Οι «γύπες» μύρισαν… αίμα στην ελληνική κρίση

«Όταν δεις αίμα να κυλάει στους δρόμους, αγόρασε», λέει ένα παλιό ρητό της Wall Street, το οποίο ακολουθούν κατά γράμμα οι πιο αδίστακτοι παίκτες των αγορών, τα vulture funds.

 Οι λεγόμενοι γύπες των αγορών που δεν διστάζουν να κρατήσουν σε ομηρία χρεοκοπημένες χώρες, όπως η Αργεντινή και το Περού, ή μία από τις φτωχότερες του κόσμου, όπως το Κονγκό, έχουν πλέον μεταφέρει το παιχνίδι τους στην Ελλάδα και στα ομόλογά της.

Ενας από τους «γύπες» της χρεοκοπίας η Greylock Capital Management LLC, είναι μέσα στη 30μελή συντονιστική επιτροπή του IIF για το ελληνικό πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων PSI+.

 Αλλά και το distressed fund Elliott Associates σαρώνει την αγορά για τους φτηνότερους ελληνικούς τίτλους μαζεύοντας στο 10% με 15% της αξίας τους.

 Η Elliott Associates επιδίδεται συστηματικά στον εκβιασμό χρεοκοπημένων χωρών.

 Οπως πληροφορεί τους πελάτες της, η Greylock προσδοκά «σημαντικά οφέλη που θα προκύψουν από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους διάφορων χωρών». Σίγουρα η συμμετοχή της στον στενό πυρήνα των διαπραγματεύσεων μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες.

 Το 1995, το Περού προσέφυγε στο...

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του χρέους του, αντάλλαξε κρατικά ομόλογα με Brady Bonds, τα οποία χρησιμοποιούνταν την εποχή εκείνη για το «κούρεμα» των χρεών πολλών αναπτυσσόμενων οικονομιών.

 Η Elliott Associates αγόρασε εμπορικά δάνεια, με την εγγύηση του περουβιανού κράτους, ύψους 20,7 εκατ. δολ. Και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πιστωτές της χώρας, δεν δέχτηκε να τα ανταλλάξει με τα Brady Bonds. Αντ’ αυτού, κινήθηκε δικαστικά, απαιτώντας αποπληρωμή των δανείων στο ακέραιο.

Έβαλε στο μάτι τους τόκους που πλήρωνε το Περού για τα Brady Bonds, και τους διεκδίκησε στις αίθουσες των δικαστηρίων. Όταν το δικαστήριο της επιδίκασε ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία απαγόρευσαν στην Chase Manhattan να πληρώσει τους τόκους για λογαριασμό του Περού, ο εκβιασμός είχε πετύχει. 

Το Περού δεν είχε την πολυτέλεια του χρόνου, να ασκήσει έφεση. Εάν καθυστερούσε την πληρωμή των τόκων, θα βρισκόταν σε στάση πληρωμών στα Brady Bonds. Για να αποφύγει τη χρεοκοπία, αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την Elliott.

Έπειτα από αυτή την επιτυχία, η Elliott αποφάσισε να επαναλάβει το κόλπο και στην Αργεντινή. Μέχρι σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της, και έπειτα από δύο προσφορές για την αναδιάρθρωση των χρεών της εποχής εκείνης, η Elliott Associates εξακολουθεί να διεκδικεί δικαστικά να πληρωθεί στο ακέραιο για τα ομόλογα που έχει στα χέρια της.

Vulture funds όπως η Elliott Associates δεν θα μπορούσαν να αφήσουν μια ευκαιρία, σαν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, να περάσει ανεκμετάλλευτη.

 Oι γύπες έχουν ήδη αρχίσει τις αγορές ελληνικών ομολόγων. Κυνηγούν τους φτηνότερους τίτλους, και σπεύδουν να αγοράσουν όταν οι τιμές πέφτουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, κοντά στα 30 σεντς ανά ευρώ.

 Κυρίως, εστιάζουν στα ομόλογα που διέπονται από την αγγλοσαξονική νομοθεσία (τα οποία αποτελούν περίπου το 10% των συνολικών ελληνικών ομολόγων, τουλάχιστον έως την εφαρμογή του PSI, οπότε πιθανότατα θα δοθούν τίτλοι αγγλοσαξονικού δικαίου ως αντάλλαγμα για τους υφιστάμενους).

 Γιατί γνωρίζουν ότι με αυτά, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να δικαιωθούν στα δικαστήρια. Αφού για τα ομόλογα, που υπάγονται στην ελληνική νομοθεσία, αρκεί ένας νόμος του ελληνικού κοινοβουλίου για να χάσουν οι πιστωτές τα χρήματά τους.

 Οι «γύπες» μπορούν, όταν τους προταθεί, να αρνηθούν την εθελοντική ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων. Μια πιθανή συνέπεια-παρενέργεια είναι να οδηγηθεί η ελληνική πλευρά σε αναγκαστικό κούρεμα, το οποίο θα σημαίνει και την πληρωμή των CDS. Τα «όρνια» στοχεύουν στην αγορά ολόκληρων σειρών ελληνικών τίτλων ή μεγάλου μεριδίου τους, με προτίμηση αυτές που έχουν εκδοθεί σε ξένο νόμισμα, τα οποία δεν αφορούν μεγάλα ποσά συνήθως. Αποκτώντας ένα μεγάλο κομμάτι μιας σειράς μπορούν να αμυνθούν σε περίπτωση που η Ελλάδα εισάγει ρήτρες συλλογικής δράσης, για «κούρεμα», με τη συγκατάθεση τουλάχιστον του 75% των κατόχων τους. Ακόμα καλύτερα βλέπουν τα ομόλογα που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, περίπου το 10% του ελληνικού χρέους.

πηγη