδομα γάμου και όλα τα επιδόματα που προβλέπονταν από τις κλαδικές συμβάσεις.
Βάσει του μνημονίου, οι αμοιβές επανέρχονται στον βασικό κλαδικό μισθό και διατηρούνται μόνο – όπου υπάρχουν – τα εξής τέσσερα επιδόματα: ωρίμανσης, τέκνων, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας. 
Χωρίς την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας, εναλλακτικά οι εργοδότες μπορούν να προτείνουν την υπογραφή νέων επιχειρησιακών ή ατομικών συμβάσεων με μειώσεις μισθών έως τα επίπεδα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης. 
Το μόνο – προς τα κάτω – όριο αμοιβών που υφίσταται πλέον είναι οι κατώτατοι μισθοί οι οποίοι έχουν διαμορφωθεί στα ...
586 ευρώ και στα 510,95 ευρώ για τους εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών, δηλαδή σε επίπεδα μόλις πιο κάτω, ούτε καν ίσα με το μέσο εισόδημα ενός εργαζόμενου στο Κονγκό ή την Αγκόλα.
Αυτή φαίνεται είναι η ανάπτυξη που οραματίστηκε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μαζί με τους «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας», καθώς λένε ότι έτσι θα βελτιωθεί και άλλο η ανταγωνιστικότητά μας. Και βέβαια, εάν η κυβέρνηση επιθυμεί απλά να γίνουμε οι σκλάβοι της Μέρκελ και του ευρω-συφερτού της γιατί θα κοστίζουμε ένα τίποτα, τότε καλυφτείτε γιατί όντως έρχεται ανάπτυξη που θα …αναπτυχθεί σύντομα στα σπίτια όλων μας.
Σε λίγους μήνες και οι κλαδικές αμοιβές σταδιακά θα τείνουν προς αυτά τα όρια μετατρέποντας την αγορά εργασίας σε πιο αιμοβόρο σκλαβοπάζαρο από αυτό που ήδη είναι, αλλά μην σας ενοχλεί, γιατί άλλωστε είμαστε μέλη της μεγάλης και σίγουρης ευρωπαϊκής οικογένειας, απλά τυγχάνει εμείς να είμαστε τα «νόθα» της παιδιά.
Ειδικοί της αγοράς εκτιμούν ότι μετά τον Μάιο, περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι (63%) που δε θα καλύπτονται πια από συλλογικές συμβάσεις θα μείνουν έρμαια των ατομικών συμβάσεων, έχοντας ως μοναδικό δίχτυ ασφαλείας τον κατώτατο μισθό.
Καταρχήν, όσον αφορά στα κατώτατα όρια στις συναντήσεις ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, οι εργοδότες προέβαλαν αδυναμία προσέγγισης των οικονομικών αιτημάτων της ΓΣΕΕ. Η Συνομοσπονδία επέμεινε στις διατυπωμένες θέσεις της και έθεσε ως αφετηρία των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη νέα ΕΓΣΣΕ τη συμφωνία του Φεβρουαρίου του 2012 με τις εργοδοτικές οργανώσεις, η οποία προβλέπει μεταξύ άλλων κατώτατο μισθό 751,39 ευρώ.
Εμπόδιο στη συζήτηση για οποιαδήποτε μισθολογική βελτίωση αποτελεί η μνημονιακή διάταξη που απαγορεύει την εφαρμογή οποιουδήποτε μέτρου συμφωνηθεί, στις επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη εργοδοτικών φορέων. Είναι λοιπόν εύλογο, οι εργοδότες να αποφύγουν να δεσμευθούν για αυξήσεις, ανησυχώντας ότι τα μέλη τους θα αρχίσουν να αποχωρούν για να μην υποχρεωθούν να καταβάλουν τα συμφωνηθέντα. Χωρίς αποτέλεσμα αναμένεται και η προσπάθεια να βρεθεί νομική φόρμουλα ώστε να διατηρηθεί το επίδομα γάμου (58,60 ευρώ) το οποίο καταργείται σύμφωνα με το μνημόνιο στις 15 Μαΐου για όσους αμείβονται με τα κατώτατα όρια.
Η ΓΣΕΕ θα ζητήσει επίσης να υπογραφεί ένα σχέδιο συμφωνίας με τους εργοδότες που θα έχει τη μορφή ρήτρας, ώστε να μην καταργηθούν και άλλα θεσμικά δικαιώματα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως το ωράριο, οι άδειες και η προστασία της μητρότητας.
