Εις την ταπεινήν Λεπτοκαρυάν...

 Η είδηση είναι σύντομη:" Στη Λεπτοκαρυά  παρακολούθησε την τελετήν της περιφοράς του Επιταφίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας".


 Σε άλλες εποχές το γεγονός αυτό θα είχε το συμβολισμό του και μάλιστα απόλυτα θετικό, αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το σύμβολο της εθνικής ενότητας,αψηφήσας τις επισημότητες και τα τοιαύτα, προτίμησε την λιτή και απέριττον ατμόσφαιρα των απλών ανθρώπων ενός απομονωμένου ακριτικού χωριού.


 Και ποιος Έλληνας πολίτης δεν θα αισθάνονταν πράγματι υπερήφανος που είχε έναν Πρόεδρο με τέτοιες ευαισθησίες!

 Όμως δυστυχώς για τον Πρόεδρο και ακόμη περισσότερο για όλους εμάς τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και πόρρω απέχοντα της αλήθειας.


 Γιατί ο κ.Παπούλιας δεν προτίμησε την ταπεινή Λεπτοκαρυά εξ υψηλού συναισθήματος αγάπης προς τους  κατοίκους της αλλά από ταπεινή σκοπιμότητα και φόβο!
 Δεν προσήλθε στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων όπου γίνεται η περιφορά των επιταφίων, πράγμα που έκανε αδιαλλείπτως επί σαράντα συναπτά έτη γιατί φοβάται τις εκδηλώσεις του λαού στο πρόσωπό του.

 Και ακριβώς εδώ έχουμε να κάνουμε δύο διαπιστωσεις καίριες για τον κ. Παπούλια...


 Α. Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θεωρεί ότι έχασε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του Λαού και τον φοβάται πρέπει να παραιτηθεί αμέσως! Δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη.

 Β. Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θεωρεί ότι οι αποδοκιμασίες προς το πρόσωπό του προέρχονται από ασήμαντες και ακραίες μειοψηφίες και φοβούμενος κρύπτεται, διαπράττει σφάλμα εξ ίσου σοβαρό.Γιατί το επιβεβλημένο για τον Εθνικό Ηγέτη είναι να σταθεί κατά πρόσωπο με αυτές τις μειοψηφίες και επιτέλους, δίνοντας και το παράδειγμα,να τις αντιμετωπίσει!

 Σε κάθε περίπτωση όμως η χώρα δεν χρειάζεται έναν φοβισμένο και δειλό Πρόεδρο Δημοκρατίας και μάλιστα κρυπτόμενον από χωρίου εις χωρίον,τουτέστιν εις την ταπεινήν Λεπτοκαρυάν...



 apokaukos