Εκτός από την ΕΣΣΕ, μεγάλες ομοσπονδίες εργαζομένων όπως οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στη χημική βιομηχανία, τα πετρελαιοειδή, τα ζαχαρώδη προιόντα, τα εστιατόρια, στην ποτοποιία, στα τυποποιημένα τρόφιμα, στις εταιρίες αναψυκτικών, στα ασφαλιστικά πρακτορεία, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις, στις βιομηχανίες απορρυπαντικών, παστερίωσης γάλακτος και αρτοποιίας, στην καπνοβιομηχανία, στα καταστήματα πώλησης κρέατος, οι γεωπόνοι, οι χημικοί , οι τεχνικοί επιχειρήσεων και οι ηλεκτροτεχνίτες θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη νέα «αναπτυξιακή» πραγματικότητα στις 14 Μαΐου, αφού όλες οι προσπάθειες να υπογράψουν συμβάσεις ακόμα και με μειώσεις κατέληξαν σε ναυάγιο.
Ο ΣΕΒ με τον οποίο διαπραγματεύονται οι περισσότερες ομοσπονδίες αποφάσισε να ροκανίσει το χρόνο έως ότου εκπνεύσει το τρίμηνο της μετενέργειας οπότε οι επιχειρήσεις κατ΄ εφαρμογή του Ν. 4046/12 ,θα έχουν το δικαίωμα να καταργήσουν όλα τα επιδόματα πλην τεσσάρων, συρρικνώνοντας τις αποδοχές. Ακόμα και η ΟΤΟΕ , η μόνη ομοσπονδία που προχώρησε σε διαπραγματεύσεις με την Ένωση ελληνικών τραπεζών, διέκοψε προς το παρόν τον διάλογο, καταγγέλλοντας τους τραπεζίτες για αδιαλλαξία καθώς δε δεσμεύτηκαν να μην προχωρήσουν σε απολύσεις στο πλαίσιο των συγχωνεύσεων, την ώρα που οι τραπεζοϋπάλληλοι δέχτηκαν την πρόταση για μειώσεις αποδοχών.
Μόνο η Πανελλήνια ένωση ξενοδόχων υπέγραψε νέα κλαδική με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους με μείωση μισθών και κατάργηση επιδομάτων που έχει οδηγήσει σε συνολική περικοπή των αποδοχών τους έως 30%. Η πραγματικότητα όμως στην αγορά εργασίας είναι ακόμα τραγικότερη. Με βάση τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, που απεικονίζουν μόνο ένα μικρό κομμάτι της πραγματικότητας, το τελευταίο τρίμηνο του 2012 μέσω της υπογραφής επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο 22%.
Πιο συγκεκριμένα, έχουν υπογραφεί 171 επιχειρησιακές συμβάσεις, που καλύπτουν 4.533 άτομα. Οι μειώσεις μισθών φτάνουν έως και το 35%. Επίσης, έχουν υπογραφεί 33.133 ατομικές συμβάσεις, με μειώσεις που κυμαίνονται από 17,5% έως και 28%.

1 σχόλιο:

  1. Η καπιταλιστική δουλοκτησία.
    Ο,τι κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες, με άδικα χαμένες ζωές, με βασανιστήρια, εξορίες και εκτοπίσεις, με διώξεις και αποκλεισμού διαφόρων μορφών χιλιάδων εργατών, κατακρημνίσθηκε μετά το 1990.
    Και τώρα με τη μνημονιακή λαίλαπα, που και χιλιάδες μικροεπαγγελματίες έχουν βίαια προλεταριοποιηθεί, ήρθαν και τα τελικά χτυπήματα.
    Ο κόσμος της εργασίας έχει δεχθεί συντριπτική ήττα.
    Αλλά οι διάφοροι Παναγόπουλοι εκεί στη θέση τους. Ούτε σκέψη για παραίτηση και δημόσια αυτοκριτική για το πού κατάντησαν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στην ανυποληψία.
    Και όχι μόνον οι Ελληνες Παναγόπουλοι.
    Τί έκανε το ελληνικό εργατικό συνδικαλιστικό και ευρύτερα το ευρωπαϊκό για το θέμα της κατεδάφισης του εργατικού δικαίου και τί για το πελώριο ζήτημα της άμετρης μετανάστευσης;
    Και μη ξεχνά κανείς ότι αυτά τα γεγονότα συνδέονται με το πώς τα καθεστώτα του πάλαι ποτέ υπαρκτού οδήγησαν και τα ίδια στην απαξίωση των εργατικών συμφερόντων.
    Η αυτοκατάρρευσή τους επέφερε ένα πισωγύρισμα στις εργασιακές συνθήκες και σχέσεις, αποδυνάμωσαν την ευρωπαϊκή αριστερά και τα συνδικάτα.
    Η δε σοσιαλδημοκρατία είχε ξεπουλήσει τα εργατικά συμφέροντα 100 χρόνια πριν.
    Αν αυτοί που μιλούσαν εξ ονόματος και για λογαριασμό των εργατικών δικαίων έπραξαν όπως έπραξαν, τί να περιμένει κανείς από τις πολιτικές φιλιππινέζες των οικονομικών ελίτ;
    Δεν θα έκαναν γιούργια στα εργατικά δικαιώματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.